Ondanks het feit dat blauw-zwart de kwalificatie over de streep trok, was er reden tot opwinding

Hard in hun muziek, hard in het supporteren voor hun club/vereniging. Dat zijn hardrockers Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle). Zij vormen dit seizoen onze VAR, oftewel onze Voetbal Analyserende Rockers. Beurtelings werpen ze hun blik op de meest opvallende voetbalmomenten.

Voornemens

Ik heb eerlijk gezegd genoten van de voetballuwe dagen tijdens de start van 2024. Traditioneel trekt zo’n nieuw jaar zich professioneel toch eerder rustig op gang zodat er tijd is om even achterom te kijken, je rekening te maken en – vooral – om onder het mom van goede voornemens een aantal nieuwe regels in te voeren waardoor je eindelijk je gemoed die portie rust kan gunnen waarnaar het doorgaans snakt tijdens de dolle rit doorheen de seizoenen. Steevast staat op dit lijstje de klassieker om voetbal te relativeren. We gaan een stap achteruit zetten om minder betrokken te zijn, want er zijn belangrijker zaken in het leven. Reculer pour mieux sauter, als het ware. Een sprong wagen in het onontgonnen gebied van zorgeloos supporteren. Want wat is de zin van al dat opgewonden gedoe? Je staat nu éénmaal niet zelf op het plein om de loop van wat komen zal te beïnvloeden en hoe het allemaal verloopt is niet afhankelijk van jouw scheefgetrokken bloeddruk. Dit alles bespiegel je, onder het nuttigen van een glaasje champagne samen met je partner, die – in al haar onaardse onverstoorbaarheid – er nog enkele waarheden achter zwiert waardoor je zeker weet: deze keer zal het me lukken.

“Club blijft ook na de Gentse midweek op drie fronten actief”

Voetbalvreten

Als de kalendermaker pal in het midden van januari dan een beladen bekerduel programmeert op het veld van Gent zijn alle voornemens al lang weer opgeborgen en vind je jezelf nagelbijtend terug voor het scherm, krachtwoorden zwierend als vanouds. Ik doe het tegenwoordig in een aparte ruimte zodat ik toch tenminste mijn eigen transformatie naar voetbalvretende Hulk in alle beslotenheid kan ondergaan. En ondanks het feit dat blauw-zwart de kwalificatie over de streep trok, was er reden tot opwinding: Club speelde gedisciplineerd in positie, maar bracht na de openingstreffer van de onvermijdelijke Thiago in balbezit te weinig om mij een voldaan gevoel te bezorgen. Coryfeeën als Vanaken en Mignolet hadden het na de match over een mature prestatie, maar daar was ik maar deels mee akkoord. Gelukkig besefte ook Hans dat we met meer rust aan de bal veel meer konden aanvangen met de ruimte in de rug bij de tegenstander, waardoor die zenuwachtige tweede helft vermeden kon worden. Het hoeft erbij gezegd: een uitwedstrijd op leven en dood bij een opgefokt Gent als aperitief voor 2024 is zeker niet gemakkelijk. Het wordt steevast dagenlang voorafgegaan door een ellendige klaagzang van hun trainer. Voor Hein Vanhaezebrouck is er altijd wel aanleiding tot gezeur: de Africa Cup, De Asian Cup, zijn eigen bestuur, of (klassieker!) de scheidsrechter en de VAR… alles staat in het teken van zijn eigen onfeilbare zelve waardoor de man stilaan meer weg heeft van een ietwat obees stripfiguur, molenwiekend voor de dug-out, de confrontatie aangaand met de vierde referee. Alleen al om hem het zwijgen op te leggen deed de overwinning gisteren extra deugd. Meer van dat.

Drie fronten

En dat komt er straks aan in grote porties. Club blijft ook na de Gentse midweek op drie fronten actief. Meer dan ooit zal de beschikbaarheid van de volle kern een noodzaak zijn. Het was wat ondergesneeuwd geraakt na de dagenlange klaagzang van Vanhaezebouck, maar ook Club miste gisteren best wel wat opties met het ontbreken van Onyedika, Odoi en Ordonez. In de pers was het idee ontstaan dat Club dit drietal best wel kan missen, maar dat vind ik een grove onderschatting van de kwaliteiten van deze jongens. Hopelijk lezen ze geen Vlaamse kranten en zijn ze er vlug weer bij. In de competitie volgen er nu immers wedstrijden tegen Westerlo en Kortrijk, waar we ons geen verder puntenverlies kunnen permitteren, en daartussenin staat nog een bekermatch geprogrammeerd tegen een nader te bepalen Brusselse ploeg. Goed om zien dat de groep echt heel goed aan elkaar hangt. Toch een pluim op de hoed van Deila dat hij met zijn eigen verhaal nukkigheid en ontevreden gezichten kan vermijden als zijn keuze van het moment nu eens deze of gene speler aan de aftrap brengt. En dat is noodzakelijk als we op het eind van het seizoen zilverwerk willen bijzetten in onze goed gevulde trofeeënkast. Geen zorgen, echter: er is zeker nog plaats voor meer!