Voormalig Braziliaans profvoetballer Helio De Oliveira geniet van het leven aan de Belgische kust: “Huwelijksjubileum vieren in Brazilië”

Helio De Oliveira geniet van zijn nieuwe leven in zijn tweede vaderland, al mist hij toch een beetje de Braziliaanse zon. (foto JPV)
Redactie KW

Vrijdagnamiddag 16 uur: het is stil in één van de hoofdstraten van Blankenberge. Een tram dendert voorbij op het ogenblik dat we aanbellen. De deur klikt open en we horen die zo bekende stem: “Kom maar boven, het is op het eerste.” Na de verwelkoming zien we meteen welke familieman Helio De Oliveira is. Er hangen tekeningen van de kleinkindjes centraal aan de muur. De televisie staat op. Helio kijkt voetbal.

Als onze gesprekspartner begint te vertellen, is hij niet meer te stuiten. Nog eerst even zijn glansrijke carrière in herinnering brengen. “In mijn geboorteland voetbalde ik bij elf ploegen, waaronder het Santos waar Pelé schitterde. Daarna trok ik naar Israël op het hoogste niveau.”

“Toen ik de kans kreeg in België bij KSV Ingelmunster aan te treden, aarzelde in geen moment. Dat was in 1994. We promoveerden van eerste provinciale naar de toenmalige derde klasse.”

“Na een tussenstop bij Izegem kwam ik terecht bij Blankenberge, waar Eddy Dudal toen voorzitter was. Er traden zeven profspelers aan in eerste provinciale, waaronder Cedomir Janevski. We promoveerden en dit ging gepaard met een gigantisch feest.”

“Na Blankenberge voetbalde ik nog bij Royal Knokke FC, KFC Heist en eindigde als speler-trainer bij SV Loppem. Nadien werd ik vijf jaar trainer bij Heist. In 2012 bereidde ik mijn terugkeer naar Brazilië voor en in 2014 waren we definitief terug in mijn geboorteland.”

Definitief in België

“Meteen kreeg ik in Zuid-Amerika een aanbieding van een voetbalclub uit derde nationale, maar ik moest direct aan de slag. Dat was voor mij niet mogelijk, want mijn zonen kwamen een paar dagen op bezoek. Wij koesteren onze familie enorm, dat is het belangrijkste in het leven. Dus ging ik niet in op die uitdaging. Die club kroonde zich later wel tot kampioen, en zelf kreeg ik nergens nog een nieuwe kans.”

“In 2015 kochten mijn vrouw Amélia en ikzelf een B&B op nog geen kilometer van het strand. We startten er een sociaal project en organiseerden lessen Engels, Spaans, pc, yoga, noem maar op. Alles verliep vlot, we genoten van ons leven, ook al moesten we veel werken.”

“Onze zonen waren echte Belgen geworden, Helinton is teamleider van een groep artsen in fysische geneeskunde en Helio Junior is industrieel ingenieur. Toen kwam dat coronajaar er aan: dat heeft ons genekt. In februari 2020 mochten we nog carnaval organiseren, maar de dag daarna bleven we negen maanden verplicht gesloten, zonder financiële tegemoetkoming.”

“Ik kreeg al drie aanbiedingen van voetbalploegen om te coachen volgend jaar”

“Mijn lieve echtgenote wilde koste wat het kost terug naar België, vooral ook omdat ze de kinderen miste. We verkochten onze B&B, waar de projecten nog steeds doorgaan. Wij steunen die zelfs nog. In 2021 doorkruisten we Brazilië om afscheid te nemen van onze familie en op 7 november van dat jaar waren we definitief terug in België.”

“De kleinkindjes Luiz en Miro hadden een prachtige tekening gemaakt om ons te verwelkomen. Wij moesten een paar weken in quarantaine verblijven bij onze zoon, dokter Helinton. Intussen maakte Helio Junior ons appartement op en top in orde. Amélia kon weer aan de slag in het ziekenhuis en zelf solliciteerde ik bij bpost. Direct mocht ik aan de slag, op een boogscheut van mijn woning in Blankenberge.”

Knieprothese

“Mijn trainerspassie hervatte ik zelfs, bij KSC Blankenberge. Eerst kreeg ik de U13 onder mijn hoede, daarna de U15. Nu neem ik evenwel een sabbatjaar. Mijn zoon Helinton liet er geen twijfel over bestaan: ik had dringend nood aan een knieprothese. De operatie verliep feilloos en ik hunker om weer te mogen werken. De hele dag ben ik buiten aan jullie prachtige kust om post af te leveren. Volgend jaar gaan we een paar maanden op bezoek naar Brazilië. We zijn dan immers veertig jaar getrouwd en ik stap op tram zes. Eens terug in België, zal ik dan wel meer een ploeg coachen. Weet je trouwens dat ik al drie aanbiedingen kreeg?”

We sloten ons notitieboekje en maakten aanstalten om te vertrekken. Plots reageerde Helio en lachte guitig: “Ik heb Braziliaanse koffie gemaakt, maar ben vergeten die uit te schenken. Kom blijf nog even, ik ga je filmpjes tonen van doelpunten uit mijn glorieperiode.” (JPV)

Partner Content