In Den Trap is een volkscafé op het Stationsplein, maar daarachter gaat ook al 60 jaar familiegeschiedenis schuil. Moeder Migrid Verhaeghe stond sinds 1962 mee achter de toog van De Oude Brouwerij in de Noordstraat, zoon Gerdi en dochter Caroline stapten in haar voetsporen.
Café In Den Trap is een familiebedrijfje. Gerdi Vermeulen (47) is er de patron van de zaak, maar ook zijn echtgenote Cynthia Noë en zus Caroline Vermeulen helpen er dagelijks. Ma Migrid Verhaeghe, met haar 75 lentes nog een pronte dame, is er ook nog altijd bij. “Als zij stopt, dan hou ik er ook mee op”, lacht Gerdi.
Maar de familie staat sowieso garant voor een flink stukje Roeselaarse cafégeschiedenis en daarvoor moeten we terug naar de Noordstraat. In 1962 startte Migrids vader daar café De Oude Brouwerij, drie jaar eerder was zijn vrouw overleden. Migrid toen pas 15 jaar kwam meteen in het café. In 1966 maakte men de verhuizing door schuin aan de overkant van de hoek met de Sint-Amandstraat naar de hoek met de Uilstraat te trekken. De naam van het café verhuisde mee, daarvoor had het café Karel de Goede en later De Canadien geheten. In 1972 nam Migrid het café over van haar pa, in totaal is ze de mama van vier kinderen. “Twee zijn er in het caféleven gebleven”, verklapt mama. Gerdi’s en Carolines broer en zus zijn kok en verpleegkundige.
Brouwerij Rodenbach
Maar ook Gerdi en Caroline maakten hun debuut in De Oude Brouwerij die tot 2014 zou blijven bestaan. “We hebben het pand nooit kunnen kopen, anders zaten we er misschien nog. Maar toen het van eigenaar veranderde, pootte Donald Muylle er appartementen neer. Hij woont er overigens nog.”
“Tot 1986 kon je nog in twee richtingen door de Noordstraat rijden”
Maar Gerdi had al geanticipeerd door In Den Trap op het Stationsplein te openen. “Het is nu al 19 jaar dat wij hier zitten, in het begin combineerden we dat. Als je daar nu op terugkijkt, waren dat erg hectische tijden. Dit café hier was eigendom van brouwerij Rodenbach, dat toen al overgenomen was door Palm. Mijn vrouw werkte daar toen. Zo wist ik dat het over te nemen stond, maar het had wel een tijdje leeg gestaan. Het café kreeg toen nieuwe toiletten, ook een stukje nieuwbouw en we konden er aan beginnen. Voorheen heette het Den Trap, wij maakten er opnieuw In Den Trap van, zoals op de gevel stond. Maar in de volksmond gaat men naar ‘Den Trap’.”
Zus Caroline was ook lange tijd het gezicht van De Oude Brouwerij, maar maakte in 2014 ook de overstap mee naar In Den Trap zodat het op het Stationsplein een echte familiezaak geworden is. “Drie generaties cafébazen”, zegt Migrid niet zonder enige trots.
Rookverbod
Al snel besloot Gerdi op het Stationsplein ook snacks te serveren. “Maar toen kwam er het rookverbod voor eetgelegenheden, waarbij we eigenlijk voor de rokers hebben gekozen en enkele jaren geen eten meer gaven. Toen het algemeen rookverbod er door kwam, konden we opnieuw onze menukaart bovenhalen. We serveren hier een croque en een spaghetti, maar ondertussen ook al een iets uitgebreidere kaart met ook een pannenkoek en een wafel. We hebben ons aangepast aan ons publiek. We blijven een volkscafé, maar mensen die hier in de buurt winkelen hebben soms een hongertje en dat kunnen ze hier stillen. Mijn vrouw doet de keuken, mijn zus de toog en ik help in de zaal. En ons ma springt bij waar nodig.”
Soms wordt ook wel eens met wat heimwee teruggekeken naar de periode in de Noordstraat. “Hier In Den Trap hebben we geen verenigingen, daar was dat wel het geval. Een kaartclub, maar ook de duivenmaatschappij Elk het Zijne die ongeveer gelijktijdig met het café is gestopt. Ook AVR kwam er vergaderen. En in het begin vertrokken ze er met de bus naar wedstrijden. Maar toen er in 1986 mijn vader is op 2 januari van dat jaar gestorven in de Noordstraat eenrichtingsverkeer ingevoerd werd, was dat niet meer mogelijk.”
“Het waren ook andere tijden”, haalt Gerdi, die met zijn broer en zussen opgroeide in het café, aan. “Er stond een flipperkast, een biljart en elk café had toen ook nog een hond. De toog zat altijd vol, iedereen ging toen nog op café. Toch vooral de mannen. En in de straat had je één restaurant en de rest waren cafés, nu is het overal omgekeerd geworden. De mensen gingen toen ook niet vaak uit eten, maar des te meer op café.”
Geslaagde kerstmarkt
Het publiek in In Den Trap is gevarieerd. “Wij hebben hier veel vaste gasten, waarvan we het stamcafé zijn. Maar uiteraard heb je, zeker op het terras, ook de gaande man. Mensen die aan het winkelen zijn en hier neerstrijken. Toen we hier startten, was het Stationsplein nog niet heraangelegd. Toen stonden de mensen hier nog geparkeerd tot aan wat nu ons terras is. Uiteraard heeft dat ook zijn impact gehad. Mensen doen geen drie toertjes met hun auto om een plaatsje te zoeken en een pint te drinken. Maar we kregen hier ook andere mogelijkheden. Op het Stationsplein is er vaak iets te doen. Zo hebben we nu een geslaagde kerstmarkt achter de rug. Maar de stad organiseert hier veel en daar genieten wij van mee. Maar we zijn ook meer een dagcafé geworden dan vroeger.”
Op woensdag en zondagnamiddag is het café gesloten. “We openen iedere dag om 9.30 uur en sluiten als we geen volk meer hebben. Dat kan eens 20 uur zijn of 22 uur, maar erg laat wordt het hier niet.”
Van zodra het weer het toelaat, is de veranda en het terras de plaats bij uitstek voor de klanten. “In het café zelf vind je meest onze vaste klanten, zeker ook in de winter. Hier hebben we een 30-tal plaatsen, maar buiten kunnen we 80 man zetten. Ja, dat vraagt wat over-en-weergeloop. De trapjes hebben we hier inderdaad al ettelijke keren genomen.”
Volgende week: café De Novene in Zwevezele.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
