“Eerder een sluimerende teleurstelling dan intens verdriet”: breaker Maxime ‘MadMax’ Blieck dit weekend niet op historische Spelen

Geen Olympische Spelen voor Blieck: “De plaatsjes waren heel duur.” © TV
Tjorven Messiaen
Tjorven Messiaen Reporter

Voor het eerst (en het laatst?) mogen de breakdancers – ook wel breakers – zich komend weekend uitleven op de Spelen in Parijs. Jammer genoeg zal dat zonder West-Vlaamse afvaardiging gebeuren. Maxim ‘MadMax’ Blieck (24) slaagde er verrassend genoeg immers niet in om zich te kwalificeren. “Ik had me mentaal voorbereid op dit scenario.”

In het slotweekend van de Olympische Spelen is het nog tijd voor een nieuwkomer, want dan staat breaking voor het eerst op de olympische agenda. Niet verwonderlijk was er de afgelopen maanden dan ook wat aandacht voor Maxime Blieck (24). De 24-jarige Oostkampse is een gevestigde waarde in de scene en werd her en der zelfs naar voor geschoven als een potentiële medaillekandidaat. Ware het niet dat ze zich nog lastminute moest proberen kwalificeren. Iets waar ze jammer genoeg niet in slaagde. “Wat er is foutgelopen? Ik denk niet dat er per se iets is foutgelopen. Er waren twee kwalificatiewedstrijden. Eentje in Shanghai en eentje in Boedapest. En hoewel ik voor die eerste qualifier misschien wel een meer technische oefening had moeten kiezen, denk ik dat het niveau gewoon heel erg hoog was. De plaatsjes waren duur. Heel duur”, legt Blieck, die ook met een liesblessure kampte, haar niet-kwalificatie uit.

Omgaan met ontgoocheling

Al stuit het feit dat die plaatsjes zo duur waren haar wel tegen de borst. Zo waren er voor deze Spelen zestien plaatsen voor mannen en zestien voor vrouwen. Te weinig, vindt Blieck. “We hadden als sport zeker 32 plekjes per categorie verdiend. Enerzijds omdat we met veel meer dan zestien atleten zijn die op een heel hoog niveau presteren, maar ook omdat breaking een kunstvorm is. Met meer atleten had je dan ook een veel mooiere representatie gehad van wat breaking allemaal inhoudt, want kunst uit zich op verschillende manieren.”

“We hadden meer plaatsen per categorie verdiend voor een mooiere representatie van de sport’

Toch kan ze de gemiste kwalificatie wel plaatsen. “It’s part of the game. Ik had me mentaal voorbereid op het feit dat het kon mislopen. Veel mensen begonnen te wenen, maar ik kon het eigenlijk meteen plaatsen. Als je een kampioen wil zijn, moet je met dat soort teleurstellingen kunnen omgaan, vind ik. Wat niet wil zeggen dat het me niets doet, want op een onbewaakt moment komt de teleurstelling bovendrijven en baal ik echt. Al is het eerder een sluimerende, onderliggende teleurstelling dan een superintens verdriet. Daarbij ben ik nog steeds vooral trots op mezelf en op mijn team, want we hebben er alles aan gedaan. Ondanks de ontgoocheling ben ik dan ook met een lach van het podium gestapt en was het oprecht een van de beste momenten van mijn carrière. En het feit dat de mensen zeiden dat ik op een medaille mocht mikken, betekent ook dat ze om de juiste redenen in mij geloofden. Ook dat neem ik mee.”

Maxime Blieck was één van de gezichten van Team Belgium voor de Spelen, maar wist zich uiteindelijk niet te plaatsen.
Maxime Blieck was één van de gezichten van Team Belgium voor de Spelen, maar wist zich uiteindelijk niet te plaatsen. © ERIC LALMAND BELGA

Kwestie van perspectief

Wat er ook van zij, Blieck mist zo wel een afspraak met de geschiedenis. Niet alleen omdat breaking voor het eerst op de olympische agenda staat, maar ook omdat de sport in 2028 in Los Angeles géén olympische sport zal zijn. Al kan ze ook dat relativeren. “Wij zijn niet alleen atleten, maar ook artiesten. Voor heel wat atleten zijn de Spelen het allerhoogste, maar bij ons ligt dat net iets anders. Over zes maanden komt de Red Bull BC One World Final er bijvoorbeeld al weer aan in Rio de Janeiro, in september ga ik naar Japan… Alles is dus ook een kwestie van perspectief. Ik zou er inderdaad naar kunnen kijken als een gemiste afspraak met de geschiedenis, maar anderzijds kan ik het ook anders zien, want op zich bén ik al een deel van breakinggeschiedenis. Ik was de eerste breaker in de wereld met een topsportcontract, ik was de eerste Belgische op de Red Bull World Final en pakte er meteen ook zilveer… Dat is ook geschiedenis. Natuurlijk moet je altijd beter proberen doen, maar als iets niet lukt, mag je ook trots blijven op wat je wél hebt kunnen bereiken. Anders zal je altijd alleen maar blijven stilstaan bij de kansen die je niet hebt kunnen grijpen.”

Topsportcontract

En dat terwijl de gemiste Spelen voor Blieck wel verregaande gevolgen hebben. Zo verloor ze bijvoorbeeld haar topsportcontract. “Dat is hard en heeft uiteraard financiële gevolgen, maar ook hier: je moet verder. Het geeft me de kans om andere dingen te gaan doen en te gaan ontdekken. En zolang ik mijn huur kan betalen… (lacht) Kijk, de samenwerking met Sport Vlaanderen is de afgelopen jaren heel goed verlopen. Ze geloofden echt in wat we deden. Maar de regels zijn duidelijk: als je je niet plaatst voor de Spelen, stopt het contract. Dat wil evenwel niet zeggen dat ze me van de ene dag op de andere laten vallen. Het is ook niet zo dat ik me nu plots grote zorgen maak, want ik ben uiteindelijk een professionele danseres en heb daarin wel mijn eigen jobs. Het is dan ook niet omdat er nu iets wegvalt, dat alles volledig stopt. Ik ga nu gewoon op zoek naar nieuwe opportuniteiten. Sommige mensen zouden deze situatie misschien beangstigend vinden, maar ik zie het eerder als een uitdaging. Er zijn collega-breakers die het de afgelopen vier jaar al gedaan hebben zonder steun van hun federatie, dus dat komt bij mij nu ook wel goed.”

“Mijn topsportcontract is nu stopgezet, maar de regels waren duidelijk”

Geen spijt

Blieck, die komend weekend wel gaat kijken naar haar collega’s in Parijs, kijkt dan ook zonder enige spijt terug op de afgelopen vier jaar. “Integendeel! Waarom zou ik? Ik ben op mijn veertiende met breaking begonnen en heb er sindsdien mijn hele leven voor opgeofferd. De laatste vier jaar ben ik dankzij dat topsportcontract enorm kunnen professionaliseren, dus dat was net een fantastsiche kans. Ik heb heel veel ervaringen opgedaan en hoewel ik die nu niet zal kunnen gebruiken op de Spelen, zal die ervaring ook in andere aspecten van mijn leven zeker van pas komen. Breaken zal ook mijn leven blijven. Een van de belangrijkste dingen die ik uit dit traject geleerd heb, is dat er, wat er ook gebeurt, altijd mooie vooruitzichten zijn. Het zou dan ook jammer zijn om te blijven stilstaan bij de dingen die mislopen. En natuurlijk doet het soms pijn, maar ik wil daar niet te veel bij stilstaan, want dan zou ik misschien andere kansen laten schieten. Als we onze waarde enkel zouden laten afhangen van winnen, dan denk ik niet dat we een gelukkig leven zouden leiden.”