Al 18 jaar is Peter Vandycke het gezicht van café De Voerman in Rollegem-Kapelle. En dat hij in de horeca zou terechtkomen, stond eigenlijk in de sterren geschreven. “Ik doe dagelijks wat ik graag doe, het voelt niet aan als werken. En vakantie? Dat heb ik eigenlijk nog nooit genomen. We zijn er altijd voor onze verenigingen en de andere klanten.”
Op 27 maart viert Peter Vandycke zijn 43ste verjaardag. Maar afgelopen week was er minder goed nieuws. Andréa Ternest, de grootmoeder van Peter, moeder van Juju Remaut en ook wel de mémé van De Voerman genoemd, overleed op 8 maart. “Ik heb nog enkele dagen bij haar gewaakt”, zegt Peter. Op 96-jarige leeftijd ging haar kaarsje uit. Al die tijd woonde ze ook bij Peter bij het café. Afgelopen donderdag 17 maart werd ze ten grave gedragen in de Sint-Janskerk op enkele meters van waar ze van haar laatste levensjaren genoot.
Peter Vandycke groeide op in de horeca. “Den Hukker in de Moorseelsesteenweg in Rumbeke was mijn thuis, later verhuisde ik met mijn moeder naar de brouwerij in Rumbeke waar we tegenover de Aldi ‘t Kelderke uitbaatten. Maar 18 jaar geleden kwamen we naar hier.”
Jonge vogel
De Voerman is nu een naam als een klok in Rollegem-Kapelle en omgeving, maar het café heette niet altijd zo. “Vroeger heeft het De Gilde genoemd. Maar Marnix Minne, de man die me hier voor ging en jammer genoeg al overleden is, veranderde de naam. En wij behielden die.”
We zouden hier in principe 7/7 en 24/24 kunnen open zijn. Er zit hier altijd volk
Peter was pas 25 jaar toen hij in De Voerman neerstreek. “Ik was een jonge vogel toen ik hier startte. We zijn hier meteen aanvaard geweest door de Rollegem-Kapellenaars. Aanvankelijk hebben we niet veel veranderd aan het café, wilden we eerst de kat uit de boom kijken en zien wat het zou geven. Maar het was meteen een schot in de roos. En uiteindelijk hebben we hier heel wat verbouwingen gedaan. Onder meer het sanitair werd vernieuwd.”
De Voerman is een volkscafé in de echte zin van het woord en is ook de thuishaven van heel wat verenigingen. “Letterlijk te veel om op te noemen. Als ik ze zou opsommen zou ik het gevaar lopen er eentje te vergeten. En dat willen we niet hé”, klinkt het diplomatisch. Van kaarten tot biljarten, het gebeurt allemaal in De Voerman. Peter Vandycke is ook een echte patron die zijn klanten aanspreekt bij hun voornaam, al ben je er enkele maanden niet geweest, je wordt er even vriendelijk onthaald. Ook voor Peter was corona een harde dobber. “Financieel is dat natuurlijk een ramp, maar ik had vooral moeite met het gebrek aan sociaal contact. Normaal komen de mensen naar hier, ik ben dus zelf veel gaan wandelen om mensen te zien. Die sluiting is de grootste straf die ze me konden opleggen, ik wil dat nooit meer meemaken.”
De gaande man
Zijn café is ook zijn leven. “Dinsdag is onze sluitingsdag, maar dan moet je alles doen in één dag waar je de rest van de week geen tijd voor hebt. In de wintermaanden sluiten we ook op donderdagvoormiddag en gaan we pas om 16 uur open. Maar al de andere dagen zijn we doorlopend open van 10 uur tot sluitingstijd.”
Mama Juju knikt. “Weet je, mochten we willen, dan houden we dat hier 7/7 en 24/24 open. Er is hier altijd volk. Maar het moet ook leefbaar blijven natuurlijk.”
Naast de vele verenigingen is er ook de gaande man. “We hebben bewust op een breed publiek gemikt. En dat bleek ook de juiste zet, want het horecaleven is de jongste tien jaar enorm veranderd.”
Ligging is top
Ook tot ver buiten Rollegem-Kapelle is het café bekend. Terwijl we ons gesprek met Peter hebben, strijkt net een groep senioren neer die de elektrische fiets naast het café neerplanten. “We hebben hier ook veel groepen die hier halt houden met de fiets. Door de gemeente lopen wel wat fietsroutes en wij ontvangen die mensen met plezier. Er is hier een grote parking voor hun fietsen (lacht), maar ook voor de wagens is hier parkeergelegenheid zat. De ligging van het café is dus top, pal in het centrum van deze landelijke gemeente. In de zomermaanden draait ons terras hier ook op volle toeren. En als hier iets georganiseerd wordt dan komen de Rollegem-Kapellenaars zeker buiten. Het is een gemeenschap die goed aan elkaar hangt. Maar in al die jaren hebben we ook heel wat mensen zien wegvallen, het aantal sterfgevallen is niet bij te houden gedurende die 18 jaar.”
Mama Juju dankbaar
Anekdotes genoeg die aan het café blijven plakken. “Mocht ik ooit stoppen, dan ga ik mijn biografie te boek stellen. Er is hier al zoveel gebeurd, maar niet alles moet de krant halen. Als cafébaas moet je horen, zien en zwijgen (lacht).”
In al die jaren nam Peter ook nog nooit verlof. “Op reis gaan doe ik niet. We zijn er altijd voor onze klanten. En als de ene vereniging in wintermodus gaat, dan start de andere net op. Dat draait mooi rond. Tijd voor hobby’s heb ik dus niet, maar op onze sluitingsdag ga ik graag eens iets eten met mijn vriendin Stefanie.”
Maar ook mama Juju is niet weg te denken uit De Voerman. “Uiteraard heb ik veel aan haar te danken. Het waren de jongste tijd geen makkelijke dagen, onder meer door het overlijden van mémé Andréa.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
