Café De Posthoorn in de Roeselarestraat is al sinds mensenheugenis een vaste waarde. Conny Cappelle maakte er medio 2021 haar debuut als cafébazin, ondertussen heeft ze het nog altijd naar haar zin in het goed draaiende volkscafé.
Het is Conny Capelle (56) die de zaak runt met de zegen van haar partner Marino Degraeve. Maar het verhaal over hoe ze opnieuw samen raakten, is op zich al bijzonder. “Toen we en jaar of 16 waren, dus 40 jaar geleden, zijn we even aan elkaar blijven plakken. Drie of vier weken, daarna was het voorbij. De daaropvolgende jaren liepen we elkaar niet meer tegen het lijf. Ik was van Staden afkomstig en woonde daar, hij van Sleihage. Maar toen gebeurde, het is nu zowat zeven jaar geleden. Bij mijn kapster Aline Degruytere van Creation Aline zat ene Marino in de kappersstoel. Ik had hem eerst niet herkend, hij was zijn lange haren kwijt. Maar al snel sloeg de vonk weer over en sindsdien zijn we een koppel”, zegt Conny die met Marino in de Colliemolenstraat woont.
Eigen stamcafé
Café De Posthoorn was hun stamcafé. “Ik had bij de vorige bazin, Claudine Vanthuyne, eens laten vallen dat ik het wel zou zien zitten om het café over te nemen. Eind 2020 was ze daar, maar ik vroeg toch nog even bedenktijd. Maar uiteindelijk heb ik in januari 2021 het contract ondertekend, in mei 2021 zijn open gegaan. Op ons terras achteraan, dat was het enige wat op dat moment mocht.”
“Op onze sluitingsdag gaan we iets drinken bij de collega’s”
Het terras achteraan het café in de Roeselarestraat is gesupprimeerd. “Het was ook een eindje stappen met de drank, ik kreeg het idee om vooraan een terras te creëren. En dat sloeg wonderwel aan. De klanten zitten er afgeschermd, er is ook veel passage. Er is hier eenrichtingsverkeer en in principe mag je maar 30 kilometer per uur rijden, al bezondigen sommigen zich daar wel aan. Maar het liefst van al hebben wij natuurlijk mensen die hier de remmen dicht trekken”, knipoogt Conny.
Ervaring in de horeca had ze al een beetje. “Maar meer in een traiteursomgeving, ik hielp nog bij Beste Frietjes. Café houden was nieuw voor mij. Maar ik vond snel mijn draai. Je moet de mensen ook wat overtuigen, maar week na week zagen we dat de oude klanten van Claudine ook bleven terugkomen.”
Fusie van kaartclubs
En er werden ook enkele nieuwe clubs geïntroduceerd. “We hebben een dartsclub met 27 leden die in een interne competitie onder elkaar spelen. We hebben hier in totaal vier dartsborden. Er is ook een kaartclub, dat is eigenlijk een samensmelting van twee clubs die vroeger hun onderdak in Café De Brieke en ‘t Avondbroodje. In totaal tellen we een 40-tal leden, goed voor tien tafels die manillen. Maar ook de Meulebroekrijders, die wielerwedstrijden organiseren, komen hier vergaderen. En dan is er ook duivenmaatschappij De Verenigde Vrienden, ze korven hier niet in, maar de prijsdeling is hier en natuurlijk praten ze hier ook nog wat na.”
Bij de overname van het café werd er niet iets speciaal veranderd aan de inrichting. “Er liggen hier nu wel nieuwe elektriciteitsleidingen, maar het interieur hebben we behouden. Dat is ook de charme van het café natuurlijk.”
Gesmaakte hapjes
Het café is gesloten op dinsdag, daarnaast iedere weekvoormiddag open van 10 tot 13 uur en van 16 uur tot sluitingtijd. Op marktdag woensdag en op zaterdag en zondag open vanaf 9 uur, over de middag gesloten en weer open om 16 uur, op zondag vanaf 17 uur. “Het durft hier wel eens laat worden, zelfs tijdens de week. We moeten zelden sluiten voor middernacht. Ze durven hier wel eens te blijven plakken.”
De herberg kan ook buigen op heel wat vaste klanten. “We kennen die bij naam natuurlijk, iedereen heeft ook zijn vast plekje en ik weet op voorhand al wat ze zullen drinken. Het is hier een Bockor-café, ook Omer, enkele andere streekbieren en wijntjes worden hier gesmaakt. En in de zomer bereid ik ook mojito en sangria. Eten kun je hier niet, behalve een croque monsieur. Maar ik voorzie wel hapjes. Standaard een chipje, maar op maandag, woensdag en vrijdag kunnen dat al eens warme hapjes of toastjes zijn. En mijn verjaardag vieren we hier ook altijd, dan is het met belegde broodjes. Ook andere feestjes zijn hier welkom, alles is bespreekbaar.”
Avondje karaoke
De meeste klanten komen uit Oostnieuwkerke en omliggende gemeenten. “En letterlijk van jong tot oud. We hadden hier een 92-jarige klant die iedere dag om 10 uur op post was, maar hij is verleden jaar jammer genoeg overleden. Maar ook gasten van de jeugdbeweging komen hier. We hebben hier een box staan en daarop draaien we dan liedjes, met de micro die van hand tot hand gaat zingt iedereen dan mee. Ze zijn hier wel te vinden voor een avondje karaoke.”
En zo’n feestjes, dat durft al eens wat uit de hand te lopen. “Iemand vierde hier eens zijn verjaardag en had al enkele halve liters bier gedronken. Toen die naar huis wilde vertrekken met de elektrische fiets, wilden we hem nog tegenhouden en hem naar huis brengen. Maar er was geen vermurwen aan, maar uiteindelijk maakte hij toch een valpartijtje en dat eindigde met enkele hechtingen op de spoedafdeling van AZ Delta. Die man kan er om lachen en rakelt het af en toe zelf nog eens op.”
Conny omschrijft zichzelf als een waardin die goed kan luisteren en graag eens mee babbelt met de klanten. “Maar ik ben ook recht door zee, als het me niet aanstaat, merken ze dat wel. Ik kan niet schijnheilig doen, ik ben zo opgevoed. Mijn moeder zei altijd: wees eerlijk, zeg je gedacht en lieg niet. Zo ben ik nog steeds.”
Woensdagavondbende
Conny is ook een dierenvriend. We zijn er getuige van dat een baasje met zijn hond Stella komt binnen gewandeld. Conny haast zich meteen om een koekje. “Alle honden die hier komen krijgen een koekje en dat weten ze maar al te goed. De meesten komen zelfs achter de toog waar ik ze dan meteen iets lekkers geef.”
In het café is er een combinatie van barstoelen aan de toog en enkele kleine lagere tafels. “Maar ook één hoge tafel en de bende van de woensdagavond staat daar altijd samen en je mag gerust zijn dat er dan ambiance is.” In Oostnieuwkerke resten nu nog drie cafés. Naast De Posthoorn ook nog de Oude Tramstatie en ‘t Lepelke. “We gunnen elkaar het licht in de ogen. Als we gesloten zijn, gaan we bij onze collega’s iets gaan drinken.”
Volgende week: café De Wandeling in Ardooie.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
