Tackle: “Elke pyro is weggegooid geld voor het sportieve budget, de jeugdwerking en de sfeerbeleving zelf”

“Het was een opluchting dat we tegen Kortrijk weer volop inzet en strijd zagen. Het enige wat tegenviel, was het resultaat.” © VIRGINIE LEFOUR BELGA
Roel Jacobus
Roel Jacobus journalist/muzikant

Altijd raak, vlijmscherp, maar fair. Zo tackelen onze huisanalisten Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle) week na week de meest opvallende voetbalgebeurtenissen van het afgelopen weekend en werpen ze hun blik op hun volgende thuiswedstrijd. Stevig en zuiver op de bal, zoals een uitstekende tackle hoort te zijn.

Hoe begon deze rubriek vorige week? Dat we in de eerste twee matchen – in Kilmarnock en in Westerlo – van euforie naar teleurstelling zweefden. Wel, in de derde en vierde wedstrijd slingerde de achtbaan van Plopsabal zowaar nóg een verdieping hoger en lager. De terugmatch tegen Kilmarnock werd zoals verwacht een verdiende overwinning na weliswaar een zware strijd.

We maakten voor het eerst een succesvol Europees gala in eigen huis mee. De voorgaande campagne in 2010 viel de enige kwalificatie in Turku (Finland) en speelden we ‘thuis’ in Gent wegens heraanleg van onze grasmat. Velen waren zelfs nog niet geboren bij de verloren confrontaties in 1985 (Dynamo Dresden) en 1995 (Brann Bergen). Wat een heerlijke, kolkende avond was dit, met een toeschouwersaantal dat dik boven de vijf cijfers liep. Groot respect voor de 2.500 vriendelijke Schotten die de binnenstad twee dagen en nachten opvrolijkten.

Dit gaf de burger moed om zondag tegen Kortrijk de gemiste competitiestart door te spoelen. Dienstmededeling: ik kocht voor het eerst weer een abonnement sinds vanaf 1993 de thuiswedstrijden op zaterdagavond gespeeld werden. Omdat ik met mijn rockbands steeds meer de weg naar de podia vond, kocht ik sindsdien voor elk vrij moment een los ticket. De jongste jaren word er terug meer gevoetbald op tijdstippen die niet zo rock ’n roll zijn. Bovendien werd een abonnement noodzakelijk voor kortingen en voorrang op bepaalde wedstrijden.

Het was een opluchting dat we tegen Kortrijk weer volop inzet en strijd zagen. Het enige wat tegenviel, was het resultaat. We creëerden een karrenvracht aan kansen, maar strandden op de paal en een ijzersterke nationale doelman van IJsland. Helaas werd bij beide tegendoelpunten onbegrijpelijk slap verdedigd. En de Kortrijkse goalmaker Ferri had voor zijn elleboog in het gezicht van Utkus al na tien minuten donkerrood in plaats van lichtgeel moeten krijgen.

Werd er op het veld hard gelopen en waardevolle ingezet getoond, dan blonk de sfeergroep uit door afwezigheid. Dit protest draait rond een conflict over stadionverboden die door Cercle al of niet terechte opgelegd werden. De druppel die de emmer deed overlopen, was de naar verluidt torenhoge boete die de Uefa aan Cercle oplegde voor het vuurwerk bij de Europese thuismatch. Elke pyro is weggegooid geld voor het sportief budget, de jeugdwerking en de sfeerbeleving zelf.

Hopelijk komt er snel overleg met gezond verstand en voor sommigen minder egotripperij. Want als we nu één ding kunnen missen dan is het van onze aandacht aan zulke bijzaken te moeten besteden. In deze unieke sportieve periode heeft de volledige Vereniging alle focus nodig voor wat écht belangrijk is. Eendracht maakt macht, zowel om tegen Molde Europees door te stoten als om tegen Beerschot de eerste broodnodige competitiepunten te verzamelen.