Carine Lein (61) maakte een kwarteeuw geleden een carrièreswitch van jewelste. Samen met haar man zat ze in de sector van de loonwerken en stapte ze over naar de horeca. Een keuze die ze zich nog niet beklaagd heeft. “En ik ga nog zo lang door als de gezondheid het toelaat.”
Carine Lein en Marnik Kindt zijn afkomstig uit Passendale, waar ze ook hun zaak in loonwerken hadden. “Die bestond al drie generaties. Maar na vele jaren werken met personeel, trekken en sleuren met machines en sukkelen met de gezondheid van mijn man Marnik, besloten we de zaak stop te zetten. We wilden iets zelfstandig blijven doen, maar dan wat kleiner en zonder personeel. En we kwamen hier in ‘t Spilleboutje terecht.”
“Ik maak op mijn sluitingsdagen uiteraard met plezier tijd voor mijn drie kleinkinderen”
Het café droeg toen al die naam. “Dat verwijst natuurlijk naar de locatie in de Hippoliet Spilleboutdreef, ook recht tegenover De Spil. We kwamen hier eerder toevallig terecht, maar we werden eigenlijk met open armen ontvangen. Het is hier ook een warme buurt, veel buren zijn hier ook klanten geworden. Café houden vergde natuurlijk wel een aanpassing, maar aan de andere kant was ik het al gewoon om met mensen om te gaan. De klanten vonden snel hun weg, sommigen brachten hun vrienden of kennissen mee en zo waren we vertrokken. Er zijn al veel mensen die hier al 25 jaar komen.”
Altijd vriendelijk
Vorig weekend was het de 25ste verjaardag van Carine en Marnik in ‘t Spilleboutje. Enkele bloemstukken waren daar nog getuige van. “Maar eigenlijk hadden we er zelf niet veel ruchtbaarheid aan gegeven. Je kan natuurlijk een feest geven, maar dan loop je het gevaar dat je iemand vergeet. Dat ligt altijd gevoelig. Dus wilden we het eigenlijk zo laten passeren, wat dus niet gelukt is.”
De opperbeste band met haar klanten is ook kenmerkend voor Carine. Ook Frans Bouckaert, decennialang medewerker voor deze krant, is even aan de gesprekstafel aangeschoven. “Carine is vriendelijk tegen iedereen. Als je hier voor de eerste keer komt, of iedere dag, dat maakt niets uit. En als het niet al te druk is, dan neemt ze ook tijd om eens te praten. Je kan eens je hart luchten bij haar”, zegt Frans die zopas zijn zoon Bart net voor zijn 50ste levensjaar verloor. “De klanten hebben ook samen gelegd voor een bloemstuk bij de begrafenis. Dat typeert de sfeer die hier hangt.”
“Dit café is mijn passie en mijn leven”
Afscheid nemen van klanten, dat heeft Carine al veel moeten doen. “Er zijn er in al die jaren al heel wat gestorven. Jammer genoeg hoort dat er ook bij. Maar ik ben gestopt met de rouwprentjes in het café uit te zetten, ik bewaar ze nu elders.”
Corona was natuurlijk ook een harde dobber voor Carine. “We zijn gewend om tussen het volk te zitten, als je dan zolang niemand ziet. We hebben er wel gebruik van gemaakt om het café eens een nieuw likje verf te geven. En toen we mochten heropstarten hebben we ook ons terras gebouwd. Vroeger hadden we hier gewoon vier tafeltjes op het trottoir, nu een vast en ruim terras waarvoor we enkele parkeerplaatsen hebben ingenomen. Dat was een schot in de roos. Vorig weekend was het alvast volle bak. Ons café zelf is op zich niet zo groot. Een 35-tal zitplaatsen. Daarom ook dat ik hier geen verenigingen huisvest. Mocht hier pakweg een kaartclub bezig zijn, dan zouden de andere klanten geen plaats hebben.”
Voetbalrefs
In de gloriejaren van KSV Roeselare in eerste klasse kwamen de scheidsrechters voor de wedstrijd naar ‘t Spilleboutje.
Al de toppers van toen, van Frank De Bleeckere tot Jerome Efong Nzolo, hebben er nog plaats genomen. “Ze kwamen dan ruim twee uur voor de wedstrijd naar hier, parkeerden hier hun wagen en gingen met Dirk Vansteenkiste, die ons jammer genoeg ook al ontvallen is, naar de wedstrijd. En na de match kwamen ze terug. Vaak bleven ze nog een tijdje plakken, maar als het een moeilijke wedstrijd was geweest, dan waren ze soms wat sneller weg”, lacht Carine.
Voetbal is natuurlijk een van de vele gespreksonderwerpen onder de klanten. Ook Marnik was jarenlang abonnee op Schiervelde. “Marnik ging altijd met een vriend naar het voetbal kijken, maar was geen grote kenner. Toen ze eens Nico Mattan herkenden in de tribune, vroeg hij bij welke ploeg hij speelde”, haalt Frans Bouckaert nog een anekdote op. Er kan uiteraard al eens gelachen worden in ‘t Spilleboutje.
Carine, die wat op de sukkel is met haar gewrichten, hoopt nog een tijdje door te gaan. “Zolang de gezondheid het toelaat. De ene dag lukt het wat beter dan de andere. Mijn man is ondertussen invalide, ik run het café dus in mijn eentje. En als het hier volle bak is, dan moet ik van hot naar her rennen. Maar mijn werk is mijn passie en mijn leven. Klanten ontvangen, een praatje doen, het nieuws van de dag horen…”
Carine heeft er een sluitingsdag bij genomen, op woensdag en donderdag is het café dicht. De andere dagen telkens vanaf 15 uur open. En wij waren ervan getuige dat enkele minuten voor openingstijd de eerste klanten letterlijk al op de stoep staan. “Op mijn vrije dagen maak ik met plezier tijd voor de kleinkinderen. We hebben één dochter Elien die met Martijn Maeyaert getrouwd is, we zijn de grootouders van Florence (10), Arthur (7) en Gaston (2). Op woensdag komen ze vaak naar ‘mammie’. ”
Filmavond
Het café draait vooral op een grote groep vaste klanten. “Zo zijn er de mensen van de filmavond. Al die jaren dat ze in De Spil al een alternatieve film draaien, komt een groep na de vertoning naar hier. We hebben uiteraard ook wat klanten van De Spil. Vooral onze Illy-koffie wordt door hen gesmaakt.”
Voor de rest heeft Carine de bekende dranken op de kaart staan. Een pintje kost er nog 2 euro. “We zijn daarmee niet de allergoedkoopste, maar wel bij de laagste in een stad als Roeselare. Mensen zijn daar ook gevoelig aan en dat is begrijpelijk. We zijn hier ook een praatcafé. En ja, veel van die klanten zijn eigenlijk al echt vrienden geworden.”
En niet enkel de mensen worden er goed ontvangen. Als een dame met haar hondje komt binnenwaaien, zoekt het dier meteen zijn weg achter de toog en krijgt hij wat lekkers van Carine.
Volgende week: Steuren Ambacht Lendelede.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
