Thuisverpleegsters met een gouden hart

“Ik zou graag een groep zelfstandige thuisverpleegsters in de bloemen zetten: Mieke, Gwenny en Emily”, zo start Saar Gadeyne haar mail naar onze krant. “Ze werken ontzettend veel deze tijd maar ze hebben vooral een hart van goud.”

Het zit ‘m volgens Saar dochter van Mieke Puype uit Poelkapelle in de kleine dingen. Zoals tijdens de lockdown van de kappers bijvoorbeeld. “Zo moesten heel wat oudere mensen hun wekelijks kapsalon-momentje missen.” Maar gelukkig zijn er weldoeners als Mieke en haar collega’s die dan maar zélf voor dat feel-good moment zorgen. Wassen, krullen, knippen… “Hoe druk het ook mag zijn, ze maken steeds tijd voor de mensen en zorgen voor hen.”

Je maakt zoveel tijd voor je patiënten als je zelf wil

Gratis welteverstaan, want deze vorm van zorg zit niet in het takenpakket van een thuisverpleegster. “Dat klopt, maar je kan die mensen toch niet zomaar aan hun lot overlaten”, meent Mieke. Samen met Gwenny Vanlerberghe en Emily Vandenberghe beiden uit Houthulst startte ze de thuisverpleging Curavita op in de regio Ieper. “Het is een roeping. Als je deze job niet graag doet, dan hou je het niet vol. Al zeker niet als je zoals bij ons de kwaliteit van de zorg vooropstelt. In tijden van corona is dat een des te grotere uitdaging. Soms zit de familie in quarantaine en wordt er extra hard op ons gerekend.” En dat zeven dagen op zeven, de klok rond. “Je moet ook een partner hebben die je hierin steunt”, pikt Emily in. “Als je een avondshift hebt, staat hij dan in voor het huishouden.”

“Je maakt zoveel tijd voor je patiënten als je zelf wil”, meent Gwenny. “Zelfs onder tijdsdruk willen we de tijd nemen die nodig is om een kwaliteitsvol bezoek te brengen.” En als daar een gratis kappersbeurt bij hoort, dan doen deze dames dat gewoon. “Dat is niet evident hoor”, lacht Mieke. “Wassen, opdraaien en blazen. We zijn geen professionele kapsters maar de mensen hebben daar zo’n deugd van…” (mlt)