Sun Mee Nele Cattrysse (42) kaapte onlangs op het Kortfilmfestival Leuven de VAF Wildcard voor beste scenario weg. De Zuienkerkse met Koreaanse roots greep voor haar verhaal ‘Eomma’ – Koreaans voor ‘mama’ – terug naar haar eigen ervaringen: toen ze vijf maanden oud was, werd ze als vondelinge geadopteerd door een Belgisch gezin. “Het leven is een aaneenschakeling van toevalligheden.”
De VAF Wildcards van het Vlaams Audiovisueel Fonds zijn al sinds 2005 een begrip in de Vlaamse filmwereld. Het zijn de grootste filmprijzen van het land en een springplank naar een carrière als filmmaker of scenarist. Voor de Wildcard Scenario, die dit jaar voor de eerste keer werd uitgereikt, koos de jury uit acht inzendingen voor ‘Eomma’, het verhaal van een geroemd concertvioliste die, zwanger van haar eerste kind, met haar overbeschermende adoptiemoeder naar haar geboorteland vertrekt. De reis wordt een emotionele ontdekkingstocht naar de diepste betekenis van moederliefde. “Het zijn inderdaad heel persoonlijke thema’s”, zegt scenariste Sun Mee Cattrysse. “Mijn scenario gaat over erkenning en bestaansrecht, over moederliefde.”
Langspeelfilm
Het scenario is bedoeld voor een dramatische langspeelfilm. “Maar ik heb er bewust geen ‘Lion’ (het portret van een geadopteerde man uit Indië dat misschien iets minder manipulatief mocht, red.) van willen maken. Ik ben zelf teruggegaan in 2016 en voor mij heeft de zoektocht weinig opgeleverd. Ik zocht een antwoord op mijn grote levensvraag: kan een kind afstaan de grootste daad van moederliefde zijn? Maar de vraagtekens die ik bij aanvang had, werden alleen maar groter. Mijn zoektocht eindigde dus níet met de ontroerende hereniging met happy end. Wat ik in die klassieke adoptiefilms ook mis, is het verdere verloop. Je vindt elkaar na jaren terug en wat dan?”
Soo-Jin, het hoofdpersonage in ‘Eomma’, is niet toevallig een zwangere vrouw. Het thema ‘moederliefde’ loopt als een rode draad door Sun Mees bestaan. “Ik heb zelf ook ervaren hoe ingrijpend het moederschap is: een zwangerschap brengt heel wat angsten en twijfels met zich mee. Ik bleef mezelf maar afvragen of ik wel in staat zou zijn iemands moeder te worden, als ik zelf niet wist wie de mijne was. Een interessant uitgangspunt om mee aan de slag te gaan”, klinkt het.
Sun Mee stelt met haar filmscenario ook het fenomeen van de ‘rootsreis’ in vraag, dat vaak een wrang kantje heeft. “In een bepaalde scene zie je hoe er in de autobus een ‘adoptiefkind van de dag’ wordt bekendgemaakt. Die krijgt dan een hereniging met zijn biologische ouders cadeau, als in een loterij. Als westers adoptiekind word je vaak ook gecultiveerd. Je wordt in je geboorteland onthaald als de verloren zoon of dochter”, zegt ze.
Haar wildcard leverde Sun Mee een geldprijs van 6.000 euro op waarmee ze het scenario verder mag uitwerken. “Ik ben vooral heel blij met die erkenning. Scenaristen verdienen een groter podium; elke film of televisieserie staat of valt tenslotte met een goed verhaal. Er is op dat vlak wel wat aan het verschuiven: films die het de afgelopen jaren goed hebben gedaan in de Vlaamse bioscopen – denk maar aan ‘Girl’, ‘Marina’ en ‘Niet Schieten’ – vertrokken allemaal vanuit een goed scenario”, aldus Sun Mee.
Zoektocht
Sun Mee zit zelf ook in het bestuur van De Andere Film en het filmfestival MOOOV in Brugge. “Daar heb ik de wereldcinema ontdekt. Mijn passie voor film is in de loop der jaren alleen maar toegenomen. Toen ik me dus voor de richting inschreef, zeiden veel mensen eindelijk . Het is een zoektocht geweest: ik heb meegeschreven aan een podcast voor de radio, stage gedaan in het theater. Maar mijn hart ligt bij film”, aldus nog Sun Mee Cattrysse, die overigens een opvallende overstap maakte: ze had vroeger een bekende lingeriewinkel in Brugge. “Het lijkt misschien een vreemde bokkensprong, maar het leven is een aaneenschakeling van toevalligheden. Op zekere dag raakte ik in mijn winkel aan de praat met een klant, die me wist te vertellen dat er aan het RITCS ook een richting scenarioschrijven bestond. Zonder die dame hadden we hier nu misschien niet gezeten: ik heb een grote affiniteit met film, maar ben niet technisch onderbouwd.”
De Zuienkerkse volgde een muziekopleiding aan het Lemmensinstituut, en had ook een bachelordiploma sociaal-cultureel werk op zak. Daardoor kon ze aan het RITCS de verkorte bachelor Schrijven volgen. “Het bundeltje papieren voor de toelatingsproeven heeft een tijdje onder mijn hoofdkussen gelegen”, glimlacht Sun Mee. “Pas nadat ik me inschreef, sloeg de paniek toe. Stel dat ik erdoor ben voor de toelatingsproeven , dacht ik, wat dan? Ik heb drie kinderen en zat met mijn lingeriezaak. Die wildcard was het schouderklopje dat ik nodig had, want ik heb er wel offers voor moeten brengen.” Sun Mee noemt de Japanse filmmaker Hirokazu Kore-Eda en de Koreaanse Lee Chang-dong als haar leermeesters. Allebei schenken ze in hun films veel aandacht aan de onderklasse van de maatschappij. “Zelf schrijf ik ook over de rauwheid van het leven, maar ik zoek daarbij graag de poëzie op”, zegt ze. “Ik zie daar een rode draad in: of het nu in de muziek, in film of in de mode is; ik zoek altijd naar schoonheid.”
Filmfestival van Pusan
Ondertussen droomt Sun Mee Cattrysse ervan haar scenario verfilmd te zien. “Daar doe je het uiteindelijk toch voor. Dankzij die wildcard ben ik een stapje dichter bij het realiseren van die droom. Verder droom ik er ook van om ooit met een film op het Internationaal filmfestival van Pusan te staan in Zuid-Korea. Een van de belangrijkste filmfestivals van Azië.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
