In het hoofd van Makhtar Gueye, de topscorer van KV Oostende die onder T1 ad interim Markus Pflanz op de bank werd gehouden. Hij weet zelf ook waarom: “Door die ‘conneries’ van vorig seizoen.” Onder Vanderhaeghe speelt hij wel weer, zij het ondermaats: “Ik mis ritme.” Een speler die op veel vlakken verbeterd is. Geen ‘conneries’ meer. Want eigenlijk is Gueye een crème van een gast, vindt ook teammanager Brackez.
De Senegalese spits van KV Oostende, Makhtar Gueye (24): het zijn twee verhalen eigenlijk. Hij zegt het zelf ook: “Echt, op het veld kan ik lastig zijn. Omdat daar mijn werk ligt en dan telt alleen maar winnen. En scoren. Als ik niet heb gescoord, ben ik beschaamd. En kwaad op mezelf. Maar daarbuiten ben ik een gast die graag lacht en iedereen wil helpen.”
De perceptie is er wel: op het veld de topscorer van KVO, daarnaast een woelwater. Eerst de sterke spits. Groot en sterk, 1,95 meter voor 90 kilogram. Olivier Bierhoff, zo werd hij in zijn jeugd in Senegal genoemd dankzij zijn sterke kopspel. Dat herinnert hij zich nog.
Maar: “Dit seizoen heb ik van mijn elf goals er maar twee met het hoofd gemaakt.” En er is ook nog werk aan zijn voeten, hij oogt technisch vaak nogal onbeholpen. Al heeft de spits zich sinds juli ’20 bij KVO al uitstekend ontwikkeld, vindt hij. “Ik heb al veel bijgeleerd. Druk zetten, looplijnen, mijn balcontrole als je niet veel tijd krijgt…”
Uit beeld
Vorig seizoen kwam de Senegalees aan de zijde van Fashion Sakala (16) aan elf goals. Waarop Gueye dit seizoen meteen weer met scherp schoot: half december stond hij alweer op 11. Hij miste blijkbaar zijn maatje Sakala niet, ceo Gauthier Ganaye liet zelfs al snel noteren dat het duo Gueye-Ambrose wel eens het beste spitsenduo van het land zou kunnen worden.
“Met Fashion verstond ik mij blind natuurlijk, we waren als broers, ook naast het veld. Maar of ik nu Ambrose of Sakamoto naast mij heb, het maakt eigenlijk niet zoveel uit. Ik speel met beiden even graag en speel even graag in hun functie. Neen, dàt is het niet.”
Wat dan wel? Want plots na 15 speeldagen en elf goals stopte de scoringsmachine. De topscorer van KVO verdween helemaal uit beeld. Letterlijk. Tegen Genk (0-4), toen nog onder coach Alexander Blessin die het opstandig zijn van Gueye nog in de toom kon houden, stond hij wel nog 90 minuten op het veld.
Maar meteen na het vertrek van de Duitser zette zijn opvolger ad interim, de eerdere T2 Markus Pflanz, Gueye op de bank. Waar hij met een zuur gezicht zes matchen zou blijven zitten, hij mocht nog maar sporadisch invallen. Terwijl zijn team in die zes matchen weliswaar vijf punten pakte, maar slechts vier keer kon scoren (waarbij twee vrijschopgoals van D’Arpino), hij begreep er geen fluit van.
Of toch: op het einde van vorig seizoen, half mei, was er na de zware thuisnederlaag tegen Gent (1-4) in play-off 2 een heftig conflict geweest tussen Gueye en Pflanz. De twee stonden neus aan neus. De uitleg van Pflanz: “Iedereen moet hard werken.”
Altijd rechtdoor
De uitleg van Gueye: “Tja, dat was zijn uitleg. Het is in elk geval nooit expliciet gezegd geweest dat het incident was blijven hangen. Als je het Markus zou vragen zou hij zeggen: neen, dat was de reden niet. Maar dat was het wel, ik denk dat iedereen dat weet. Voor mij speelde dat incident niet meer, maar hij had mij blijkbaar niet nodig. Terwijl de ploeg mij wel nodig had.”
“Ik vind dat hij de hele ploeg strafte door mij niet meer op te stellen. (zucht) Misschien wilde hij mij kwaad krijgen. Maar ik ben rustig gebleven en ben hard blijven. C’est le football, zeker? Maar het was lastig, op de bank zitten, pour rien. Alleen maar door des conneries van vorig jaar.”
Wat er ook van zij, toen Yves Vanderhaeghe hoofdcoach werd en Pflanz opnieuw assistent, stond Gueye meteen weer in de basis. De uitleg van Vanderhaeghe, die in zijn drie matchen met KVO (1 goaltje) Gueye ook nog niet zag scoren: “Ik kan niets aanmerken op zijn ijver. We maken moeilijk goals. En als Makhtar op de bank zit, kan hij al zeker niet scoren.”
Altijd rechtdoor
Gueye over Vanderhaeghe, die blijkbaar net als Blessin de juiste handleiding heeft om de grillige spits op het juiste pad te houden: “Je l’aime bien. Ik hou van de mentaliteit van de coach: altijd rechtdoor. Hij spreekt ook veel met de spelers, neemt mij op training soms apart om mij op details te wijzen.”
“En na de matchen vraagt hij mij wat ik er zelf van vond. Ik apprecieer dat enorm, dat geeft vertrouwen. Hij vroeg mij ook naar wat er precies was gebeurd met Markus, maar zei dan meteen: we vergeten de conneries van vroeger, we gaan nu hard werken.”
Gedaan met de conneries dus, hij ís naar eigen zeggen intussen ook een stuk rustiger geworden. “Ik ben dit seizoen echt op veel vlakken veel verbeterd. Ik geef ook wel eerlijk toe dat ik momenteel nog niet 100% ben. Dat heeft te maken met een gebrek aan ritme door die zes weken op de bank, maar ik doe er alles aan om mijn vorm terug te krijgen. Ik zal nooit de armen laten hangen.”
“Eén goal en ik ben weer vertrokken, ik weet zeker dat er dan nog meer zullen volgen. Misschien al tegen Club Brugge. (nadenkend) Het moest dit jaar mijn seizoen worden. Vooraf zei ik dat ik 15 goals zou maken. Nog vier goals in vier matchen, dat kan misschien nog. Maar ik had nu al op 15 kunnen staan, dan had ik op 20 doelpunten kunnen mikken.”
Verkeersboetes
Dat was de topscorer van KV Oostende. En dan is er nog de mens achter de spits. Het woelwater. Ook twee verhalen eigenlijk, want twee persoonlijkheden. Enerzijds zijn er de verhalen over een ongeleid projectiel. Hij is intussen met vrouw en kind al drie keer verhuisd en woont nu in een huis in Brugge. “Niet langer in een appartement in Oostende. Ik kan nu tenminste mijn auto voor de deur parkeren. Niet langer de ene parkeerboete na de andere.”
Hij begreep maar niet waarom je moet betalen als je auto voor jouw deur staat. En dan waren er nog een respectabel aantal andere verkeersboetes – hij snapte de verkeersregels niet. En dan die impulsieve reacties vaak, als hij werd vervangen of zelfs als hij niet bediend werd zoals hij had gewild. En dat gemekker op de refs! Vorig seizoen verzamelde hij zeven gele kaarten, dit seizoen heeft hij er al acht.
Maar ook daar is er een uitleg voor. Opgewonden: “Heb je die kaart gezien op Anderlecht zondag? Ik heb die fase al honderd keer herbekeken op mijn telefoon, tot 3 uur ’s morgens, ik kon er niet van slapen. Niks gebeurd, ik hield alleen die verdediger af! En oké, ik ben een babbelaar. Altijd en overal, maar het is alsof de refs meteen denken: het is Gueye, dus geel!”
Het levert evenwel een vertekend beeld op, zegt dan weer teammanager Bart Brackez die zowat een parttime job heeft aan de spits. Echt elke dag wordt hij opgebeld. Brackez zorgde rond Kerstmis voor een gigantische kerstboom ten huize Gueye in Brugge, Brackez kijkt toe hoe hij zijn tuin perfect onderhoudt, Brackez gaf hem op nieuwjaarsdag op diens vraag anderhalf uur extra training… “Hij is best veeleisend”, aldus de teammanager.
“Vorig seizoen had hij het soms lastig, hij moest zich duidelijk aanpassen aan onze gewoonten. Ook wat het nachtleven betreft. Maar nu zijn er nog nauwelijks problemen. Hij is echt wel een crème van een gast die voor iedereen goed wil doen. Soms té, dat zorgt niet altijd voor de juiste vrienden rond hem.”
Omgeving
Ook daar heeft hij een uitleg voor. “Luister, ik ben opgegroeid in Senegal, in een gezin met twee broers en twee zussen en met heel veel neven en nichten, ik ben het gewoon veel mensen rond mij te hebben. Mijn broer El Hadji speelt bij Moeskroen, veel neven en nichten wonen in Parijs, ik heb vrienden in Rijsel, in Brussel… het is normaal dat je elkaar opzoekt.”
“Anders is het altijd alleen maar voetbal. Ja dus, we brengen veel tijd samen door, maar daar zit heus geen kwaad in. Het zijn allemaal positieve mensen die mij advies geven en motiveren. Anderen zien vaak hun moeder en vader, ik zie mijn ouders maar een paar dagen per jaar. En ik ben nu eenmaal een moslim, iemand die graag deelt. Alles wat ik heb, zou ik delen met mijn vrienden.”
Ik zie Noa Lang wel eens bij de kapper. Sympathieke gast
Tot slot: wat zou Makhtar Gueye eigenlijk denken van Noa Lang, ook zo’n impulsief baasje, ook een beetje het probleemgeval van Club, zaterdag tegenover KVO? Het kan niet verbazen: Gueye is de eerste om Lang te begrijpen.
“Laat zo’n goeie speler toch doen. Die maniertjes zitten in zijn spel, je mag hem dat niet afnemen. Hij is niet al te groot, hij laat zich op die manier gelden, ik begrijp dat. Ik kom Lang wel eens tegen bij Pablo the barber, onze kapper: sympathieke gast.”
(FB)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
