Tennisclub De Polderblomme uit De Haan viert gouden jubileum met groot feest: “Ons verhaal is nog lang niet af”

Oud-voorzitter Luc Hemeryck en huidig voorzitter Tony Vanwonterghem. © MM
Marc Mahieu
Marc Mahieu Medewerker KW

Tennisclub De Polderblomme viert op vrijdag 28 april zijn 50ste verjaardag met een groot feest in De Grote Stove in Zuienkerke. Een uitstekende aanleiding voor oud-voorzitter Luc Hemeryck en zijn meest recente opvolger Tony Vanwonterghem om het verre, vaak bewogen verleden op te dissen en een blik te werpen op de nabije toekomst van de club.

Tennisclub De Polderblomme werd opgericht op 17 maart 1973 en mag zich daarom sinds kort de titel van Koninklijke Vereniging toe-eigenen. “Toen baron de Crombrugghe de Looringhe begin jaren 70 de nieuwe wijk Noordhoek aanlegde op zijn hofstede, voorzag hij meteen ook twee tennisterreinen in het project. De terreinen moesten de verkoop van de verkaveling tussen de Ringlaan Noord en Zuid stimuleren”, herinnert oud-voorzitter Luc Hemeryck zich.

Wilfried Cornille, die vorig jaar overleed, was de bezieler van de nieuwe tennisclub en zou er 12 jaar voorzitter blijven. “De Polderblomme ging van start met een 25-tal tennissende families, maar ons ledenaantal steeg in geen tijd boven de 150. Wilfried probeerde zo veel mogelijk mensen te overtuigen om lid te worden. Met Laurent Bauwens en mij kreeg Wilfried er ook snel twee secondanten bij die hem later zouden opvolgen.”

Veredeld tuinhuis

Kort na de start kreeg De Polderblomme zijn eerste clubhuis. “Een veredeld tuinhuis eigenlijk, dat tot drie keer toe verplaatst moest worden op ronde boomstammetjes. Toen het definitief moest verdwijnen, wilden we het wegschenken aan de kinderboerderij van het Zeepreventorium. Probleempje echter: het ding viel tijdens het transport uiteen…”

Wat, in die beginjaren, niet kon gezegd van de samenhorigheid. “In het clubhuis stonden bakken bier en frisdrank. Je nam een drankje en deponeerde je bijdrage in een onbewaakte blikken trommel.”

De inhuldiging van de nieuwe terreinen anno 1986.
De inhuldiging van de nieuwe terreinen anno 1986. © repro MM

De Polderblomme bloeide intussen welig verder. “In de wijk schoten de nieuwe huizen als paddenstoelen uit de grond. Veel nieuwe bewoners werden samen met hun kinderen prompt lid van onze club. De Polderblomme werd het trefpunt voor de bewoners van De Haan en omgeving. Aan onze toog kon je niet zelden de laatste roddels uit de goegemeente oppikken. Vreugde en verdriet werden er gedeeld met ons team van bardames onder leiding van Nelly Cornille.”

TCP was intussen omgevormd tot een vzw met een dynamische bestuursraad en een dagelijks bestuur, samen een 20-tal leden sterk. “Ze besteedden zonder uitzondering heel veel van hun vrije tijd aan de club. Zonder hen zou De Polderblomme niet uitgegroeid zijn tot een mooie bloem.”

“Uiteraard willen wij de concessie voor minstens de volgende 12 jaar in handen houden”

Die bloem telde al snel meer dan 300 leden, die (vriendschappelijke) tornooien gingen spelen. “Ons jaarlijkse jeugdtornooi kende zoveel succes dat we een lesgever in huis moesten halen. TCP beleefde een eerste hoogtepunt en dat zullen ook de toenmalige buren geweten hebben. We moesten toen zelfs een soort ‘brievenbussen’ in hun tuinen achterlaten waarin de over de omheining getimmerde ballen konden gerecupereerd. En dat waren er heel veel.”

Elfde voorzitter

In 1986 kreeg TCP er onder voorzitter Luc Hemeryck drie gravelterreinen bij. “Ik herinner me nog levendig de inhuldiging door het gemeentebestuur, met toenmalig VTV-voorzitter Roger Tourlamain en de fanfare Sint-Cecilia op kop. Sindsdien telde onze club zeven terreinen en konden we meedoen aan de VTV-interclub. Maar ons mooie liedje zou niet blijven duren. Begin jaren 2000 zetten enkele lesgevers een aparte vzw op die moest instaan voor de lessen en trainingen. Het zorgde ervoor dat er heel wat geld wegvloeide uit de club en we stilaan de huur van de gronden, eigendom van Romain en Rita Depecker, niet meer konden ophoesten.”

Tennisclub De Polderblomme op Trammelant 1979. We zien Laurent Bauwens, Genevieve Devestele, Luc Hemeryck, Rik Dermaut, Nicole Bauwens en Martine Bakker als supporter.
Tennisclub De Polderblomme op Trammelant 1979. We zien Laurent Bauwens, Genevieve Devestele, Luc Hemeryck, Rik Dermaut, Nicole Bauwens en Martine Bakker als supporter. © repro MM

TCP riep de hulp van het gemeentebestuur in. “Maar tot onze verbazing kocht die de gronden niet aan, maar zorgde het bestuur voor nieuwe terreinen op het domein van de sporthal, een jammere kapitaalvernietiging. Bovendien moest De Polderblomme zijn mooie locatie verlaten. Een weinig benijdenswaardige opdracht voor toenmalig voorzitter Jean Pierre Dispersyn. De terreinen waren klaar in 2004 en in 2005 namen we het clubhuis in gebruik.”

Op zijn 50ste verjaardag is TC De Polderblomme aan zijn elfde voorzitter toe met Tony Vanwonterghem. “We tellen 150 leden en hebben al zeven inschrijvingen voor de initiatiesessies van Start to Tennis. Er zijn ook tien ploegen ingeschreven voor de interclub.”

Geen padelterreinen

Voor Tony en zijn kleine bestuursploeg wordt het een overgangsjaar. Vorig jaar liep de concessie ten einde en liep een nieuwe concessieronde op een sisser af. Enkel de huidige vzw stelde zich kandidaat, maar op de eis om padelterreinen aan te leggen ging het bestuur niet in. Het hele dossier mocht meteen terug naar af. “Het gemeentebestuur had ambitieuze plannen met de sportconcessies. Een legitiem voornemen, maar wij vonden de aanleg van padelterreinen niet prioritair. We willen met het huidige bestuur vooral de tennisclub verder uitbouwen.”

“Padelterreinen uitbaten moet professioneel gebeuren. Dat kun je niet zomaar met een handvol vrijwilligers. Als de gemeente padelterreinen wil, moet ze die zelf maar aanleggen en uitbaten”, mengt Luc Hemeryck zich. “De huidige concessie werd intussen met een jaar verlengd en de gemeente werkt nu nieuwe voorwaarden uit. We zijn hoopvol dat ze nu wel rekening houden met onze verzuchtingen. De gesprekken blijven alvast lopen, want uiteraard willen wij de concessie voor minstens de volgende 12 jaar in handen houden”, besluit Tony.