De verdediging met eigen opgeleide jeugd is een bewijs van fair beleid

Hard in hun muziek, hard in het supporteren voor hun club/vereniging. Dat zijn hardrockers Henk Vanhee (Club) en Roel Jacobus (Cercle). Zij vormen dit seizoen onze VAR, oftewel onze Voetbal Analyserende Rockers. Beurtelings werpen ze hun blik op de meest opvallende voetbalmomenten.

Zilverwerk

Met de kwalificatie van Club tegen de Spaanse subtopper Osasuna haalde blauw-zwart een eerste objectief binnen voor het seizoen 2023-2024. Ondanks de vaderlijke toon waarop er over de Conference League wordt gesproken, was het pad naar de poulefase voor Club best wel bezaaid met wolfijzers. Met uitzondering van die uiterst sympathieke ploeg uit IJsland heeft Club twee tegenstanders geëlimineerd die beiden hun plaats in de Belgische competitie meer dan waard zijn. Ook de lottrekking voor de poulefase ziet er aantrekkelijk uit, met oude bekende Besiktas, opleidingsclub FK Bodø/Glimt en het Zwitserse FC Lugano. Club zal op zijn best moeten zijn om na Nieuwjaar nog Europees in de running te blijven. Je moet al oud genoeg zijn om die Europese opwinding over eventuele bekerwinst te herinneren. Ik was er als broekventje bij toen Club in 1976 op een haar na de toenmalige UEFA Cup tegen Liverpool binnenhaalde en ik zette uit een bizarre mix van ontgoocheling en trots in 1992 een tattoo van Club op mijn borstkast na de verloren halve finale voor de Beker Der Bekerwinnaars tegen Werder Bremen. Ook 4 jaar voordien waren we er erg dichtbij na een heroïsche strijd tegen Espanyol Barcelona, ook al in de UEFA Cup. Ik bedoel maar… die stille hoop op Europees zilverwerk sluimert hier nog steeds ergens in het hoofd en lichaam van deze ondertussen kloeke vijftiger.

Schuimen

Een steeds terugkerend fenomeen na een opwindende avond in Europa is echter ook het puntenverlies in de eigen competitie. Het KAA Gent van eeuwige windmolen Hein Vanhaezebrouck had voor het eerst sinds lange tijd nog eens het stadion vol gekregen voor de ontvangst van hun zelfverklaarde streekrivaal en stond zoals we ondertussen gewoon zijn met het schuim op de lippen de troepen van Deila op te wachten. Dat is zeer zeker hun goed recht. Wat veel minder toe te juichen valt, is de regelrechte agressie voor, tijdens en na de match van het Gentse publiek ten aanzien van de vele Clubsupporters die hun stad en hun streek rijk is. Burgemeesters die de blauw-zwarte kleuren de dagen voor de match uit het straatbeeld willen weren, het uitvak dat wordt geblokkeerd omdat de politie de veiligheid van de bezoekende fans niet kan garanderen na de match, kwetsende en weinig subtiele spreekkoren, het hoort er allemaal bij in die arena langs de snelweg. Zelfs de immer stoïcijnse Hans Vanaken, op zijn best toch de voetballende versie van Seneca, kreeg het op de heupen en ging bij zijn knappe gelijkmaker even verhaal halen bij de Gentse Ultra’s achter het doel. Je hebt als Clubsupporter toch vaak de indruk dat de morele normen bij pers en publiek scherper worden gesteld voor ons dan voor bepaalde andere supporterskernen en dat de verontwaardiging veel groter is als hetzelfde bij ons op Jan Breydel gebeurt. Misschien moeten we daarmee maar leren leven. De hoogste bomen vangen ook in deze voetbaljaargang nog steeds de meeste wind, dat was afgelopen zondag in Gent duidelijk.

“Die stille hoop op Europees zilverwerk sluimert hier nog steeds”

Rollen met de centen

Stilaan loopt ook de transferperiode op zijn einde. Daarin ging Club pragmatisch te werk: de vetpotten van de Champions League ontbreken, dus werd de spelerskern afgeroomd en werd geld uitgegeven aan spelers waarover men eensgezind was over de voetballende capaciteiten en – niet onbelangrijk – de potentiële meerwaarde die deze bij een eventuele doorverkoop kunnen opleveren. Ook wordt er stilaan geoogst wat men in Schiervelde aan het zaaien is: onze verdediging bijvoorbeeld bestaat hoofdzakelijk uit eigen opgeleide jongens. Daar mogen we trots op zijn en deze keuze is zeker verdedigbaar. Meer zelfs: het is een bewijs van fair beleid. Ik begrijp dat de fans even fronsen bij het zien van virtueel failliete clubs die met de centen rollen terwijl wij bezig zijn met loonplafonds. En een extra verdediger met een goeie linkervoet had zeker te verantwoorden geweest, maar de sportieve leiding acht ons kwalitatief genoeg gewapend om dit seizoen de titel over de streep te trekken. Een belangrijke gok in een belangrijk seizoen…