Frank Buyse (60) zit óók thuis, maar gaat elke dag op zoek naar wat zon in donkere coronatijden. En deelt die graag. Wat hoop en humor, elke dag een vitamientje.
Wat een mooie zondag wordt dat. Een zomerzondag. Gisteren heb ik de tuin al zomerklaar gemaakt. Voor de coronatijden moest dat pas tegen 1 mei. En snel snel snel, we moesten elke zaterdag nog zoveel doen! Maar dat was de tijd van toen, dit zijn andere tijden. Als we ons kot en ons leven een beetje kunnen uitbreiden gaan we er geen maand meer mee wachten, toch? Misschien huppelen we op 2 mei alweer buiten en krijgen ze ons met geen stokken meer in ons kot. En dan ligt die tuin daar, wintertriest.
En we hebben nu toch alle tijd. Zalig was het. Gisteren zat ik wel heel lang onkruid te wieden. Keek ik naar de knoppen van de boom en wachtte op mijn gemakje tot er bladeren van kwamen. Ik kon lang wachten… ik had alle tijd. Zalig, eigenlijk.
Vandaag pluk ik de vruchten van al mijn trage werk, het wordt zomerzondag in de tuin. En, weet je wat, geen corona aan mijn hoofd vandaag. Ik wil het niet hóren. Viroloog Steven Van Gucht denkt er helemaal hetzelfde over. Of heeft ook zijn tuin zomerklaar. Want: geen cijfers vandaag. Niet zoveel doden en zoveel besmettingen vandaag, even niet. Morgen gaan we wel weer treuren en morgen gaan we wel weer verder de goede weg op. Vandaag even niet.
Maar op het einde wordt Club Brugge toch weer kampioen
“Vrouw, we slaan een dag corona over!,” klink ik beslist bij het ontbijt. Ik ben plots al helemaal geen follower meer in eigen kot, dat gaat goed. “En het is vandaag een belangrijke dag: het is Ronde van Vlaanderen en speeldag 1 van Play-off 1, wil jouw man zijn pleziertjes gunnen vandaag!”
Waarop ik De Zondag online lees. Het interessante interview met epidemioloog Pierre Van Damme laat ik dus over aan anderen. Dat de Minister van Toerisme Zuhal Demir pleit voor een waardebon voor tweedeverblijvers aan zee ook. Ik heb geen tweede verblijf, ik heb mijn tuin.
Ha, een groot interview met Fabian Cancellera. Ik dwaal snel weg, zit meteen in die heerlijke tijd van toen. Er staat iets in de kop van de ‘Oude Kwaremont…’ Ik denk: jeetje, daar wil hij Boonen losrijden. Tommeke Tomme, goed opletten, straks… Tiens er staat vandaag niets in over Club-Anderlecht, straks. Anderlecht in PO1, dat waren nogal eens tijden, ik sta plots weer in april 2020. Maar verman me. Ho maar, Preud’homme en Vanhaezebrouck gaan weer neus aan neus staan. Maar op het einde wordt Club Brugge toch weer kampioen.
Hihi, dat lucht op. Ik sla mijn zondagkrant dicht – allez, figuurlijk – geef mijn vrouw een zoen en vlei me neer met een boek onder de boom – die knoppen zien er nog hetzelfde uit als gisteren. Maar ik blijf vandaag lekker uit de corona. In mijn hoofd zitten Fabian, Hein en co. Maar ik weet: ze komen terug. Koers, voetbal en het mooie leven.
Dagboek in tijden van corona
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier