Toen Kurt Wynant in 2011 café ’t Arbeidershuis opende, was hij van zin om 15 jaar café te houden. Dit jaar is het zover. “En tegen eind dit jaar stoppen we er sowieso mee.” Het pand staat te koop, de zaak is dus over te nemen.
Café ’t Arbeidershuis in de Gullegemsestraat op ‘de Hoogte’ in Sint-Eloois-Winkel heeft al een rijke geschiedenis achter de rug die teruggaat tot de jaren dertig. Het werd ook lang (van 1987 tot 2000, ondertussen ook al 25 jaar geleden, red.) uitgebaat door Danny Cottyn als De Germinal, Michel Vandenbosch van Gaia noemde het ooit het Rovershol in de gekte die ontstond rond Winkel Koerse halfweg de jaren 90. Na De Germinal kreeg het café nog de naam ’t Peerd, maar Kurt Wynant doopte het opnieuw om tot ’t Arbeidershuis. “Dat was blijkbaar de oorspronkelijke naam, maar zelfs mijn oudste klanten wisten dat niet. Maar ik ontdekte het toen ik de naamborden verwijderde, de oude naam stond nog op de muur. Want ik had eigenlijk een andere naam in gedachten: Commorin. Geen Engelse term, maar een verbastering van van ‘Kom er maar in’.”
Muzikale patron
Kurt had het pand gekocht in 2008 en voerde er heel wat werken zelf uit. “Het café werd ook uitgebreid en alles werd vernieuwd. Dat nam uiteraard wat tijd in beslag, ik kon uiteindelijk open gaan met de paardenkoers in 2011. Vanaf de eerste dag kon je hier ook iets eten, onder meer een spaghetti en ovenkoeken. Ik kreeg toen ook nog heel wat hulp van mijn ma Yolande. In die beginjaren was het vooral het café zelf dat toen ook goed draaide. We hadden als een dartsclub voor de hype startte, ook de basketters en wielertoeristen waren hier thuis.”
“We gaan het zeker missen, maar na 15 jaar is het tijd voor een nieuw hoofdstuk”
Het café staat ook bekend om de lekkere streekbiertjes en de goede muziek. Kurt is zelf muzikant en dus ook een muziekliefhebber pur sang. “Maandelijks zijn er hier nog onze optredens, dat blijft ook een succes.”
Maar de horecawereld veranderde en ’t Arbeidershuis evolueerde mee. Ondertussen was Kurt ook getrouwd met Mieke Mostrey en zij had al een koksdiploma op zak. Ze had eerder in het Parkhotel gewerkt, later in de wasserij van de Sint-Jozefskliniek in Izegem en vervolgens bij Familiehulp voor ze fulltime in de zaak kwam. “Dat moet ergens in 2017 geweest zijn”, zegt Mieke. En vanaf dan werd nog meer de kaart van het eten getrokken. “We zijn toen ook begonnen met onze lunches. Op maandag en woensdag zijn we gesloten, maar op dinsdag, donderdag, vrijdag én in het weekend kun je hier terecht voor onze weeklunch. En ook onze vertrouwde menukaart blijft aanwezig natuurlijk.”
Verrijkend als mens
’t Arbeidershuis is dus ook meer een eetcafé geworden. “Dat is ook wat uit noodzaak. Heel wat mensen van het eerste uur, vaak zeventigers en tachtigers, zijn gestorven. Ik heb al heel wat begrafenissen mogen doen. En het is raar om zeggen, maar ze liggen allemaal wat in elkaars buurt op het kerkhof. Ik heb met die mensen prachtige tijden beleefd. Ik ben eerlijk gezegd uit mezelf niet de meest super sociale gast, ik was ook nooit in verenigingen of zo. Maar cafébaas zijn is verrijkend voor je leven, ik heb ook enorm veel volk leren kennen. En niet enkel uit Sint-Eloois-Winkel, ze komen ook van een stuk verder.”
Verenigingen huizen er nu niet meer in de herberg. “Behalve ons groepje dames én één man, de cohontjes, die afhankelijk van het weer petanque spelen of een kaartje leggen. Die zijn iedere dinsdag op post.”
Kurt (47) en Mieke (49) zijn de ouders van Kurts zoon Maxim (16) en Miekes dochter Noor (17). “De kinderen hebben het dus nooit anders geweten dan dat het hier café was. Maar na 15 jaar voelen we aan dat het tijd is voor iets anders. Het café is nu over te nemen, het pand staat te koop. “Wie interesse heeft mag zeker eens binnenlopen. Binnen hebben we 38 zitplaatsen, de toog niet meegerekend. Op het terras achteraan kunnen zeker ook 50 mensen plaatsnemen en ook vooraan is er een terras. Boven is er de woning, met drie slaapkamers, een woonkamer, bureau en badkamer.”
“De keuken situeert zich beneden, maar doet meteen ook dienst voor de zaak. Voor mensen die een zaak willen starten een uitstekende zaak met ook een goede ligging. Je koopt niet enkel een horecazaak, maar het is meteen ook een huis.”
Oude job opnemen
Kurt en Mieke zijn dus klaar voor een nieuw hoofdstuk. “Eind 2025 stoppen we sowieso. We moeten voor onszelf ook een datum vast leggen. Ik kan in principe terug naar mijn oude werkgever (Kurt deed vroeger technische interventies voor Belgacom, nu dus Proximus, red.), Mieke stond in de zorg en daar is er ook werk voldoende. Ons pand is dus uiterst geschikt voor horeca en in Sint-Eloois-Winkel is er op dat vlak wel nood aan een zaak als de onze. Iemand die het wil kopen als handelspand voor andere doeleinden kan dat natuurlijk ook. En ondertussen doen wij verder, met plezier want ik denk ook wel dat ik ga missen eens we hier gestopt zijn.”
Winkel Koerse blijft natuurlijk de hoogdag in de Gullegemsestraat. “Dit jaar passeerde hier ook de profkoers van Gullegem, dat bracht ook veel volk op de been. Weet je dat we ook veel mensen hadden die na de cyclocross in Gullegem naar hier afzakten. Ook vanuit de bedrijven op de industriezone in Gullegem hebben we veel mensen die over de middag naar hier komen voor onze lunch.”
’t Arbeidershuis nam ook altijd deel aan de driejaarlijkse Kroegentocht die in Sint-Eloois-Winkel wordt georganiseerd. “Maar ik zou straks ook graag weer wat tijd hebben om zelf meer op te treden. We hebben ons in al die jaren ook wat moeten ontzeggen, van feestjes tot trouwpartijen. Maar we hebben het altijd graag gedaan.”
Volgende week: café Agora in Beveren-Roeselare.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
