Familie Vandevyvere: “Papa is de beste speler in ons gezin”

"Werner is de beste tennisser in huis", klinkt het bij de familie Vandevyvere. © JDH
Redactie KW

Van 10 tot 20 augustus loopt het jaarlijkse open tennistornooi van Markse TC. Werner Vandevyvere (55) wil het huzarenstukje van vorig jaar – met twee finaleplaatsen – graag overdoen. Het gezin staat alvast als één blok achter hem.

Het tornooi van Markse TC en Werner Vandevyvere (C+30/4) is liefde op het eerste gezicht. Twee jaar geleden haalde de 55-jarige thuisspeler de halve finale in de reeks 35/3, vorig jaar zelfs de finale. Vanaf donderdag waagt hij opnieuw zijn kans bij de jongere garde. “Zo voel ik me nog jong“, lacht Werner. “Maar dat is niet de belangrijkste reden. Na zoveel jaren bij de 45/3 kom je vaak dezelfde spelers tegen. Trouwens, die reeks ligt me ook. Zo haalde ik deze zomer al de halve finale in Menen en Rumbeke. Een finaleplaats zat er voorlopig nog niet in, maar hopelijk wordt het tornooi van Markse TC het hoogtepunt.”

Aan de supporters langs het veld zal het niet liggen. Het gezin Vandevyvere staat als één man achter hun papa. “We komen zoveel mogelijk kijken”, aldus dochter Ellen (24). “Ik woon met mijn vriend Jeroen (26) in Antwerpen, dus op een weekdag gaat dat moeilijker. Maar papa moet gewoon het finaleweekend halen. Dan komen we sowieso een heel weekend supporteren.” (lacht)

Geen familieruzies

Door de verre verplaatsing laat Ellen zelf het clubtornooi links liggen. Maar tennissen doet ze wel nog, zij het in mindere mate. Tot september neemt ze samen met haar vader deel aan het dubbelkampioenschap van Markse TC. “Ambities zijn er niet. We doen vooral mee voor het plezier. Wat grappig is, is dat mijn zus Rani (22) met mijn vriend tennist. Het is de ideale manier om familieruzies te vermijden. (lacht)We hopen allemaal op een wedstrijd tegen elkaar. Dat zou een duel zijn op het scherpst van de snee.”

“Voor mij is het alvast een leuke manier om mijn dochters te blijven zien”, vult Werner aan. “Ellen woont niet bij de deur, maar als ze langskomt, gaan we vaak een uurtje spelen. Of we nu winnen of verliezen: het wordt ongetwijfeld een leuke ervaring. Ook van discussies liggen we niet wakker. We willen er vooral leuke herinneringen aan overhouden.”

Bij het gezin Vandevyvere kan iedereen goed overweg met een tennisracket. Over wie de beste speler of speelster is, moet Ellen niet lang twijfelen. “Dat is sowieso papa. Hij speelt al het langst van iedereen. Rani komt daar net achter. Ze heeft een heel gevaarlijke backhand en is mentaal ook supersterk. Ik laat bijvoorbeeld sneller het kopje hangen. Wie weet spelen we de komende jaren wel eens een tornooitje samen. Maar dan wil ik eerst terug op mijn oude niveau raken”, besluit Ellen. (JDH)