Een middagje sfeer opsnuiven bij KVDO, ambiance van de hoogste klasse in Derde Amateur: ‘t is eindelijk weer plezant in het Albertpark

Na het failliet van KV Oostende en spraakmakende samenwerking met KSV Diksmuide wordt er eindelijk weer gevoetbald in het Albertpark. Ja, weg met de Diaz of Versluys Arena en de blingbling van het profvoetbal: met KVDO – vergeet de letter ‘d’ niet! – keren de essentie en sfeer van het voetbalspelletje terug naar de kust. Al blijft het wennen. Wij gingen de sfeer opsnuiven in de bekermatch tegen Ganshoren.

Verdorie, zeg: de vreugde-uitbarsting die afgelopen zondag het stadion deed daveren, bracht herinneringen uit een vrij recent Oostends voetbalverleden weer tot leven. In een absolute penaltythriller (3-2) schakelde KVDO namelijk FC Ganshoren uit een divisie hoger uit. En daarvoor ging Heist uit Eerste Amateur óók al van op de stip voor de bijl. Wat een contrast met de begrafenisstoet van bijna twee maanden geleden, toen KVO-fans met een optocht het faillissement verwerkten. Van rouwmars naar polonaise. Met dank aan Diksmuide. Onder impuls van burgemeester Bart Tommelein, die plots een stadion van 8.400 zitjes in handen kreeg, werd een akkoord gesloten met KSV Diksmuide, de club van voorzitter Frederik Willaert, leverancier in bouwmaterialen, en tv-presentator Karl Vannieuwkerke. Omdat KVO failliet ging, is van een fusie geen sprake. De nieuwe naam KVDO wordt volop gebruikt, het logo komt in de loop van het seizoen op de shirts. Hou je vast: maar liefst 1.700 abonnementen gingen al de deur uit. Daar zijn sommige profclubs al jaloers op.

“Dit overtreft ál onze verwachtingen”, glundert Vannieuwkerke. “In Diksmuide telden we hoogstens 300 abonnees en nu mikten we op zo’n 750 tot 800 seizoenkaarthouders.” Diksmuide is meer dan zomaar een provinciale club. Kampioen met 81 punten op 90, en in acht jaar tijd opgeklommen van Derde Provinciale naar nu Derde Amateur. Mét lokale jeugd, mét een gezond financieel plan, mét een visie. Daar kunnen die wanbeleidvoerders uit de Verenigde Staten nog iets van leren. Knap dat twaalf van de vijftien KVDO-bestuurders van Diksmuide zelf zijn. Is er verder een voetballink tussen beide steden? Alle 27 kernspelers zijn West-Vlamingen, elf van hen hebben een KVO-verleden. Zo ook hoofdtrainer Dieter Vandendriessche. Middenvelder Neo Delbol is de enige die rechtstreeks van KVO naar Diksmuide trok. ‘Pechvogel’ is doelman Gilles Vercruysse, hij komt helemaal van Harelbeke. Die lange rit naar Oostende brengt blijkbaar geluk: tegen Ganshoren pakte hij twee penalty’s.

Van Club Brugge, Anderlecht en Marseille naar straks Eendracht Drongen, Erpe-Mere United en Avanti Stekene. Da’s toch even slikken. “Het failliet van KVO is een trauma, hoor”, zegt eeuwige fan Kamagurka. “Laatst trad ik op in Burst, bij Erpe-Mere. Plots riep iemand naar me: ‘Ah! Kom je ook kijken naar de match.’ Ik moest eventjes nadenken. ‘Juuste, we spelen straks tegen die gasten uit Erpe-Mere”, lacht Kama. “Zonder té romantisch te willen doen, eigenlijk is het wel leuk om zo’n wedstrijden mee te maken. Je beleeft voetbal op een heel andere manier. Ik zag de enthousiaste, talentvolle jonge spelersgroep al aan het werk. Met die ingesteldheid geraak je ver: inzet haalt het van talent. Ik hoop dat KVDO snel kan promoveren.”

Al klinkt het bij het clubbestuur dat Eerste Amateur pas “op middellange termijn het doel is”. Kama begrijpt dat, “maar het is voor een bestuur nooit een goed idee om publiekelijk te zeggen dat het snel moet gaan. Stel dat je als sporter zegt dat je voor een gouden medaille gaat op de Olympische Spelen en je grijpt er vervolgens naast… dan sta je daar, hé.”

Kaavéé

Eén van de bekende gezichten in de tribune afgelopen zondag was die van meester Werner Van Oosterwyck, die alsnog een overnemer voor KVO poogde te strikken. “Het faillissement moet ik een plaats geven. Er is gewoonweg geen andere keuze. Het belangrijkste is dat voetbal in Oostende opnieuw een toekomst heeft. En ja, als je hier vierenhalve maand lang 24 op 7 non-stop hebt gewerkt, laat je dat niet zomaar los. Ik ben gehecht geraakt aan de grote Oostendse clubfamilie. Ik ben ook blij dat de Oostendse supporters KVDO in hun hart hebben gesloten en met passie supporteren voor de nieuwe, eindelijk, financieel gezonde club.”

Johan Hoste (61) en Lilan Sanders (67) waren materiaalverzorgers bij KV Oostende, nu helpen ze vrijwillig met het stadiononderhoud. “(lachen) Omdat we nog geen nieuwe tenues hebben, blijven we voorlopig nog de truitjes van KVO dragen. Maar we zeggen ‘Kaavéé’ om toch al mee te zijn met het nieuwe verhaal.” Aan de bar van de kantine nog een bekend gezicht: ex-speler en barman Tony Obi (58). “Al zo’n 36 jaar kom ik op KVO, de voorbije zes jaar werkte ik hier fulltime. Tot het faillissement. Nu ben ik op wedstrijddagen opnieuw aan de slag in kantine New Club 31, als flexi-job. (grijnst) Ja, ik kom terug thuis. Ik zie heel wat bekende gezichten terug en leer nieuwe Diksmuidse mensen kennen. Yes, de samenwerking is positief. Anders moesten we in vierde provinciale herbeginnen.”

“Na het rampzalige faillissement krabbelen we weer recht” – Oud-KVO-praeses Eddy Vergeylen

Toegegeven: het was zondag, in een menigte van zo’n 1.500 toeschouwers, wat zoeken naar supporters uit Diksmuide. Sven Vollon (46) komt met zijn zoontje Elias (10), actief bij de U12 van Diksmuide. “Vanuit onze woonplaats (deelgemeente Esen, red.) is het 20 à 25 minuutjes rijden. Daar zien we niet tegenop. Het totaalconcept spreekt aan: de infrastructuur van Oostende met de ambitie en (jeugdige) ploeg van Diksmuide. Nee, ik heb niet het gevoel onze Diksmuidse club kwijt te zijn.”

Lucy Loes

Vaststelling: overal hangen nog vlaggen van KVO, aan de muren pronken nog foto’s van spelers als godbetert Marko Kvasina of zelfs A4’tjes als ‘supporteren mag enkel in de kleuren van KV Oostende’. Langs het voetbalveld ontbreken nog sponsors. Het zijn details waar je nu gewoonweg over moet kijken. Er was geen tijd voor een nieuwe aankleding. “Tussen de beslissing om samen te werken met Oostende en vandaag is het ongelooflijk snel moeten gaan. Vergaderen, samenkomen, organiseren, beslissingen nemen…”, aldus Willaert. “Alsof ik de ene dag een bedrijf heb met twee camions en de andere dag plots vijftig.” Ex-KVO-woordvoerder Bram Keirsebilck is nu KVDO’s operationeel verantwoordelijke. Samen met stadionbeheerder Klaas Vanthournout is hij de enige die als fulltimer de overstap kon maken

“Sommigen kijken vreemd op als ze horen dat we fulltime operationeel zijn bij ‘maar’ een vijfdeklasser. Maar tegen Ganshoren waren er slechts 300 fans minder dan de minste opkomst in 1B. Vroeger waren we met tien fulltimers om een match te organiseren. Het is dus – vaak bijna letterlijk – dag en nacht werken, met volle goesting! Zonder vrijwilligers zouden we dit echter nooit kunnen bolwerken. Ze zijn van goudwaarde.”

“Er gingen al 1.700 abonnementen de deur uit, dit overtreft ál onze verwachtingen” – Karl Vannieuwkerke

Het zal de supporters worst wezen of daar nu de kop van Kvasina hangt: zij willen voetbal zien. Aan sfeer hoegenaamd geen gebrek. Op de vissemarkt van Lucy Loes galmt door de boxen, bij een goal van KVDO weerklinkt Oh la la la van TC Matic en Arno. De fans scanderen afwisselend come on KVO’en come on Kaavéé – keuzestress? – en klassiekers als Kom allier met die bolle. Op den duur besef je niet dat dit Derde Amateur is: de uitgelaten volkse sfeer, de brede glimlachen, het ongedwongen gejuich. Een vette Oostendse vis gebakken in beste Diksmuidse boter. Trainer Dieter Vandendriessche krabde zich na de bekerstunt in de haren. “Onvoorstelbaar. Of de sfeer in het stadion de spelers helpt? Dat denk ik wel, ja. Op momenten dat de jongens het moeilijk krijgen, geeft die steun een extra duwtje. Mijn jongens hebben nu al twee weken na elkaar twee keer 120 minuten gevoetbald, hé. Straks komt Wielsbeke. En volgende week is er Eupen… Zonder twijfel nu al hét hoogtepunt van deze club.”

Oud-KVO-praeses Eddy Vergeylen (1987-2006) geniet zichtbaar. “Na het rampzalige faillissement krabbelen we weer recht. Kijk, ik ben in de jaren tachtig met KVO in derde klasse beginnen bouwen en het kwam ook ooit goed. Dat zal nu niet anders zijn. We hebben een lokale ploeg, zonder vedetten. Gedaan met torenhoge makelaarskosten en salarissen. In december word ik 80 jaar, m’n abonnement heb ik al op zak. Ik amuseer me écht. Eerlijk, nu zelfs meer dan met sommige matchen van KVO de voorbije jaren. Akkoord, er is wel een verschil als je alles rond het voetbal vergelijkt. Alsof je van een Mercedes overstapt naar een Fiat. Laat ons realistisch zijn: het plezier is terug.” KVO-erevoorzitter René Menu is nog zo’n Oostends voetbaldier. “Al van mijn 12 jaar ga ik naar het Oostendse voetbal kijken. Nu, 77 jaar later, ben ik zeer positief over wat gebeurt: geen overbetaalde en onbekwame bestuurders meer, geen vreemd kapitaal, maar allemaal regionale mensen met passie en kennis. Ik kocht al twee abonnementen, de sfeer is ronduit geweldig. Kijk, sinds enkele weken ben ik weduwnaar. Hier kan ik me helemaal ontspannen.”

Afgesloten hoofdstuk?

Is het hoofdstuk KVO volledig afgesloten? Curator Patrick Content is volop bezig met de afwikkeling van het faillissement – en dat kan nog jaren kan duren. “De inboedel – lees: alles dat los staat – werd overgenomen door Diksmuide. Verder dienen er nog invorderingen te gebeuren”, aldus Content. Er is een dispuut rond het voetbalstadion, waarbij de nv KV Stadion Oostende van Marc Coucke zowel Stad Oostende als de curator heeft gedagvaard. Nadat de Brugse rechtbank van eerste aanleg zich in kort geding onbevoegd verklaarde, komt de zaak begin september voor in de ondernemingsrechtbank. “Dit alles staat de werking van KVDO niet in de weg”, bevestigt Content. Intussen lopen burgerlijke procedures tegen Paul Conway en co over het gevoerde wanbeleid. Het laatste woord over het faillissement is dus nog niet gezegd.