Diede Lemey begint aan tweede seizoen onder de lat bij Fortuna Sittard in Eredivisie: “Ik blijf geduldig wachten op mijn kans bij de Red Flames”

Diede Lemey opent de competitie met Fortuna Sittard tegen PEC Zwolle. © foto Tobias Giesen
Sam Bracke
Sam Bracke Medewerker KW

Na vijf jaar in Italië is Diede Lemey toe aan haar tweede seizoen bij Fortuna Sittard. De 26-jarige Aarseelse wil minstens even goed doen als de derde plaats van vorig seizoen en hoopt ook om eindelijk een kans te krijgen bij de Red Flames.

Diede Lemey, die haar eerste voetbalstapjes bij Aarsele zette, maakte de voorbije seizoenen furore in de Italiaanse Serie A, waar ze met Sassuolo Femminile in 2022 zelfs de prijs kreeg voor doelvrouw van het jaar. Vorig seizoen zette ze echter een punt achter het Italiaanse avontuur en begon ze aan een nieuw verhaal wat dichter bij huis. “Ik moet toegeven dat ik het lastig had om me aan te passen”, klinkt het bij Diede. “Vijf jaar geleden had ik het heel lastig om van België naar Italië te vertrekken, nu had ik het bijna even lastig om van Italië naar Nederland te gaan. De manier van leven, hoe voetbal beleefd wordt… Het was allemaal volledig anders.”

Aangenaam verrast

“Wat het wel allemaal veel makkelijker maakte, is dat mijn familie en vrienden veel dichterbij waren. Ik ben eerst in Nederland gaan wonen, maar heb me intussen samen met mijn vriendin in Diest gesetteld. Eens dat allemaal op z’n plooi was en ik mijn routine had gevonden, ging het allemaal veel beter. Op sportief vlak staat de Italiaanse competitie nog altijd wel een stuk hoger aangeschreven, maar ik ben wel aangenaam verrast van het niveau in de Nederlandse Eredivisie.”

Tijdens haar eerste seizoen werd Diede knap derde met Sittard, na Ajax en Twente, de twee grootmachten in het Nederlandse damesvoetbal. “We hadden een topvijfplaats vooropgesteld, dus daar zijn we ruim in geslaagd. Ik heb dan ook beslist om mijn contract te verlengen, want ik voel me hier goed. Het is een leuke club en er wordt veel moeite gedaan om zo professioneel mogelijk te werken. Zo ontbijten we op de club, trainen we in de voormiddag en lunchen we samen. Van pedicures tot fysio’s: we hebben alle begeleiding die we ons maar kunnen wensen.”

Meerjarenplan

Vrijdagavond om 19.30 uur opent Diede het seizoen met een thuismatch tegen PEC uit Zwolle. “We weten waaraan we moeten werken om het dit seizoen nog beter te doen. De basis ligt er en nu is het vooral aandacht besteden aan de details. Het is onze ambitie om minstens het resultaat van vorig seizoen te benaderen en hopelijk kunnen we die kloof met Ajax en Twente dichten. Of dat dit seizoen al zal lukken, is afwachten, maar er ligt een meerjarenplan waarin dit de ambitie is.”

“Onze ambitie? Opnieuw top drie én de kloof met Ajax en Twente dichten”

Nu ze weer in België woont, is Diede ook weer wat dichter bij haar familie en vrienden in West-Vlaanderen. “Maar vanuit Diest blijft het natuurlijk wel een tijdje rijden. Ik doe mijn best om mijn ouders en familie zo veel mogelijk te zien, want we hebben een heel goede band. Gelukkig kunnen mijn ouders bijna elke wedstrijd komen kijken, zowel uit als thuis. Dat vergt heel veel organisatorisch werk, maar ze slagen er toch vaak in om er te zijn, wat heel leuk is.”

Hoewel ze in Nederland dezelfde taal spreken, voelt Diede nog steeds wat culturele verschillen met haar Nederlandse ploeggenotes. “Ik voel me hier heel goed en de taal maakt het zeker makkelijker, maar ik voelde me toch iets meer thuis in Italië. Al heeft dat waarschijnlijk te maken met het feit dat ik er gewoon langer ben geweest. Als je me deze vraag over een paar jaar nog eens stelt, zal ik het beter kunnen vergelijken, maar het thuisgevoel zit momenteel nog net iets meer in Italië.”

Nieuwe studie

Diede combineert het voetbal nog met een nieuwe studie. “Voor ik naar Italië vertrok, behaalde ik een diploma in het onderwijs. Sinds ik terug in België woon, heb ik me ingeschreven voor de opleiding accountancy-fiscaliteit, waar ik intussen al aan het tweede jaar toe ben. Omdat voetbal altijd relatief en onvoorspelbaar blijft, vind ik dat wel belangrijk. Op sportief vlak bekijk ik het seizoen per seizoen. Met het ouder worden ben ik daar iets realistischer in geworden.”

Verder hoopt de Aarseelse nog altijd op speelkansen bij de nationale ploeg. “Ik maakte deel uit van de laatste selectie, maar het is afwachten of ik ook weer geselecteerd word voor de Nations League. Ik blijf hard werken en geduldig wachten op een kansje.”