Theater aan Zee in het DNA ingebakken: familie Ooms-Wyns geeft TAZ-gen door binnen de familie

Dirk Ooms en Tine Wyns met zoon Nathan Ooms: met zijn drieën op het podium van TAZ deze zomer. © Peter Maenhoudt
Leen Belpaeme
Leen Belpaeme Medewerker KW

Het kunstenfestival Theater aan Zee zit bij veel Oostendenaars in het DNA ingebakken. Veel jongvolwassenen van nu kregen de smaak voor cultuur op het festival te pakken tijdens één van de vele kindervoorstellingen. Dat geldt ook voor opkomend talent Nathan Ooms (26), die net als ouders Dirk Ooms (65) en Tine Wyns (60) dit jaar op het podium staat van het festival. Ook Lucie Pollentier gaf de passie voor cultuur door aan dochter Eva Vanhoorne en beiden prijkten al eens op de affiche of brochure van het festival.

Nathan Ooms (26) stond de voorbije jaren al een paar keer op een podium van TAZ als jonge theatermaker. Ook dit jaar is hij opnieuw te zien met Ambient Theatre Fury, een eigen voorstelling die hij samen schreef met Anna Franziska Jäger, met wie hij al vaak heeft samengewerkt. Hij speelt ook mee in de voorstelling Indoor Weather. “Vorig jaar hebben we de creatiebeurs voor makers gekregen, waardoor we dit jaar konden terugkeren met onze nieuwe voorstelling. Steeds meer festivals nemen de moeite om het traject van jonge makers te ondersteunen. Dat is belangrijk.”

Dat Nathan nu zelf op TAZ speelt, blijft dan ook speciaal. “Het is één van de eerste plekken waar ik theater zag als kind. Ik herinner me nog levendig de voorstellingen van bijvoorbeeld Studio Orka. Doorheen de jaren ben ik ook actief met theater bezig geweest op het festival via de workshops of de theaterweek van Mu-zee-um.”

Woede

Het is ook hier dat mama Tine voor het eerst zag hoe goed haar zoon zich wel kon inleven op het podium. “Op het einde was er altijd een toonmoment en de kinderen moesten gevoelens uitbeelden die door het publiek aangegeven werden. Op een gegeven moment was dat ‘woede’. Die mensen waren wild enthousiast over hoe hij dat bracht, maar ik was vooral verschoten. Ik zag echte woede. Ik dacht: dat kind heeft publiek nodig om zijn echte woede te tonen”, vertelt Tine. Nathan is verrast met de reactie van zijn moeder. “Ik was helemaal niet boos. Ik herinner me het moment niet, maar ik weet wel nog dat ik er veel spelplezier uit gehaald heb om daar op de scène te staan”, vertelt de jonge theatermaker en danser.

Dat hij zelf in de theater- en danswereld terechtkwam, is waarschijnlijk geen toeval. “Door de kansen die ik gekregen heb, ontdek je dat dat een optie is. Je beseft dat het iets is dat je kan doen met je leven. Net zoals we ook muziek en sport gedaan hebben.” Nathan wist al vroeg wat hij wilde doen. “Het was misschien niet heel uitgesproken, maar de droom was er wel.”

Ook ouders werken mee

Zelf is Tine actief in de raad van bestuur van het festival. “Ik ben er ooit bij betrokken om mee te helpen nadenken over hoe de toegankelijkheid van het festival kon verhoogd worden voor kwetsbare mensen. Ik heb zo mee mijn schouders gezet onder het familiepark. Ik ben mee de oefening gaan maken hoe we het festival breder toegankelijk konden maken. Ik ben daarom blij met de invoering van de jongerenpas, waarmee jonge mensen aan de helft van de prijs tickets kunnen kopen.” Daarnaast werkt Tine ook samen met TAZ voor een project in kinderdagverblijf Wiegelied, waar ze dienstleider is. “Er is tijdens het festival een voorleessessie met Johan Heldenbergh, die komt voorlezen voor kinderen van nul tot drie jaar. We willen de verbeeldingskracht stimuleren bij jonge kinderen.”

“We beleefden al zoveel fijne momenten tijdens het festival”

Dirk Ooms is niet enkel oud-directeur van het Conservatorium-aan-Zee. Hij leidt daarnaast ook het koor Ier en Gunter. Voor TAZ stelde hij een stadskoor samen met mensen die ook in andere koren zingen. “We zullen twee keer zingen. We zingen op de opening L’Enfer van Stromae. TAZ staat in het teken van zorg en daar gaat ook de nieuwe cd van Stromae over. Twee dagen later zingen we ook in kader van de reeks Dirigent van mijn innerlijke zee(storm). Het is de bedoeling om met het stadskoor ook de link te leggen met lokale deelnemers.”

Ook in Wenen

Nathan zal zelf weinig andere voorstellingen kunnen meepikken op TAZ. “Ik ben geselecteerd voor een festival in Wenen. Ik kom enkel terug om mijn eigen voorstellingen te spelen en daarna ga ik terug. Ik mag deelnemen aan het ImPulzTanz festival, dat is een groot dansfestival. Ik heb een beurs gekregen om daar vijf weken workshops te volgen en andere jonge dansers te ontmoeten. Het is een hele mooie kans.” “Nathan is met zijn eindvoorstelling aan School for contemporary dance P.A.R.T.S ook geselecteerd voor het Theaterfestival”, voegt Dirk er nog met enige trots aan toe.

Tine en Dirk kijken er reikhalzend naar uit om weer te kunnen genieten van TAZ. “Voor ons is dit echt vakantie in onze eigen stad. Dat onze eigen zoon dan ook nog eens optreedt, is een mooie bijkomstigheid. We kijken er vooral naar uit dat TAZ na twee moeilijke jaren weer een feest wordt. Iedereen wil weer onbezorgd genieten van een festival met veel kwaliteit. We genieten dan ook graag met de hele familie. Ook onze kleinkinderen komen ondertussen al met veel plezier mee. We hebben al zoveel fijne momenten beleefd tijdens het festival”, besluit Tine.