“Je moet er vooral zelf in geloven”: Club-iconen Cools, Ceulemans en Verlinden weten hoe je een Europese finale (niet) haalt

Christian Vandenabeele
Christian Vandenabeele Sportjournalist

Tussen de competitieduels in Genk en in Antwerp door speelt Club komende donderdag in Firenze ook nog de heenwedstrijd van de halve finale van de Conference League. Een historische match. Een halve finale in Europa, dat is al van in 1992 geleden. Club-iconen en ervaringsdeskundigen Julien Cools, Jan Ceulemans en Dany Verlinden blikken vooruit: hoe kunnen Nicky Hayen en co voor het eerst sinds 1978 een Europese finale bereiken?

Julien Cools, alias de Marathon Man, weet hoe je een halve finale wint. Hij speelde met Club onder leiding van Ernst Happel twee Europese finales, telkens tegen Liverpool: in 1976 in de UEFA Cup en in 1978 in Europacup 1. Allebei werden ze verloren. De eerste na een 3-2-nederlaag op Anfield, na onder meer een doelpunt van Cools, en een 1-1-gelijkspel thuis, de tweede na een 1-0-nederlaag op Wembley. In de respectievelijke halve finales schakelde Club toen Hamburg (1-1 uit en 1-0 thuis) en Juventus (1-0 uit en 2-0 thuis na verlengingen) uit.

“Voor ons was geloof in eigen kunnen en een beetje respect voor de tegenstander heel belangrijk”, aldus Cools (77). “Want een Europese halve finale spelen, dat was nog nooit gebeurd en de tegenstanders waren grootheden waar we naar opkeken. Als je het parcours van Club nu ziet in de Conference League… dat waren hapjes in vergelijking met de ploegen die wij toen troffen. PAOK, dat was twee keer niks, hé. Maar pas op: Fiorentina is niet zo’n zachtgekookt eitje als PAOK. Ik heb die mannen dit seizoen al zien spelen in Genk (2-2, in de groepsfase van de Conference League, red.) en dat was hoogstaand niveau. Zowel individueel als in team – net als Genk toen trouwens. Ik vond Fiorentina echt goed, sterk aan de bal ook. Ik schat de kansen op 40/60. De Italianen zijn voor mij favoriet, maar ik hoop dat Club over twee wedstrijden de bovenhand zal halen. Zoals wij het destijds vaak thuis met de steun van het publiek over de streep trokken. Onze kracht was onze fysieke sterkte en de teamspirit. Er zaten geen gasten tussen als Skov Olsen, die blijkbaar een beetje de einzelgänger uithangt. Ik denk dat wij die als groep aangepakt zouden hebben.”

“Gasten als Skov Olsen zouden wij als groep aangepakt hebben” Julien Cools

“Ik heb dit seizoen van Club wedstrijden gezien waarbij ik echt mijn ogen dichtdeed, omdat het voetbal zó ondermaats was. Gelukkig gaat het de laatste weken beter. Hans Vanaken vind ik nog altijd top. Zijn spelinzicht, het gemak waarmee hij zich uit situaties draait, de rust die hij uitstraalt… rustig een tuttefrutje kauwen en nu en dan eens op de grond speeken… Ik vind dat geweldig. (lacht) Ik zou niet weten wie anders dan hij het spel zo richting zou kunnen geven. Club moet in Firenze zijn eigen spel spelen, want terugplooien kunnen ze niet zo goed. We zijn geen Italianen achterin, hé. Een goeie organisatie, een veldbezetting die toelaat om tegen te prikken en kansen te creëren én niet te veel goals tegenkrijgen. Wij zetten thuis tegen Ipswich ooit wel een 3-0-nederlaag recht, maar de tijden zijn veranderd. Bovendien denk ik dat Fiorentina op verplaatsing minstens even goed is als thuis. Club moet zorgen dat het met een goed resultaat naar huis komt. Thuis zal de achterban er sowieso zijn en wordt het volle bak. Ik zal er niet zijn, neen. Tenzij ik uitgenodigd word. Misschien is er wel een Clubsupporter die dit leest en zegt: We gaan de Julien eens uitnodigen.” (lacht)

Prima Jackers

Jan Ceulemans, alias Sterke Jan, bereikte in 1988 met Club onder leiding van Henk Houwaart de halve finale van de UEFA Cup tegen de latere winnaar Espanyol Barcelona. Thuis werd er gewonnen met 2-0 na een doelpunt van Ceulemans en een owngoal. In Spanje was Ceulemans er door een blessure niet bij en werd er na verlengingen met 3-0 verloren, na een doelpunt in de 119de minuut… Niet onbelangrijk: na 41 minuten werd Luc Beyens uitgesloten. “Dat zal wel een rol gespeeld hebben”, knikt Ceulemans (67). “Je pakt beter geen rood natuurlijk. Je hebt toch ook altijd een tikkeltje geluk nodig.”

“Dat jaar hebben Birger Jensen en Philippe Vande Walle ons in bepaalde wedstrijden ook wel rechtgehouden”, weet de Caje. “Dat doet Nordin Jackers nu ook. Hij vervangt Mignolet prima die Club drie jaar aan de titel heeft geholpen. Hij straalt vertrouwen uit en doet cruciale reddingen. Voorin hetzelfde: Jutgla moet Thiago vervangen en stampt er tegen PAOK meteen twee binnen. Als de keeper de ballen pakt en de spits maakt de kansen af, kom je heel ver. De voorbije weken lukt alles bij Club. Ik zeg dan wel altijd dat Club met Mignolet, Vanaken en Skov Olsen drie echte sterkhouders heeft waar het in grote mate van afhangt, maar zelfs zonder hen marcheerde het! Mechele geschorst, Spileers geblesseerd… dat was allemaal geen probleem. Dat je haast altijd met dezelfde ploeg moet kunnen spelen om succes te boeken, werd daarmee weerlegd. Iedereen lijkt momenteel vergeten dat Club in de competitie op 19 punten achterstand is geëindigd. De halvering van de punten gaf natuurlijk vertrouwen. Het zou écht straf zijn mocht Club 20 punten goedmaken in de play-offs.” (lacht)

“De Conference League is gemaakt voor ploegen als Club om ver te geraken” Jan Ceulemans

“In elk geval is de Conference League een competitie die gemaakt is om ploegen als Club de kans te geven om ver te geraken”, aldus Ceulemans. “In de vorm van de eerste matchen in de play-offs kan straks alles… In PAOK deden ze het ook heel goed. Met maar 1-0 thuis kon het in Griekenland nog alle kanten uit, maar ze bleven rustig, ze combineerden goed, ze creëerden snel enkele kansen en scoorden ook. Als dat lukt, dan groei je in een wedstrijd. Dat was in mijn tijd zo en dat was voor de oorlog ook al zo. (lacht) Fiorentina is op dit moment maar een gewone middenmoter, maar een Italiaanse ploeg onderschatten zou heel fout zijn. Ik schat de kansen gelijk. Het is een voordeel om eerst op verplaatsing te spelen, maar dan mag je natuurlijk niet met 4-0 verliezen. Maar met een gelijkspel of een nipte nederlaag blijven de supporters erin geloven en thuis is alles mogelijk.”

Motivatie

Dany Verlinden, alias de Muur, bereikte in 1992 met Club onder leiding van Hugo Broos de halve finale van de Beker der Bekerwinnaars en verloor daarin van de latere winnaar Werder Bremen. Thuis won het met 1-0, in Duitsland werd met 2-0 verloren nadat Amokachi in de 76ste minuut rood had gepakt. In de kwartfinale had Club Atletico Madrid uitgeschakeld. Club plaatste zich dankzij twee doelpunten op verplaatsing, een regel die intussen niet meer geldt.

“In zestien jaar Club heb ik één kans gehad om een finale te spelen. Het is niet gelukt” Dany Verlinden

“Om te beginnen moet je er 100 procent in geloven dat je de finale kunt halen”, weet Verlinden (60). “1-0 thuis was zeker geen slechte uitslag, al zat er meer in. Ook in Bremen hadden we kansen, maar je moet ze afmaken, hé. Wij troffen destijds twee keer AC Milan, wat toch nog een ander kaliber is dan Fiorentina, maar een Italiaanse ploeg is altijd moeilijk: heel gesloten, heel professioneel en heel geniepig. Meestal zijn ze sterker als ze vanuit hun defensieve organisatie kunnen blijven spelen dan dat ze het spel moeten maken. Verdedigen kunnen ze als de besten. Het is niet altijd mooi om naar te kijken, maar laat je daar niet door verrassen en blijf je eigen spel spelen. Je moet ervan uitgaan dat je 50 procent kans hebt om door te gaan. Als je zover bent gekomen, moet je er alles aan doen om die finale te halen. Op welke manier dan ook. Aan motivatie zal het niet ontbreken. Hoeveel spelers in België hebben er ooit een Europese finale gespeeld? Ik denk dat die mannen sowieso allemaal goed genoeg hun boterham verdienen en dat het sportieve een grotere rol zal spelen dan de premie. In zestien jaar Club heb ik één keer de kans gehad om een Europese finale te spelen. Het is helaas niet gelukt.”