De foto van de montere, fris gekapte 98-jarige Rachel, in de bloemetjes gezet door haar kapsalon Steve & André, passeerde vorige week op de sociale media. Zou de lieve dame misschien al haar hele leven lang haar grijze frisuur toevertrouwen aan datzelfde kapsalon? We trokken met de vraag naar de Brusselstraat, waar we maandag Steve en André Helsmoortel terugvonden en ondergedompeld werden in een stukje lokale kappersgeschiedenis.
Van vader op zoon, het is voor heel wat middenstanders met nageslacht een onuitgesproken droom. In kapsalon Steve & André voltrok die droom zich voor André Helsmoortel (73), sinds 1972 met schaar en kam in de weer. Een jubileum zowaar, ware het niet dat André intussen officieel op rust is en het verhaal van dit kapsalon al een eind verder de geschiedenis in gaat.
“Alles begint al in 1964, toen mijn ma hier haar kapsalon begon”, pikt Nadine Dumon (73), echtgenote en moeder van de kappersdynastie, in. “Eigenlijk moeten we nog een eindje terug in de tijd. Mijn mama, een Frans-Hongaarse, woonde eerder in Noord-Frankrijk, in een gemeente nabij Lens, waar ze ook al een kapsalon uitbaatte. In 1952 verhuisde ze naar de Prins Albertlaan, toen nog Bredens grondgebied, en begin jaren 60 trok ze met haar kapsalon ‘Nadine’ naar de Staessenstraat. Uiteindelijk is ze hier in de Brusselstraat terechtgekomen.”
Tussen schaar en krultang
Nadine groeide daardoor zowat op tussen schaar en krultang. “Als kind van 8 hielp ik al mee in de zaak. Krulspelden uithalen, haar opvegen… Ik heb nooit iets anders gekend.”
Of het moest André geweest zijn, die ze als tiener leerde kennen op de schoolbus. Het was niet alleen liefde op het eerste gezicht, maar ook het begin van een bloeiend kapsalon (M/V) op de plek waar Nadines mama ooit honderden permanenten had gezet.
“In de beginjaren kapte Nadine op het gelijkvloers en werkte ik op de eerste verdieping, het andere deel van het gelijkvloers was toen nog woonkamer. Maar toen een van mijn klanten eens van de smalle trap naar beneden is gedonderd en bont en blauw huiswaarts trok, hebben we de woonkamer maar omgevormd tot kapsalon”, vertelt André.
De rest zou geschiedenis kunnen zijn, ware het niet dat Nadine en André nog heel wat meer op hun kerfstok hadden. Nadine is een goede zangeres en er stroomt horecabloed door de aderen van André. “Ik heb altijd graag in de horeca gewerkt. Voor ik in ’72 mijn kapsalon opende, heb ik in Bredene Duinen vijf jaar lang de Cosmo, toen dé ontmoetingsplaats van de Bredense jeugd, opengehouden. Ook Steve heeft altijd graag jobkes gedaan in de horeca.”
Harde leerschool
Toch bleven zowel André en Steve de kappersstiel al die jaren trouw. “Ik ben in de zaak gestapt in 1988”, geeft Steve (54) aan. “Net als mijn pa met een leercontract, in mijn geval bij de legendarische Marcel Claeys in de Koningsstraat in Oostende. Ik heb daar vier jaar gewerkt. Het was een harde leerschool want Marcel, toen voorzitter van de Kapperskring Oostende, was een strenge leermeester.”
We werken nu ook op afspraak, dat is wel minder voor het sociaal contact
Intussen heeft Steve het kapsalon overgenomen van zijn ouders en mag hij zich derde generatie noemen. “Pa helpt nog wel in de zaak, hoor. Maar intussen hebben we hier vier medewerkers met Karine Vansteenkiste, Patricia Paelinck, Gregory Vandecasteele en Sabine Vantroost rondlopen.”
Of de stiel door de jaren veranderd is? André, vroeger wel vaker jurylid op nationale kapperswedstrijden, vindt van wel. “Vroeger werd de mode gemaakt door de sector. Je had de zogenaamde Belgische lijn, de haute coiffure Française. Vandaag wordt de mode op straat gemaakt. En ja, ik let daar nog altijd op: hoe de stijlen veranderen, welke coiffures de mensen vandaag torsen.”
“De lockdowns hebben er alleszins geen goed aan gedaan”, meent Steve. “Vergeet niet, de kapsalons zijn toch zeven maanden dicht geweest. Dat was er aan te zien bij sommige mensen, die zichzelf met schaar en tondeuse te lijf zijn gegaan. Weet je wat het meest verkochte item was bij Bol.com toen? De tondeuse!”
‘De afspraak’, het was iets waar ze bij Steve & André voor de pandemie niet aan deden. “Een gezellig, stampvol kapsalon, waar de klanten op de wachtbank nog even met mekaar konden keuvelen, dat was heerlijk. Vandaag werken we ook op afspraak. Het was wennen. Het is comfortabeler werken, maar het is toch nefast voor het sociaal contact”, meent André.
Moppentapper
“Mijn pa is een notoir moppentapper met een repertoire van hier tot daar”, legt Steve uit. “Hij is ooit zelfs negen keer panellid geweest, samen met Jean Marie Bolle, van het legendarische moppenprogramma HT&D op VTM. Veel klanten zitten in de kappersstoel al te wachten op pa’s ‘e je die al gehoord van…?’. Een van onze klanten is zelfs zo’n fan, dat hij altijd enkele moppen probeert van buiten te leren om er mij pa dan mee te overrompelen. Je begrijpt, er is hier altijd ambiance.”
Het zal de verklaring zijn waarom klanten de zaak vaak hun hele leven trouw blijven, zo ook de 98-jarige Rachel. “Zij is zo iemand, net als Maria Braems van het ooit in Bredene wereldberoemde Frituur Richard. Ook zij is nog klant van mijn ma geweest. En zo hebben we nog wel wat kranige negentigers onder ons cliënteel, die we graag eens in de bloemetjes zetten”, besluit Nadine.
(MM)
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
