Nadat Alexander Doom (27) eerder dit jaar de wereldtitel greep op de 400m indoor liet hij op het EK outdoor in Rome opnieuw van zich spreken. Wat hij daar klaarspeelde, is zelfs nog straffer te noemen. Hij stormde naar de Europese titel in een duizelingwekkende chrono van 44”15. Daarmee vestigde hij een nieuw nationaal record, een nieuw kampioenschapsrecord en verbeterde hij ei zo na ook nog het Europees record. En dat voor een eenvoudige, hardwerkende jongen uit Roeselare.
Sinds Alexander Doom in maart wereldkampioen indoor werd in Glasgow is zijn status in de atletiekwereld helemaal veranderd. Plots kijkt iedereen naar hem en zijn de verwachtingen gigantisch gestegen. Het lijkt Alexander allemaal niet veel te doen. Wanneer ik hem interview dan is het nog steeds dezelfde Alexander van toen ik hem als 15-jarige voor het eerst sprak. Die eenvoud, de nuchtere blik en de sympathieke verlegenheid sieren hem. Maar wat een evolutie heeft hij als atleet doorgemaakt. Van vijfde wiel aan de wagen van de Belgian Tornados is hij de laatste jaren uitgegroeid tot een bepalende pijler van het 4x400m estafetteteam.
“De halve finales overleven wordt als een formaliteit beschouwd, maar ik kan je verzekeren dat dit niet zo is”
Bovendien doet hij nu individueel wat geen enkele 400m-loper in België hem ooit heeft voorgedaan, namelijk titels pakken. Deze winter klopte hij op het WK indoor niemand minder dan de Noor Karsten Warholm en greep hij goud in 45”25. Die opmars zette hij outdoor gewoon verder. Enkele weken voor het EK liep hij een nieuw persoonlijk record van 44”44. Daarmee was hij meteen ook topfavoriet voor Europees goud, want hij had de snelste chrono van alle deelnemers achter zijn naam staan. “De verwachtingen zijn meteen ook veel hoger dan vroeger. De halve finales overleven bijvoorbeeld, dat wordt als een formaliteit beschouwd, maar ik kan je verzekeren dat dit niet zo is. Op zich is de aandacht wel leuk, maar ik kan me er ook goed van afsluiten. Ik vind het leuk om in mijn eigen bubbel te kruipen en zo de druk wat af te houden.”
Twijfels
“Bij aanvang van het seizoen was het doel om hier de finale te lopen. Ik stond immers nog nooit eerder in een individuele finale outdoor. Die doelstelling was na de halve finales dus al bereikt. Ik wist dat ik de kans had om een medaille te pakken, maar ik had nooit gedacht dat ik ging winnen. Bovendien had ik na de halve finale heel wat last van mijn psoas (spier die wervelkolom met dijen verbindt, red.) en ook de dag van de finale zijn we samen met de kine hard bezig geweest om die zo goed mogelijk los te krijgen. Ik stond dus toch wel met wat twijfels aan de start.”
“Zolang ik op de eerste 200 m sneller word, is betere chrono nog mogelijk”
Daarvan was niet veel te merken, want Alexander liep quasi een perfecte wedstrijd. Een snellere start dan in de halve finales en in de laatste rechte lijn rekende hij met zijn befaamde eindschot af met de concurrentie. “Het is fantastisch om als eerste over de finish te lopen. Het besef dat ik met 44”15 ook een absolute toptijd had gelopen, kwam pas enkele momenten later. Ik heb alles zo een beetje in fases beleefd. Ik verbeter nu ook het nationaal outdoorrecord van Jonathan Borlée. Da’s wel speciaal, want zowel hij als zijn broer Kevin hebben zolang op zo’n hoog niveau gepresteerd. Ik denk ook dat niet veel mensen gedacht hebben dat ik daartoe in staat was.”
De algemene verwachting is dat we het laatste van Alexander nog niet gezien hebben. “Ik weet het niet. Het gaat steeds beter en zolang ik op de eerste 200m nog sneller word, dan is er nog een betere chrono mogelijk, denk ik. Maar ik ga nu toch eerst genieten van deze prestatie.”
Parijs
Een chrono van 44”15 biedt ook perspectieven voor de Olympische Spelen. In Tokio bijvoorbeeld was zo’n tijd goed voor brons. “In mijn hoofd ligt de focus nog steeds op het halen van een medaille op de 400m mixed en bij de mannen. Maar met zo’n chrono is misschien zelfs individueel een Olympische finale mogelijk. Ik denk dat we allemaal samen eventjes moeten praten en zien wat het beste is. Een volledig programma individueel én de beide estafettes wordt zwaar en kan ook niet zonder niveauverlies. We zien wel.” (Gunther Dekie)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
