Hein Vanhaezebrouck en Club: het is altijd wat. Vóór de bekermatch van woensdag jende hij nog eens blauw-zwart: “Sowah, 9 miljoen euro, alweer weg: dat is geld door deuren en vensters gooien.” Maar dan AA Gent-Club: 0-1. Gent verdiende véél beter maar… Hein-Club dit seizoen: 1-1. En zondag komt de West-Vlaming voor een nieuwe Slag om Vlaanderen naar Jan Breydel. Waar hij in 2015 de basis legde voor zijn grootste triomf, in 2017 met Anderlecht een historische vernedering incasseerde, eind 2020 zijn terugkeer bij het kwakkelende Gent meteen opluisterde met een zege bij de latere landskampioen… Jan Breydel en HVH: een ‘neverending story’.
Hét moment van glorie van Hein Vanhaezebrouck in het Jan Breydelstadion vond plaats op zondagnamiddag 17 mei 2015. Club is al 30 thuiswedstrijden ongeslagen, wanneer hij er in een vol huis met Gent op de achtste speeldag van play-off 1 met 2-3 komt winnen. De winning goal van Benito Raman valt in de 87ste minuut: Club is daardoor uitgeschakeld in de titelstrijd en als Gent een van zijn twee resterende wedstrijden wint, is het voor het eerst in 115 jaar landskampioen.
Vier dagen later, na een 2-0-zege tegen Standard, is het al zover. Wanneer spelers en staf daarna met bootjes op de Leie het historische centrum van Gent binnenvaren en daar toegejuicht worden door zo’n 120.000 mensen, is het stil in Brugge. Van gele badeendjes en gele eendepakjes, attributen waarmee Clubsupporters de Gentse kwekkers plegen te treiteren, is dan geen spoor meer.
Ereburger
Het is volop Hein-time: onversaagde uitdager Hein klopt Club en Michel Preud’homme ook in de Supercup, overwintert in de Champions League en wint alle individuele prijzen die een coach kan winnen. Vanhaezebrouck, ereburger van Lauwe, is dan officieel een topcoach. West-Vlaanderen kan trots zijn op zijn gouwgenoot, maar in Clubmiddens ligt hij moeilijk met zijn zogenaamde grote mond, zijn uitdagende, confronterende en soms giftige communicatie zeg maar.
Dat verbetert er niet op wanneer hij op 4 oktober 2017 coach wordt van aartsrivaal Anderlecht en op zijn persvoorstelling vertelt dat hij als kind Anderlechtsupporter was, een paarse pennentas had en zijn lat volschreef met namen van Anderlechtspelers. Daar komt felle reactie op van streekgenoten die beweren dat Vanhaezebrouck in zijn jeugd een Clubsupporter was. Een van hen is een ex-turnleraar van het Sint-Paulus College in Wevelgem, Rudiger Verschoore: “Vanhaezebrouck liep destijds met een blauw-zwarte sjaal op de speelplaats.” Verschoore hoopte zelfs dat Hein ooit coach van Club zou worden. VTM maakt er ‘s anderendaags zelfs een item van in zijn middagnieuws.
Zijn onthaal met Anderlecht in Jan Breydel op 17 december is navenant: op sociale media circuleert een filmpje met een Hein-versie van Purple Rain van Prince. Only see you waving like the Purple Hein…, Purple Hein, Purple Hein… Vanhaezebrouck staat er karikaturaal afgebeeld zoals hij langs de lijn vaak te zien is, met de armen zijwaarts uitgestrekt, aangevend: wat gebeurt er, dat kan toch niet? Het wordt 5-0 die namiddag, de grootste nederlaag ooit van Anderlecht in Brugge. Purple Hein druipt af.
Cynisch
In mei 2018, in play-off 1, is Purple Hein er weer. En hoe! In de aanloop naar de wedstrijd trekt hij alle aandacht naar zich toe door de vierde scheidsrechter in twijfel te trekken. Hij noemt zijn naam niet, maar iedereen weet over wie het gaat: Frederik Geldhof, ook een Lauwenaar en ook afkomstig uit een familie waarvan beweerd wordt dat er vroeger wel eens een blauw-zwarte sjaal werd gedragen.
“Er zal ook druk zijn op de vierde ref, in het Jan Breydelstadion is dat altijd zo”, zegt Hein. “Tegen Genk nam hij de beslissing om Club een penalty toe te kennen. (cynisch) Dat had hij goed gezien, vanop 50 meter. Tijdens Gent-Standard zag hij die catchgreep op Gigot dan weer niet… Laat ons hopen dat dat nu niet gebeurt, hé.” Het gebeurt niet. Hein kan niet klagen over de arbitrage en Anderlecht wint met 1-2. Maar het is Club dat kampioen wordt. In december wordt Vanhaezebrouck ontslagen na een 2-1-nederlaag in Jan Breydel tegen… Cercle.
Op 4 december 2020 roept Ivan De Witte Vanhaezebrouck terug naar Gent. Na de titel in 2015 verklaarde de voorzitter van de Buffalo’s dat ze binnen de drie jaar weer kampioen zouden worden. Dat is een wel heel straffe ambitie, nadat je er 115 jaar over deed om voor het eerst kampioen te worden. Dan is een beetje vertraging niet onlogisch, maar vier en een half jaar later is zijn ploeg zelfs niet meer terug te vinden in de eerste helft van het klassement. Dat belet Hein niet om drie weken later in Jan Breydel als twaalfde gerangschikte met 0-1 te gaan winnen bij de leider. Club bedreigen voor de titel zit er niet meer in: Gent eindigt als zevende op 27 punten.
Medelijden
Dit seizoen doet Gent een nieuwe poging om de concurrentie met Club aan te gaan. Eind augustus zet het die ambitie kracht bij door de kampioen met een 6-1-nederlaag weer naar Brugge te sturen. Vanhaezebrouck verklaart achteraf dat hij medelijden voelde: bij het zesde doelpunt, na een blunder van Simon Mignolet, had hij niet gejuicht. “Ik vind die 6-1 echt heel pijnlijk. Ik ben ook voetballer geweest, dat wil je niet meemaken.”
Het was een deugddoende overwinning voor de Buffalo’s, maar intussen staan die na 25 speeldagen nog steeds maar zesde op vijf punten van de dichtste play-off 1-plaats, op 11 punten van Club en op 20 van Union. Hein weet wat te doen zondag in Jan Breydel, wil hij niet weer play-off 2 moeten spelen. En dan volgt in Jan Breydel al snel, op 2 maart, een nieuwe Slag om Vlaanderen: Club dat de dubbel wil of Gent, dat van de beker zijn hoofddoel maakt, naar de bekerfinale? Hein en Club: een neverending story!
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
