“Met het failliet van KVO ging ook een stukje van mezelf verloren”: Oostends jeugdproduct Mo Berte wil bij Dender schitteren

Dat Dender zo aan het seizoen zou beginnen? Nee, dat hadden we niet verwacht. Dat ene Mo Berte tot de topschutters zou behoren? Ook dat is een leuke verrassing. Van het failliet van KVO naar de top van de Jupiler Pro League: het kan verkeren.

Laat ons met een flauw woordmopje beginnen: Dender is denderend aan het seizoen begonnen. Voilà, dat hebben we al gehad. In alle ernst: de Oost-Vlaamse promovendus is uitstékend bezig. 8 op 12, net als OH Leuven en leider Anderlecht ongeslagen, en zich presenterend als een solide blok.

Het succesrecept uit de Denderstreek kan ook teren op wat West-Vlaamse ingrediënten: coach en Veurnenaar Vincent Euvrard (42) – die eindelijk z’n kans op het hoogste niveau krijgt –, de Brugse centrale verdediger en basisklant Joedrick Pupe (27, ex-Kortrijk, -Oostkamp en -Winkel Sport) en oud-Club Brugge-middenvelder Jasper Van Oudenhove (25).

Voorin zorgt ook ene Mohamed Berte voor vuurwerk. Zijn West-Vlaamse connectie? Afgelopen zomer kwam hij over van het ter ziele gegane KV Oostende. Tegen alle verwachtingen in staat de teller al op drie goals, allemaal als invaller. Ook de ondergetekende Oostendenaar wreef zich in de ogen toen de naam van Berte achter de winning goals tegen Gent en Kortrijk op Livescore pronkte. “In het begin had ik het hier niet makkelijk: ik moest echt zoeken naar m’n plek in de groep”, opent Berte. “Ik was in de voorbereiding niet goed genoeg. Zo scoorde ik geen enkele keer in negen oefenmatchen. Ik ben blijven werken om beter te doen en kreeg zo het vertrouwen van de coach en staf. Met acht punten zijn we goed begonnen. Ik heb mezelf geen doelen vooropgezet, we willen met Dender een rustig seizoen zonder play-downs afwerken.”

Failliet KVO

Dat de voorbereiding voor Mo niet van een leien dakje liep, heeft nagenoeg volledig met KV Oostende te maken. Hoewel hij vorig seizoen in tweede klasse volledig doorbrak bij de Kustboys, diende de club de boeken neer te leggen. Terugblikken op die slotmaanden doet Berte dan ook diep zuchten. “Op de slotspeeldag wonnen we met 2-1 van SL16, de beloften van Standard, en waren we sportief gered. Daarna kregen we drie weken vakantie alvorens de voorbereiding te hervatten. Maar de onzekerheid knaagde: we kregen als spelers amper nieuws. Je hebt dan wel vrijaf, maar je zit constant met je gedachten bij wat er met de club zou gebeuren: de ene week waren we gered, de andere week gingen we failliet. We werden de laatste maanden ook niet betaald. Als spelers hoorden we steeds dat de overname ‘op enkele details na in orde zo komen’. In de winterstop waren Manuel Osifo (Leuven) en Anton Tanghe (Zulte-Waregem) al verkocht, terwijl ik niet mocht vertrekken naar RWDM. Daaruit dacht ik te mogen afleiden dat er genoeg geld in het laatje was gekomen. Maar dan kwam het slechte nieuws… Ja, dat heeft lang aan me gevreten. Tussen de slotmatch tegen SL16 en de voorbereiding met Dender zaten negen weken, hé. Die hele periode zorgde er dus voor dat ik niet goed aan de oefencampagne bij m’n nieuwe club begon. Ja, met het failliet van KVO ging ook een stukje van mezelf verloren. Want om zó te moeten vertrekken… Ik hoop het nieuwe KVDO – ja, ik heb alle nieuws gevolgd – snel in het profvoetbal terug te zien.”

“De onzekerheid over de toekomst van KVO knaagde: de ene week waren we gered, de andere week gingen we failliet”

Mama en papa Berte kwamen meer dan twintig jaar geleden vanuit het Ivoriaanse Abidjan naar Brussel. Hij voetbalde op pleintjes en op straat, maar voor vader Berte was geen voetbalcarrière weggelegd. “Mijn ouders gaven wel de juiste waarden en normen mee: hard werken en verstandig met geld omgaan.”

Oostendse jeugd

Berte belandde in 2017 aan de kust en doorliep de verschillende Oostendse jeugdrangen. “Ik begon als kind te voetballen bij RWDM. Ik kreeg te horen niet goed genoeg te zijn en zocht een ander team. Dat werd Ukkel, waar ik zeven jaar zou spelen. Daarna keerde ik terug naar Molenbeek, maar de club ging failliet. Ik trok naar White Star Woluwe, maar ook die club legde de boeken neer. Daarop stuurde ik mails naar verschillende teams om te polsen of ze me wilden halen. Union was een optie, maar hun jeugdopleiding stond nog niet op punt. KV Oostende vroeg me te komen testen en ik reed met de vader van een andere speler (Ayoub Benjana, nu Ukkel, red.) op en af van Brussel naar Oostende. Dat was best ver, maar ik diende een keuze te maken.”

En dat bleek de goeie te zijn. Berte kwam terecht in een warm nest. Toenmalig jeugddirecteur Nils Vanneste – vorig seizoen sportief directeur bij KVO, nu scout bij Beertschot –, beloftencoach Kurt Bataille, en destijds jeugdtrainers Korneel Deceuninck en Dieter Vandendriessche (nu KVDO, red.) hadden Berte onder hun vleugels. “Ik was niet altijd de gemakkelijkste”, geeft de spits eerlijk toe. “Onder meer Kurt, Michiel, Nils en Korneel hebben vaak op me ingepraat en maakten me nog beter. Bijvoorbeeld, na de coronapauze maakte ik van de U18 de stap naar de A-kern – een grote verrassing. Ik speelde met Arthur Theate, Maxime D’Arpino en Makhtar Gueye. Daarna werd ik teruggezet naar de beloften. Ik was boos op alles en iedereen. Het heeft een drietal maanden geduurd en dankzij goeie gesprekken en het aanstippen van m’n werkpunten kwam de ommekeer.”

Zulte Waregem

Onder Yves Vanderhaeghe zou Berte z’n profdebuut maken voor KVO: op 4 juli 2022 viel hij in op Anderlecht (2-0). In zijn Brussel, dus. “Er waren geen vrienden of familie in het stadion”, haalt Berte aan. “Maar ik weet wel nog dat ik énorm veel stress had. (lacht) Veel meer van m’n invalbeurt herinner ik me niet.”

Aan mooie momenten evenwel geen gebrek. “De 3-0-zege twee seizoenen geleden tegen Club Brugge, bijvoorbeeld. KVO had toen tien matchen op rij niet gewonnen, zij overwinterden in de Champions League. Ik gaf de assist voor de 2-0, meteen m’n eerste voor Oostende. (knipoogt) Misschien doen we het met Dender straks nog eens over. Van vorig seizoen onthoud ik de bekerstunt tegen Racing Genk (3-1, red.), waarin ik ook twee assists gaf. Maar dé meest speciale match? Allicht de 3-2-overwinning vorig seizoen tegen Zulte-Waregem. Waarom? Och, er was zoveel gebeurd in aanloop naar die wedstrijd: de berichten over een mogelijk faillissement, stewards die dreigden met een staking, Tanghe had net z’n transfer gemaakt, Dapo Mebude herstelde nog volop van z’n auto-ongeluk… En wij wisten ons over alles heen te zetten met een straffe zege – mede dankzij twee assists en m’n winning goal. Ja, dat was speciaal.”

“Dender doet me wat aan KVO denken”

Het zou nog voor een andere reden een bijzondere partij bleken te zijn. “Euvrard was toen coach bij Zulte Waregem en hij merkte me zo een eerste keer op. En ook: Michiel en Kurt hadden toen overgenomen als hoofdcoaches (van Stijn Vreven, red.) en deden enorm veel om mij te laten presteren. In de eerste seizoenshelft had ik meer kunnen scoren, meer assists kunnen geven. Maar ik had het moeilijk: ik kreeg geen duidelijk positie toegewezen, en speelde nu eens wel, dan weer niet. De ene keer stond ik links, dan weer rechts, nu eens in de punt, dan als hangende spits of ‘10’. Michiel en Kurt zetten een nieuw 3-5-2-systeem neer en stoomden ons een maand lang klaar voor die pot tegen Zulte-Waregem. Ja, die match heeft m’n carrière veranderd – ik speelde de match van m’n leven. Daarom ook dat het vertrek van Jonckheere naar Club me pijn deed. (lacht) Michiel zal wel weten hoe hij me zondagmiddag moet proberen af te stoppen, maar het is aan mij om een manier te vinden om hieraan te ontsnappen. Ja, we hebben elkaar nog gehoord, hoor. In de voorbereiding, toen ik met Dender tegen Club NXT speelde. Ook Bataille heeft me na m’n goals berichtjes gestuurd.”

Vijftig matchen, twaalf goals en negen assists voor KVO later is Dender dus zijn huidige thuis. “Ik kende de club alleen van met Oostende tegen ze te spelen. Een lastig blok, want we konden er niet van winnen. We verloren zelfs in eigen huis (0-1, red.), ook al speelde Dender toen een half uur met een man minder. Kortom: een stevige verdedigende organisatie, waar ik als spits veel kan van leren. Er was afgelopen zomer interesse van verschillende clubs, maar ik wou in België blijven. Alleen bij Dender had ik een gevoel van oprechte interesse en ik kan er rustig groeien. De club doet me qua stijl en achterban aan Oostende denken. En dat ik op zo’n kwartiertje van m’n ouders woon, was ook een belangrijk element.”