Elke zaterdag nemen drie bekende Vlamingen het tegen elkaar op in ‘Marble Mania’ op VTM, maar de échte Marble Maniac woont gewoon in Roeselare. Christiaan Therry spaarde in veertig jaar tijd meer dan 30.000 knikkers in alle maten en kleuren bij elkaar. “Ik wil met knikkers in mijn kist begraven worden.”
Sinds zijn 22ste mag Christiaan Therry (68) als een verwoed knikkerverzamelaar omschrijven. De volbloed Roeselarenaar, getrouwd met Nerissa Forrosuelo (50), vader van Koen (45) en Jeroen (42) en opa van drie kleinkinderen, werkte 42 jaar bij Roularta en hield er al die tijd een bijzondere passie op na: zoveel mogelijk zeldzame en unieke marbels bij elkaar brengen.
“Al was ik als kind niet meteen de beste knikkerspeler”, glimlacht Christiaan. “Meer nog: ik vertrok ’s ochtends naar school met een volle zak knikkers, maar keerde met nul exemplaren terug naar huis.”
Kunstwerkjes
Tijdens zijn tienerjaren deemsterde de fascinatie voor de veelkleurige balletjes wat naar de achtergrond, maar toen Christiaan na zijn huwelijk bij zijn schoonouders ging inwonen, flakkerde de liefde weer op. “Mijn schoonvader vroeg of ik groene vingers had. Ik hielp hem wat in de tuin en tijdens het spitten stootte ik regelmatig op van die bruine, aardewerken knikkers in de grond. Ik kuiste die wat af en bewaarde ze in een potje. Elke keer opnieuw kon ik enkele marbels in het potje droppen en dat zette me aan het denken. Waarom geen verzameling starten?”
Elke knikker is een klein kunstwerkje op zich. De vorm, de glinsteringen… Ik kan er blijven van genieten
Christiaan plaatste een zoekertje in de toenmalige Streekkrant en kreeg een tsunami aan reacties over zich heen. “Van overal in West-Vlaanderen kreeg ik telefoontjes. Overal mocht ik knikkers oppikken. Exemplaren in glas, in aardewerk, in porselein… Ik zag mijn collectie exploderen.”
Die eerste stapjes legden de kiem voor wat de man nu in huis heeft: een ronduit indrukwekkende verzameling knikkers. “Hoeveel ik er heb? (blaast) Ze tellen is onbegonnen werk, maar het moeten er minstens 30.000 zijn. Al weet ik perfect wat ik in huis heb. Elke knikker kan ik perfect tevoorschijn toveren. Een deel staat uitgestald in onze woonkamer, maar het gros zit netjes opgeborgen. Mijn vrouw maakt er ook kunstwerkjes mee. En eigenlijk: elke knikker op zich is een klein kunstwerk. De vorm, de glinsteringen… Ik kan er blijven van genieten.”
70 dollar per knikker
De mooiste stukken uit Christiaans collectie komen van over de Grote Oceaan. “Ik heb decennialang met een Amerikaanse verzamelaar gecorrespondeerd en die heeft me enkele prachtige knikkers bezorgd, in prachtig glaswerk. Een voor een handgemaakt én genummerd. Die koester ik. Ze dateren ook uit de periode tussen 1860 en 1920, maar dat zijn lang niet mijn oudste knikkers. Een bevriend amateurarcheoloog heeft me ooit een set bezorgd die hij bij opgravingen aan een ruïne van een oude abdij aan de kust had gevonden. Die gaan terug tot de late middeleeuwen.”
Ook nu nog gaat Christiaan op zoek naar nieuwe aanwinsten. “Pre-corona schuimde ik daarvoor rommelmarkten af, nu zoek ik online mijn heil op Marketplace en 2dehands.be.”
Hoeveel zijn verzameling waard is, laat de man in het midden. “In ons land waarschijnlijk amper iets. In Nederland, het Verenigd Koninkrijk of de States zitten wel nog verwoede verzamelaars die er mooi geld voor over zouden hebben. Alleen: ik doe ze nooit weg, het emotionele aspect is te groot. Ik heb al enkele keren de kans gekregen om één knikker voor 70 dollar van de hand te doen, maar het is me niet om het geld te doen.”
Hoewel Christiaan elke dag een nieuwe speelset bij elkaar kan zoeken, knikkert hij zelf niet. “Net voor de coronacrisis had ik plannen om een knikkerclub op te richten, maar de pandemie gooide roet in het eten. Zelf speel ik petanque bij het buurthuis van ’t Hof van ’t Henneken, een sport waar ik mijn hart aan verloren heb. Al willen we er ook iets met knikkers doen. We zijn van plan om voor de jongere garde een knikkerbaan te bouwen, daarvoor zijn we nog op zoek naar resten van plastic buizen uit de loodgieterswereld.”
Grafzerk in ‘marbels’
Dat knikkeren dankzij Marble Mania nu weer een pak aandacht krijgt, kan Christiaan alleen maar toejuichen. “Ik heb de eerste aflevering twee keer met open mond bekeken. Ronduit prachtig. Al vrees ik dat onze jeugd nu niet meteen naar de winkel zal hollen om een eigen zakje knikkers. Er zijn gewoon te veel alternatieven. Wij hadden destijds enkel onze marbels en bikkels.”
Christiaan wil nog lang van zijn uitgebreide collectie genieten, zegt hij. “En stelselmatig nog wat uitbreiden. Wanneer ik er niet meer ben, mag mijn vrouw ze verkopen. Maar ik wil ook dat enkele van mijn mooiste knikkers in mijn kist gelegd worden wanneer ik begraven word. En mijn naam op de grafzerk mag eveneens in marbels geplaatst zijn. ’t Is mijn lang leven.”
Materiaal te geef voor de knikkerbaan? Contacteer Christiaan op 0495 10 53 83.
‘Marble Mania’: elke zaterdag om 20.25 uur op vtm.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
