Keeperstrainer Peter Mollez over Simon Mignolet en over zijn gedwongen vertrek bij Club: “Natuurlijk wint Simon de Gouden Schoen. Wie anders?”
De afspraak was veel eerder gemaakt. Een interview met Peter Mollez, keeperstrainer bij Club, over Simon Mignolet, de toekomstige Gouden Schoen. Ja, toch? Maar na het ontslag van Carl Hoefkens en de komst van Scott Parker die zijn landgenoot Rob Burch meebracht als keeperstrainer werd de 39-jarige Ieperling, ex-doelman van onder meer Club, Cercle, Gent en Kortrijk, opzij geschoven door blauw-zwart. En dat deed pijn. “Ik heb me een week lang miserabel gevoeld.” Ons interview viel op te splitsen in twee delen: Mollez over Mignolet en Mollez over zijn pijnlijke ontslag. Het werden twee monologen: één met heel veel bewondering en één met veel teleurstelling.
Over Mignolet: “Die Schoen was mijn achterliggend doel”
Peter Mollez: “Ik ga woensdag thuis in mijn zetel niet naar televisie kijken met de gedachte dat Simons Gouden Schoen ook een heel klein beetje de mijne is. Nee, dat zou ik nooit zeggen. Maar wat ik je wel kan zeggen: al hebben we er bewust nooit over gepraat, die Gouden Schoen voor Mignolet was bij de start van het seizoen wel een achterliggende doelstelling, als gevolg van punten pakken, de hoofddoelstelling. Wetende dat het door het WK maar een korte tweede ronde was, moest Simon alleen maar het niveau van eind vorig seizoen aanhouden. Maar ik heb dat nooit uitgesproken, Simon moest zich focussen op zijn werk. Simon zou zich daar ook zelf nooit mee bezighouden.
“Europese topkeeper”
Eén bedenking hierbij: een keeper die de Gouden Schoen kan winnen (het is al geleden van Michel Preud’homme in 1989, red.), betekent misschien ook dat zijn ploeg teveel kansen heeft weggegeven. Maar het is zoals Hans Vanaken al zei: wie zou nog maar in zijn buurt kunnen komen? In de eerste ronde gaan Undav, Nielsen en Teuma van Union en Tissoudali van Gent wel punten pakken, maar Undav en Tissoudali kunnen niks halen in de tweede ronde. Ik zie alleen nog Nielsen en Teuma in de buurt komen van Simon. Maar natuurlijk wint Simon straks de Gouden Schoen. Hij maakte Club bijna op zijn eentje kampioen vorig jaar en dan volgden in de tweede ronde zijn gigantische competitiestart en zijn Champions Leaguecampagne.”
“Simon is een Europese topkeeper. Op alle vlakken. Ik heb er zes maanden mee gewerkt: ook de kwaliteit die hij elke dag op training brengt, is uitzonderlijk. Zijn professionalisme en realisme steken boven alle anderen uit. Nooit eerder meegemaakt. Hij is het ideale rolmodel, we toonden onze jonge gasten filmpjes van Simon in de fitness om 9.15u, als eerste. Gasten, kijk eens wat een Europese topkeeper er allemaal voor doet. Dat heet intrinsieke motivatie…”
“Simon is een complete doelman, ons zwaartepunt op de trainingen lag niet meer op technisch maar eerder op tactische zaken zoals game reading, positioning en decision making. Waarbij Simon mij dan wel eens eerlijk vroeg, met de beelden erbij: stond ik hier niet iets te ver vooruit? Maar het is geen exacte wetenschap, veelal gaat het om details. Zoals bij die eerste tegengoal op Genk, daar zijn fouten aan vooraf gegaan. Of die eerste tegengoal tegen STVV, waarbij zijn eerste aanname waar we gigantisch veel op trainen niet perfect was. Maar dan hoef ik niet te zeggen dat hij die bal meteen moet wegkeilen, dat weet hij zelf ook wel. Ik weet dat het publiek zoveel zelfzekerheid niet graag ziet, maar om in balbezit te blijven, zoek je altijd een voetballende oplossing. De bal in de tribune trappen, is dan pas de laatste optie. Als ik nu de wedstrijden van Simon bekijk, dan zie ik vooral dat alles tegen zit, de situatie waarin heel de ploeg momenteel zit.”
“Toffe mens”
“Simon is ook gewoon een heel tof mens. Het is niet zo dat onze relatie het professionele overschreed – we kwamen niet bij elkaar thuis of zo. Maar in september vergat hij mijn verjaardag niet en we hadden het soms wel eens over de kinderen en zo. We hadden een heel fijn persoonlijk contact. Net zoals met mijn andere doelmannen besprak ik alles met hem. Ook in de drukke periode van de Champions Leaguewedstrijden, met nauwelijks recuperatie, dan is goede communicatie heel belangrijk. We zaten bijna altijd op dezelfde golflengte. Dat Simon een mening heeft over de nieuwe situatie is logisch. Maar als de bazen vinden dat er veranderingen moeten gebeuren, dan moet iedereen zich daarbij neerleggen.”
Over zijn ontslag: “Parker zal niet hebben gevraagd hoe ik werkte”
Peter Mollez: “Ik steek het niet weg: mijn ontslag heeft véél pijn gedaan. Ik heb me meer dan een week miserabel gevoeld. Ik kon het maar moeilijk een plaats geven, omdat er niet kon gezegd worden dat ik geen goed werk heb geleverd. Maar wat kan je doen als de hoofdtrainer met anderen wil werken. Ik had het ook wel verwacht toen de naam Scott Parker viel: een Engelsman komt nooit alleen. Parker zal niet gevraagd hebben hoe ik precies werkte. Zo gaat dat in de voetbalwereld. Patje (Patrick, red.) Deman is met de komst van Bernd Storck bij KV Kortrijk precies hetzelfde overkomen. Ik vind dat niet logisch. Vooral omdat ik bij Club 3,5 jaar keihard heb gewerkt om de visie van Frederic De Boever (keeperstrainer onder Philippe Clement en mee vertrokken naar Monaco, red.) verder uit te bouwen. Samen hebben we de hele keepersopleiding van Club geïntensifieerd. We hebben jongens als Senne Lammens en Nick Shilton, twee gigantische talenten, klaargestoomd om Simon op te volgen… .”Een zekerheid in de goal én een jong toptalent klaarstomen. We halen in het algemeen nog te vaak keepers uit het buitenland naar België terwijl die niet beter zijn dan onze eigen talenten. Senne trainde toen nog bij de beloften maar al na vier weken vroeg ik Frederic hem door te schuiven naar de A-kern.”
“Heeft Club alles van de keepersopleiding in de vuilbak gegooid?”
“Maar ik begrijp het dat Senne, al bij Club sinds zijn dertiende, na twee jaar op de bank weg wil. Die jongen moet een volgende stap kunnen zetten in zijn carrière, terwijl Simon hem nu eigenlijk barreert. Maar vergeet niet dat Simon ook dankzij Senne en Nick zo’n hoog niveau haalde, het niveau op training was zó hoog. Sinds twee weken vraag ik me af wat er zal gebeuren met al die jonge gasten waar we zoveel tijd en energie hebben ingestoken. Met de visie die we hebben neergezet en ontwikkeld. Want Wouter Biebauw (sinds vorige zomer keeperstrainer bij NXT, red.) is nog maar pas in dienst. Nu ben ik bang dat alles overboord wordt gegooid. Of Club hiermee een stuk geloofwaardigheid kwijt is? (denkt na) Misschien hebben we makkelijk praten. Club moet altijd meedoen voor de prijzen, dat is niet eenvoudig, maar het betekent voor mij wel einde verhaal bij Club.”
“Ik wilde na vier jaar bij NXT en een half jaar bij de eerste ploeg in het profvoetbal blijven. Die stap terug was voor mij te groot. Het was helemaal mijn ding”
“Club wilde mij nog betrekken bij de jeugd. Niet bij Club NXT of U23, maar bij de U18. Maar ik wilde na vier jaar bij NXT en een half jaar bij de eerste ploeg in het profvoetbal blijven. Die stap terug was voor mij te groot. Het was helemaal mijn ding. Toen Carl vorige zomer overnam van Alfred Schreuder en mij vroeg mee de stap te zetten, heb ik geen moment geaarzeld. Ik had toen ook kunnen kiezen voor meer zekerheid bij NXT, maar ik ben ambitieus. Toch ben ik nog steeds gigantisch content dat ik die kans heb gepakt.”
Meerdere trainers
“Mijn tegenvoorstel was dat Wouter en ik samen het verhaal U18-U23 zouden schrijven – het financiële aspect heeft nooit gespeeld. We zouden dan gewerkt hebben naast de nieuwe keeperstrainer. Alle Europese topclubs, daar zit Club toch dicht bij, werken met twee of drie keeperstrainers. Dat is dé toekomst, ook in het kader van de integratie van talenten. Werk genoeg om te verdelen. Maar het werd dus een nee.”
“Ik was met Club overal bij, op Atlético, op Porto… Natuurlijk mis ik dat nu. Maar ik hoop vandaag nog steeds dat Club wint. Ik heb nog steeds contact met Simon, ook Carl hoor ik nog regelmatig. Hij heeft zijn ontslag intussen wel verwerkt, denk ik. Of ik hem zou volgen naar het buitenland? Waarom niet? Carl weet wie ik ben en hoe ik werk. En werken in het buitenland, daar zijn oplossingen voor (Mollez heeft met Charlotte twee kinderen, red.). Je leeft maar één keer, ik wil mij achteraf niets beklagen. Er waren intussen al een paar vage contacten in binnen- en buitenland, misschien neem ik straks wel een makelaar onder de arm. Ik heb mijn UEFA A-diploma en wil nu mijn Goalkeeper Pro -diploma afronden. Ik sta voor alles open maar keepen is natuurlijk wel mijn specialisatie.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier