Liefst 375 kandidaat-scheidsrechters zijn tussen september en december vorig jaar aan hun opleiding gestart, maar het arbitersgild telt enkele nestors bij de verschillende bonden. Bij PERKEZ is Armand Deweert uit Oostende een van de anciens, bij Vlaanderens Liefhebbers Voetbalbond Zuid-West-Oost is Norbert Verbanck uit Bredene een van de nestors.
Armand Deweert uit Oostende is met zijn 77 lentes de oudste scheidsrechter in dienst van het PERKEZ-voetbaltornooi. Hij functioneert ook nog als ref in het jeugdvoetbal van de Belgische Voetbalbond. Hij doet het nog altijd met veel plezier. De dag dat hij er geen plezier meer aan beleeft, hangt hij het fluitje aan de haak. Wanneer dat zal gebeuren, weet Armand niet. Op het ogenblik dat voetbalorganisaties alles in het werk zetten om jonge referees te ronselen, staan we even stil bij de oudere refs.
Daniel Beernaert uit Koekelare kwam uitgebreid in de media, toen hij op de Heysel gehuldigd werd voor 50 jaar scheidsrechter. In Oostende kan de voetbalwereld fier zijn op Armand Deweert, de man die op 77 jarige leeftijd nog gepassioneerd voetbalwedstrijden in goede banen leidt.
Omnisporter
Armand Deweert is reeds 57 jaar gehuwd met Anna de Rooij en broer van Marc en John, vader van Nancy en opa van twee kleinzonen, Sam en Stijn Beirens, bekend van het ROSC-waterpoloteam. Hij weigert ouder te worden, gaat nog elke dag zeven km joggen en blijft een gedreven scheidsrechter. Als zoon van Scheepswerven Deweert werkte hij tien jaar in de familiezaak, maar toen die in 1972 verdween, moest Armand ander werk zoeken. Hij fungeerde vijf jaar als redder in het zwembad van Wenduine, werkte twee jaar bij de politie van Blankenberge om uiteindelijk bij de Oostendse politie terecht te komen. Hij was er 20 jaar in dienst als motorrijder. “Ik ben mijn leven lang sportief geweest”, vertelt Armand.
De laatste tijd heb ik last van de rechterknie, maar rusten staat niet in mijn woordenboek
“Ik heb in de jeugd van ASO gevoetbald en in corporatief voetbal, bij de Visventers en SK Politie. Ik heb ook een passie voor het fietstoerisme. Ik reed door Frankrijk en Spanje, tot in Portugal en doorkruiste heel het Verenigd Koninkrijk in negen dagen. Ik was drie jaar lid en clubkampioen van WTC De Olifant en reed de Marmotte in Frankrijk, 175 km met vijf cols. Met de politieverbroedering reed ik in tien dagen van Gent naar San Sebastian. Ik was ook een goed zwemmer en duiker.”
Duizenden matchen
Toen PERKEZ opgericht werd, 50 jaar geleden, is Armand Deweert ook nog referee geworden. “Dat beviel me wel. In 1988 heb ik een examen afgelegd bij de BVB en daarna heb ik jeugd en provinciale wedstrijden gefloten”, weet Armand.
“Zonder onderbreking ben ik tot in 2018 dertig jaar lang actief geweest en werd ik gelauwerd als erelid van de BVB-scheidsrechters. Ik was te oud om nog officiële wedstrijden van eerste ploegen te leiden, maar ik heb steeds vriendenmatchen, jeugd en reserven gefloten. Met het veteranenvoetbal in Brugge en het schoolvoetbal ben ik gestopt. De jongste jaren word ik elk weekend aangeduid voor de U15, aan de kust en in het hinterland. Zondag moet ik naar VK Koekelare. Grote moeilijkheden heb ik in mijn loopbaan niet gehad. Ik word overal met open armen ontvangen. Ik noteer elke wedstrijd in mijn schriftjes. Ik heb geen idee hoeveel het er zijn, maar de teller staat zeker op een paar duizend”, gaat hij verder.
“Ieder weekend fluit ik nog één of twee wedstrijden. Om fit te blijven, ga ik elke morgen zeven km joggen. Wanneer ik niet loop, dan spring ik op mijn fiets en rijd langs de kust. De laatste tijd heb ik wat last van de rechterknie, maar rusten of niets doen, staat niet in mijn woordenboek. Zo lang ik er plezier aan beleef, ga ik door. Ik doe het niet voor de verloning, maar voor het sociaal contact en om zelf actief te blijven. Ik ben een beetje doof, maar daar heb ik oplossingen voor. Ik voel me nog jong en wil dat oud worden nog wat uitstellen!”
Norbert Verbanck uit Bredene viert dit jaar zijn 77ste verjaardag. Een normaal mens denkt er op die leeftijd aan om rustig te genieten van zijn pensioen. Norbert is daar niet tevreden mee. Hij is nog elk weekend, soms ook op maandag- en vrijdagavond, actief als scheidsrechter in het VMF-Minivoetbalverbond. Norbert is, na 40 jaar ervaring, het fluiten nog altijd niet beu. Zolang hij er plezier aan beleeft, gaat hij door.
Nooit getrouwd
Norbert Verbanck werd geboren op 23 september 1945 op de wijk Sint-Jan in Oostende. Na zijn studies aan het atheneum trok hij naar de Normaalschool in Blankenberge, om leraar te worden. Hij werd er onterecht gestraft, mocht niet deelnemen aan de examens en behaalde nooit zijn diploma. Na enkele seizoenjobs in de horeca, kon hij terecht in de visserij, in de rederscentrale.
Hij was er verantwoordelijk voor de sanitaire keuringen van de vis, tot hij in 2010 met pensioen ging. Norbert woonde 31 jaar samen met zijn vriendin, Johanna Declerck, die overleed in 1998. Ze trouwden nooit, maar kregen wel een zoon Joeri, die Norbert twee schatten van kleinzonen schonk. Norbert woonde lang in Oostende. In 2007 volgde hij zijn zoon naar Bredene.
Eerst voetballen, dan fluiten
“Ik heb liefhebbersvoetbal gespeeld bij FC De Zeewacht en later bij FC Suncharm”, vertelt Norbert.
“Ik was een gedreven linksback die nooit rood kreeg, maar wel geel, omdat ik niet rap mijn voet introk. Ik was ook actief in ‘t Zaterdagtornooi, bij FC De Zwientjes, tot mijn 40ste. Toen kreeg ik de vraag om scheidsrechter te worden. Ik heb dat gedaan, zowel in het Zaterdagtornooi als in PERKEZ, waar ik vlug in discussie kwam met de organisatie. Omdat ik graag ref was, heb ik me aangesloten bij de KBLVB in Kortrijk. Dat werd later de VLVB en ik ben daar actief gebleven tot mei 2021, elke week op zaterdag. Ik was 75, kon het fysiek niet meer aan en ik heb een streep getrokken onder het groot voetbal”, klinkt het.
Ik was 75, kon het fysiek niet meer aan en heb een streep getrokken onder het groot voetbal
“Ik was sinds 2005 ook actief in de zaal als scheidsrechter. Eerst was dat de VZVB. In februari 2010 moest ik geopereerd worden wegens een heupbreuk. Na heel wat verwikkelingen en een lange revalidatie, kon ik begin 2011 hervatten als ref. Bij mijn eerste match kreeg ik een negatief verslag en ik heb de bond vaarwel gezegd om mijn hobby verder te zetten bij de VMF, de Vlaamse Minivoetbalbond in Gent, die nu onder Voetbal Vlaanderen valt. Het zijn vriendelijke, correcte mensen, met een gestructureerde organisatie in afdelingen en regio’s.”
Ook drummer
Van zijn 18 jaar tot zijn 60 jaar was Norbert ook muzikaal actief als drummer in dansorkesten.
“Ik mag er prat op gaan dat ik met Freddy’s Dansorkest gespeeld heb in ’t Wit Paard, opgetreden heb met sax Julien Brusseel, Pete Monti’s Kwintet, Eddy Clarks Five, Sheena Scott, de Viking Band, het orkest Jef Casier, Sunshine Collection en de Bigband van Paul Orna. Het gebeurde dat ik na een optreden snel naar huis reed om te eten en daarna meteen vertrok om een match te fluiten. Ik speel zelf geen muziek meer, maar ik luister veel naar muziek uit de jaren ‘60 en ‘70. Uiteraard volg ik ook alle sport op tv. Mijn voorkeur gaat naar Engels voetbal. Dat is spelen om te winnen. Ik ben ook een winnaar!”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
