En plots is daar Cisse Sandra, weer een pure West-Vlaamse diamant bij Club Brugge: “Al op zijn vijfde kon hij meer dan de rest”

Cisse Sandra in duel met Nuno Mendes van PSG afgelopen dinsdag. Staat de piepjonge West-Vlaming zondag opnieuw in de basis? © AFP via Getty Images
Redactie KW

Ook al werd PSG voor Club én voor de pas 17-jarige Sandra niet meteen een succes, de Bellegemnaar heeft wel een droomweek achter de rug. Tegen Seraing een competitiedebuut met een goal en dinsdag een Europees debuut op het allerhoogste niveau. Zag je ook dat glimlachje tijdens de hymne van de Champions League? Bij Club weet men al dat Sandra ‘the next big thing’ is. Cisse Sandra, van het pleintje van Wietstar Lauwe via Zulte Waregem naar Messi en Mbappé. In Lauwe zijn ze apetrots, bij Essevee klinkt alvast: “Nu toch maar hopen dat we zondag niet té hard van Cisse genieten.”

Door Elian Coussement en Christian Vandenabeele


Cisse Sandra (17) begon op vijfjarige leeftijd te voetballen bij WS Lauwe. Zijn eerste trainer was Charly Allard (31), die dinsdag met een mix van verbazing, trots en euforie vernam dat zijn kleine Sandra in de basis stond. “Het is vreemd om vast te stellen dat ik tien jaar geleden nog met hem op een voetbalpleintje in Lauwe stond. Nu speelt hij tegen Messi en Mbappé! Het is nu aan hem om te bewijzen wat hij waard is. Hij heeft nog groeimarge, maar dat is natuurlijk logisch.” Allard zag twaalf jaar geleden al meteen dat Sandra keigoed was.

Inzicht

“Ik zag meteen dat hij meer kon dan de rest”, aldus Allard. “Al was ik zelf nog maar achttien jaar. We hadden een goede jeugdploeg bij Lauwe, maar in vergelijking met andere spelertjes kon hij al links en rechts uit de voeten. Ik heb hem vier jaar getraind en raadde hem ook de overstap naar de jeugd van Zulte Waregem aan. Je zag dat hij dat niveau makkelijk ging oppikken. (denkt na) Ik denk wel dat ik hem wat heb kunnen leren. Al kon ik aan sommige dingen niet veel meer werken. Het inzicht voor het spel had hij al op jonge leeftijd. En met links trapte hij toen al feilloos op doel. Wel zocht hij telkens die linkervoet op, ik heb hem váák gevraagd om zijn rechter te gebruiken. Ik zag hem groeien bij WS Lauwe, maar meer dankzij zijn persoonlijkheid dan door ons werk: hij ging er telkens vol voor.”

Hij herinnert zich Sandra als een zeer rustig type. “Net als zijn ouders. In de kleedkamer stelde hij zich vaak verlegen op tegenover anderen, maar eens hij het veld opkwam, verdween dat. Het is iets wat je vaker ziet bij goede spelers. Op het veld worden ze een andere persoon, in positieve zin. Ik denk ook dat Cisse iemand is die met zijn beide voetjes op de grond kan blijven. Dat zat er van vroeger al in. Zijn ouders zijn nuchtere mensen en dat is hij ook. Het is natuurlijk fantastisch voor hem dat hij op jonge leeftijd al tussen topspelers staat, hij moet daar ook van genieten. Maar ik ben ervan overtuigd dat Club Brugge hem hierin de juiste begeleiding zal geven.”

Bedanking

Af en toe stuurt hij Sandra nog een berichtje. “Wanneer hij een prestatie afleverde. Het is niet dat we elkaar vaak horen, maar ik probeer hem op de voet te volgen. Toen hij de jeugd van Zulte Waregem verliet voor die van Club, ontving ik een sms’je van zijn ouders. Ze wilden me laten weten dat hij naar blauw-zwart trok en wilden me bedanken voor de goede opleiding bij WS Lauwe. Dat deed deugd.”

Volgens Charly heeft Sandra in elk geval alles om het te maken in het profvoetbal. “Maar het is te vroeg om nu al te bepalen hoe hoog hij kan eindigen. We hebben nog maar twee wedstrijden van hem gezien op het hoogste niveau. Zijn goal tegen Seraing was een geweldig moment, maar we kunnen nog niet over hem oordelen. Maar ik ben er zeker van dat hij alle kansen die hij krijgt met beide handen zal grijpen.”

Flair

Joric Vandendriessche, sportcoördinator van Zulte Waregem dat hem in 2011, Sandra was pas 8 jaar, weghaalde bij Wietstar Lauwe herinnert zich nog diens komst heel goed. “Cisse speelde bij ons van de U9 tot en met de U14. Ik ken ook zijn ouders vrij goed, mensen van Sint-Denijs met een groot en succesvol biochemisch bedrijf in Kortrijk: RIC. Cisse is laat op het jaar geboren, op 16 december, en was gemiddeld tot laatmatuur en puur qua morfologie altijd de kleinste en de tengerste van de groep. Maar toen al viel hij op door zijn uitzonderlijke technische en inzichtelijke kwaliteiten én door zijn spelplezier. Hij was iemand die enorm graag trainde en enorm graag voetbalde en dat met ontzettend veel flair deed. Dat ontging uiteraard ook Club Brugge niet en op zijn veertiende is hij naar ginder vertrokken.”

Cisse Sandra viert zijn goal tegen Seraing samen met Bas Dost.
Cisse Sandra viert zijn goal tegen Seraing samen met Bas Dost. © BELGA

Toen Sandra bij Club Brugge op zijn zestiende zijn eerste profcontract tekende, kreeg Zulte Waregem voor zijn twee opleidingsjaren zo’n 30.000 euro. Afhankelijk van het niveau van de club varieert de opleidingsvergoeding van 5.000 tot 25.000 euro per opleidingsjaar vanaf 12 jaar. Ongeveer 60 procent gaat rechtstreeks naar de club van opleiding en de rest wordt door de Pro League verdeeld op basis van het aantal jonge Belgen dat je opstelt en dergelijke meer.

“Maar die bedragen zijn in zo’n traject bijzaak”, vindt Vandendriessche. Als die jongens de keuze maken om te vertrekken, kan je hen enkel maar het allerbeste wensen, want er zijn helaas ook veel verhalen waarbij het finaal niet lukt.”

Referentiespelers

Tot slot: komende zondag staat net Club Brugge-Zulte Waregem op het programma, zo kan Vandendriessche misschien van dichtbij zien hoe goed Sandra wel is geworden. “Als zulke jongens vertrekken, zoals ook Koni De Winter naar Juventus, dan vind je dat uiteraard spijtig, want dat zijn belangrijke referentiespelers binnen je project”, stelt de sportcoördinator.

“Maar die keuze moet je respecteren. Het is niet evident om je bij een topclub door te ontwikkelen, maar als je dan ziet dat jongens die hier kind aan huis zijn geweest zo’n carrière maken, is dat echt wel meegenieten. Anderzijds zijn we de laatste jaren met Essevee ook een referentieclub geworden om jonge Belgen kansen te geven. Zo zijn er bijvoorbeeld jongens die hun doorgroeikansen tot prof groter inschatten binnen ons project dan bij een topclub. Er is niet één waarheid of één gouden weg in het profvoetbal. Het is alvast mooi om vast te stellen dat nieuw opkomend Belgisch talent kansen afdwingt. Nu toch maar hopen dat we zondag niet te hard van Cisse genieten.” (lacht)