Op de vraag wie kampioen mag spelen komt van de meeste fans een éénduidig antwoord: nièt FC Antwerp

Hard in hun muziek, hard in het supporteren voor hun club/vereniging. Dat zijn hardrockers Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle). Zij vormen dit seizoen onze VAR, oftewel onze Voetbal Analyserende Rockers. Beurtelings werpen ze hun blik op de meest opvallende voetbalmomenten.

Zonder ratio

Club Brugge bekijken op televisie of – nog erger – volgen op de radio is voor mij nooit een plezierreisje van ruim negentig minuten geweest. Mensen die er eens rustig gaan bij zitten, frisdrank of pils en een zakje krakers bij de hand, vervullen mij met diepe afgunst. Als de aftrap stilaan dichterbij komt dan heb ik er al een heel minutieus gevolgd parcours op zitten: eten gebeurt minimum twee uur voor de aftrap zodat mijn maag niet kan keren en mijn darmflora rust kan worden gegund. Terwijl de hartslag gestaag het tempo opdrijft, neem ik tegenwoordig steeds vaker een flesje water bij de hand waar ik van zit te nippen als was ik verantwoordelijk voor wat straks gaat gebeuren op het groene tapijt. Meldingen op mijn smartphone staan uit en ik volg voorbeschouwingen met de zogenaamde kenners voor de live-uitzendingen helemaal niet. Daar heb ik mijn mede-kompanen op mijn favoriete blauw-zwarte internet voetbalforum voor. Want daar kunnen we massaal onze afkeer uiten voor bijvoorbeeld Peter Vandenbempt omdat zijn stem bij elke kans die er gene is klinkt alsof hij chronisch geconstipeerd is. Gert Verheyen en zelfs goeie, ouwe, milde Franky Van der Elst bewandelen het slappe koord der verraad omdat ze als ex-coryfeeën niet resoluut de kaart trekken van onze blauw-zwarten, maar meegaan in het miserabele universum dat de hoofdcommentator creëert over het Club Brugge anno 2023. Mijn vriendin – uiterst intelligent en steeds op zoek naar wetenschappelijk verantwoorde stellingen – kijkt dan wat onbegrijpend in mijn richting. Er is niks logisch aan de diepe passie die ik ervaar als ik naar Club Brugge kijk op tv. Verklaringen zoeken voor mijn gedrag het komend anderhalf uur is dan ook nutteloos. Ver weg is de ratio, het vermogen om te relativeren en mijn mededogen voor echte en ingebeelde tegenstanders.

Zonder sympathie

Niks gaat boven een voetbalmatch live gaan bekijken tussen de vrienden. Het leven is dan ook veel eenvoudiger: er kan luid worden gejuicht, gefloten, geroepen en gebruld. Daarvoor is een voetbalstadion veel gepaster dan een huiskamer, alle vrienden rond je hebben hetzelfde sentiment. Als de tegenstander FC Antwerp is, dan is het hek zelfs vlugger van de dam dan gewoonlijk. Er is niks aan FC Antwerp wat wij in Brugge sympathiek kunnen vinden. Hun fundamentele verwaandheid botst met het wat in zichzelf gekeerde gebrom van de doorsnee West-Vlaming en nadat een betonboer uit Ieper die mannen uit de voetbalmiddeleeuwen heeft gehaald middels kapitaalsverhogingen waar zelfs de Financial Fair Play Commissie op snelheid werd gepakt, is het er absoluut niet beter op geworden. Je begrijpt dus ook dat die tegentreffer in minuut 97 vorige zondag hard is aangekomen, ondanks het feit dat Club in deze play-offs nog weinig heeft te winnen of te verliezen. Want je kan er gif op innemen dat er op de vraag wie dan wel kampioen mag spelen dit seizoen een luid en éénduidig antwoord komt van de meeste fans: nièt FC Antwerp.

“Misschien kunnen we zondag alsnog een bescheiden stempel zetten op deze zeer ontgoochelende jaargang”

Zonder verontschuldigingen

Club staat dus voor een drieluik dat ondanks onze situatie in de rangschikking niet vrijblijvend is. Ondanks de 0 op 9 in deze play-offs was Club in geen enkele match echt de mindere ploeg. Maar dat is allang niet meer een garantie op puntengewin. In deze fase van de competitie zijn sluwheid, ruggengraat, blokvorming en fysieke kracht belangrijker dan mooi voetbal brengen. Ik merk dat de twee ploegen in België die het meeste over deze kwaliteiten beschikken in pole positie liggen voor de eindzege. Het is dan ook een bizarre vaststelling dat mijn eigen Club, in het verleden toch vooral gekend als een stevig blok, hier geen woordje in kan meespreken. Misschien kan dit zondag, met een vol Jan Breydelstadion in de rug, alsnog rechtgezet worden voor de ogen van voetbalvolgend België. Misschien kunnen we zondag alsnog een bescheiden stempel zetten op deze zeer ontgoochelende jaargang. Veel verontschuldigingen zijn er alleszins niet meer.