Tanja Van Poucke op het eiland Gozo: “Van privacy hebben ze hier nog nooit gehoord”
KW.be maakt de komende maanden een reis rond de wereld langs 80 West-Vlamingen. Vandaag zijn we te gast bij Tanja Van Poucke op het eiland Gozo bij Malta.
Tanja Van Poucke (48) uit Brugge woonde jaren in Pittem, waarna ze haar schoenzaken Babouche en Bis Bouche openhield in Tielt. Na een zalige vakantie op het eiland Gozo, waar ze haar man leerde kennen, besloot Tanja om er een B&B open te houden. Al viel het afscheid haar zwaar, ze zou het ‘natuureiland’ niet meer kunnen missen.
Hoe ben je in Gozo beland?
“Een schoolvriendin van mij werkte voor Neckermann. Ze trok de hele wereld rond, en ik volgde haar. Toen ze me vertelde dat ze op het eilandje Gozo zou vertoeven, wist ik niet eens waar het lag! (lacht) Voor alle duidelijkheid, het behoort bij Malta. In 2001 ging ik er op vakantie. Ik ontmoette er mijn man. Onze zoon Cyriel is geboren in België, maar daarna zijn we onmiddellijk terug naar Gozo vertrokken. Al 12 jaar houden we er de B&B Dar ta Zeppi open. In de winter probeer ik te schilderen, maar aangezien ons werkseizoen begint met carnaval en de eerste week van december eindigt, heb ik niet veel tijd om kunstenaar te zijn.”
Wat verschilde met het leven in België?
“Op Gozo staat de tijd stil. Morgen kan het werk ook gedaan worden, redeneert de bevolking. Toen ik aankwam had ik veel plannen en doelen, maar niets marcheerde. Ik was immers afhankelijk van de lokale bevolking om het werk uit te voeren. Soms kwamen ze eens opdagen, soms ook niet. Dan gingen ze vissen of jagen. Aan de andere kant is dat een goede zaak. De mensen nemen de tijd om een babbeltje te slaan, om elkaar te helpen en om te ontspannen. In België maakt niemand tijd voor elkaar. Ook werd ik plots een deel van een heel grote familie, die te pas en te onpas ons huis binnenviel. Van privacy hebben de Gozitanen nog nooit gehoord.”
Wat mis je uit België?
“De stresstoestanden alvast niet. Ook kapitaal en bezit is hier niet erg belangrijk. Arm of rijk, iedereen is gelijk. Gozitanen beoordelen ‘de mens’. Afscheid nemen van mijn familie vond ik heel zwaar, al weet je dat je elkaar over enkele maanden terug zal zien. Vooral mijn pa had het moeilijk. We hangen wekelijks aan de telefoon en we bezoeken elkaar regelmatig. Ik zal altijd terugkeren voor een vakantie. Er gaan wonen zit er niet in. Maar zeg nooit nooit…”
Op welk vlak verschilt Gozo van Malta?
“Malta vind ik één grote, drukke stad geworden met enorm veel auto’s. Wel heeft het een interessante cultuur. Gozo omschrijf ik als een ‘natuureiland’, met kleine dorpen en een prachtige kustlijn. Je komt er om te relaxen en samen te genieten van lekker eten en de warmte van de bevolking.”
Hoe zou je de bevolking omschrijven?
“Gozo en Malta zijn katholieke eilanden. Het sociale leven is gebaseerd in en rond de kerk. Ook ik ben katholiek, al ga ik enkel naar de mis voor speciale gelegenheden. Bijvoorbeeld een begrafenis, vormsel of trouw van iemand die ik goed ken. Stress kennen de Gozitanen niet en nationaliteiten vinden ze niet belangrijk. Je karakter des te meer.”
Wonen er nog West-Vlamingen op het eiland?
“Niet veel, maar we zien regelmatig een koppel uit Kortemark (Benny Vergote en zijn echtgenote, die zelf ook een B&B uitbaten, red) en een familie uit Roeselare. Op 21 juli, de nationale feestdag, vieren we dan traditioneel samen feest.”
Welke bezienswaardigheden raad je zeker aan?
De duizenden jaar oude tempels zoals The Giantija, de rots ‘Azur window’, de Citadella… En de prachtige baaien Xlendi Ramla Bay en Hondoq Bay. Je moet Gozo voelen; de mooie natuur laten inwerken, het prachtige kleurenpalet opslaan en ook de warme mensen je hart laten veroveren. Ik ben er zeker van dat je dan elk jaar zal terugkomen!”
(Sofie Pauwels – Foto’s Tanja Van Poucke)
Meer info via Darta Zeppi.
Reis rond de wereld - 2015
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier