Na het laatste fluitsignaal tegen OH Leuven was er ruimte voor treurnis en tranen. Terecht. Maar ook voor opluchting. De nuchtere voetballiefhebber zag dat de doodsstrijd van KV Oostende niet langer dan nodig gerekt moest worden.
Het sportieve wanbeleid vergde ferme emotionele inspanningen van de fans, die door de emotieloze eigenaars zonder voetbalvoeling gewoonweg werden uitgemolken en in de kou werden gezet. Een schande, hoe voetbal als ’s werelds bekendste volkssport wordt gestuurd door gehaaide en opportunistische zakenlui in een kapitalistische overdrive op onbevattelijk niveau voor Pier en Pol. Soit, voor pure voetbalromantiek moest je de voorbije jaren niét op KVO zijn.
Newcastle duikt nu op als kandidaat numero uno om te investeren in KV Oostende. ’t Is te zeggen: Public Investerment Fund, een investeringsfonds van de regering van Saoedi-Arabië. PIF bezit momenteel 80 procent van de Newcastle-aandelen, het Britse RB Sports & Media en PCP Capital Partners elk 10 procent. Het verhaal van de Noord-Engelse club was voorafgaand de overname – met wat overdrijving – gelijk aan dat van KV Oostende. Ene Mike Ashley was tussen 2007 en 2021 voorzitter, maar vertikte het om deftig in de traditieclub te investeren. Resultaat: twee degradaties. Weliswaar krabbelde de club weer recht, maar bijna elk seizoen – op een vijfde plaats na – werd gevochten voor het behoud. De Geordies waren Ashley liever kwijt dan rijk. Tot de Saoedi’s hun oog lieten vallen op de club en het in oktober 2021 overnamen voor 345 miljoen euro.
Een prikje, gezien PIF’s activa bezit ter waarde van 565 miljard euro. Koekoek. Daarmee werd de club in de volksmond ook wel de rijkste ter wereld genoemd. Het leidde zelfs tot feestelijkheden in de stad – zo groot was de opluchting bij de fans. De overname verliep echter niet zonder slag of stoot. De Britse regering volgde het dossier vanuit diplomatiek oogpunt. En Amnesty International riep – en roept nog altijd – de overkoepelende Premier League op om de overnamedeal opnieuw te onderzoeken. Ze betichten het investeringsfonds van sportswashing: een praktijk waarbij een land of regime hun bedenkelijke reputatie op vlak van mensenrechten tracht op te boenen door middel van sport.
Voetbalfeeling
Naast Newcastle lieten ook het Chinese Fosun Group (Wolverhampton) en Amerikaanse Black Knight (Bournemouth) hun oog op de Kustboys vallen. De West-Vlaamse volksclub straks weer als internationale speelbal? Al is die interesse vanuit Engeland is weinig verwonderlijk. Negen teams zijn de spil in een netwerk van clubs – wat ze daar ‘multi-club ownership’ noemen. Manchester City is daarvan het bekendste voorbeeld, met een netwerk tot in Japan (Yokohama), India (Mumbai City), Australië (Melbourne City) en godbetert Lommel – straks tegenstander van KVO in 1B.
Newcastle duikt nu op als topkandidaat om te investeren in KV Oostende
Ook bekend: Brighton als eigenaar van Union, Leicester van Leuven, en – maar dat is een verhaal apart – Crystal Palace van RWDM en Beveren. Amanda Staveley van het eerder genoemde PCP liet vorige maand op een zakentop nog weten dat Newcastle “uiteraard ‘multi-club ownership’ onderzoekt, net als andere clubs”. Om er meteen aan toe te voegen “dat je zeker moet zijn van de juiste keuze: je moet je gebied goed kiezen, je moet beseffen dat je werkt met een andere fanbasis in een andere regio”. Nu al een uitspraak die meer voetbalfeeling uitstraalt dan elk interview van Ganaye en Conway samen.
Propere lei
Terug naar Oostende. “We moeten opnieuw met een propere lei beginnen”, zegt erevoorzitter René Menu, nog wekelijks in het stadion te vinden. “Maar da’s niet makkelijk. Straks nemen we het op tegen ploegen als Beerschot, Beveren of RWDM, Lommel, Lierse en – alweer – Seraing. Heb je gezien hoe die tegen Union speelden vorig weekend? Lastig. Ook qua beleid moet het anders: spelers werden verkocht aan een te lage prijs en ingekocht aan een te hoge prijs.”
En dan is er nog de trainerswissel Vanderhaeghe-Thalhammer. Die zal nog lang besproken worden als de slechtste in de voetballerij. “Ik was het daar al van in het begin mee oneens. Dat was een misse en had nooit mogen gebeuren”, pikt Menu weer in. “Thalhammer zal ook zwaar ontgoocheld zijn. Het was een afgang. De spelers lieten hun kopje hangen – het breekpunt volgens mij was het verlies tegen Seraing (1-2). Maar vanuit menselijk standpunt heb ik ook medelijden met hem, bijvoorbeeld toen de naam van Yves Vanderhaeghe door het stadion weerklonk.”
Nieuwe kern
Van Thalhammer zal straks geen sprake meer zijn, ook de kern zal flink wijzigen. Welke club er straks ook als hoofdpartner opduikt, ze zullen zo goed als zeker hun eigen technische staff en spelers neerpoten. KVO zal er flink anders uitzien. De huurlingen keren niet terug: Phillips, Arase, Barac, Urhoghide, Dwomoh en Hornby. Ook de spelers met een aflopend contract herbekijken hun opties: Patoulidis, Capon, Hubert, McGeehan en Boonen. De optie in het contract van Berte werd gelicht, achter dat van Schelfhout en Stiers kan je een vraagteken plaatsen. Ambrose, die vorige winter nog in de belangstelling stond, zal andere oorden op zoeken, ook al loopt z’n contract nog door. Hetzelfde geldt voor Atanga, Amade, Bätzner en Ndicka.
Sakamoto, D’Arpino en Tanghe kunnen eveneens een aardige som opleveren en zullen aanbiedingen van nabij bekijken. Rodin, die in de winter overkwam van Cracovia (Polen) en mogelijk Europees voetbal liet schieten, zal volgend seizoen niet bij Oostende te zien zijn. Afwachten wat met de uitgeleende Robinet en Basila (Nancy), en Jung (Quevily) zal gebeuren.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
