Patrick Allemeersch is Krak van Beernem: “Het verenigingsleven is mijn lang leven”

Foto: links naar rechts: Martin D’haeninck, Marijke Van Waeyenberghe, Katrien Goethals, Sabine de Jonge, Patrick Allemeersch, Linda De Meyer. (foto AVH)
Arno Van Haverbeke
Arno Van Haverbeke Medewerker KW

De voormalige slager Patrick Allemeersch is verkozen tot Krak van Beernem. De slager uit de Bloemendalestraat mag zijn zaak dan wel gesloten hebben, zijn agenda staat nog altijd tjokvol afspraken. In het verenigingsleven is hij een graag geziene vrijwilliger die nooit een vergadering mist en op elk evenement een kijkje komt nemen. “Het is mijn lang leven om altijd overal bij te zijn. Dat zou ik voor geen goud kunnen missen”, vertelt hij.

Patrick Allemeersch

Privé

Patrick Allemeersch (66) woont met zijn vrouw Linda De Meyere in Tiengemeten in Beernem. Het koppel heeft twee kinderen en twee kleinkinderen.

Loopbaan

Patrick begon in 1986 als slager in de slagerij die hij vier jaar later overnam. Die zaak had hij 34 jaar. Met een bevriende slager werkt hij nog altijd graag mee als traiteur op lokale evenementen.

Vrije tijd

Hij is de bezieler van de sneukeltocht in Beernem, die hij samen met de Dorpsvrienden uit Beernem organiseert. Elke vergadering woont hij bij. Daarnaast is hij actief bij de atletiekvereniging als vrijwilliger, en jogt hij zelf ook twee keer per week. Vroeger was hij ook betrokken bij de KLJ.

Voor de foto met de Krak van Beernem kon meteen een zestal vrienden van Patrick Allemeersch zich vrijmaken. Wanneer we het atelier van de gepensioneerde slager binnenkomen, zit de sfeer er al goed in. Om zijn verkiezing te vieren, ontkurkt Patrick met plezier een fles bubbels en op tafel staan wat knabbels. Elf uur ‘s morgens of niet, zo’n nieuws mag gevierd worden, klinkt het bij de aanwezigen. “Patrick verdient dit”, steekt Martin D’haeninck van de Dorpsvrienden van wal. “Ik herinner me geen enkele vergadering of bijeenkomst waar Patrick niet bij was. Hij komt overal langs en wil altijd helpen als er iets georganiseerd wordt. Dit jaar steekt hij voor de dertigste keer zijn schouders onder de sneukeltocht.” Terwijl de glazen tegen elkaar worden getikt, pikt Katrien Goethals van de lokale atletiekclub in. “Eigenlijk steekt Patrick zijn handen overal uit de mouwen. Tijdens atletiekmeetings, op clubfeesten of elders, je zal hem altijd in de weer zien. Maar als hij aan de bar kan helpen, staat hij ook altijd paraat, hoor”, lacht ze.

Onder de mensen

“Voor of achter de toog, eigenlijk maakt het me weinig uit”, reageert de kersverse Krak. “Het verenigingsleven is mijn lang leven. Ik ben graag onder de mensen.”

Hoewel hij jarenlang hard heeft gewerkt, kende Patrick naar eigen zeggen nooit stress. “Dat zien we ook aan hem”, lacht Martin. “Neen, het moet al erg hoog zitten vooraleer ik nerveus word”, gaat de Krak voort. “Mijn slogan is: kalmte alleen kan u redden. We hebben ondertussen al zoveel verschillende dingen georganiseerd en al bij al verliep dat telkens op een vlotte manier. Stress, dat is nergens voor nodig.”

Een gouden hart

De verkiezing voor de Krak van 2023 leefde bij de kennissenkring van Patrick. “Dat heeft hij te danken aan zichzelf”, vertelt Sabine de Jonge, die de slager jarenlang in de zaak heeft geholpen. “Als je graag de handen uit de mouwen steekt voor heel wat lokale verenigingen en elke keer weer langskomt, dan ben je bekend. Iedereen in onze gemeente kent Patrick en weet wat voor een gouden hart hij heeft. Helaas lijken mensen als Patrick minder en minder voor te komen.”

Ondertussen heeft Patrick al twee kleinkinderen en ook bij hen gaat de Beernemnaar graag eens op bezoek. “De ene rijdt paard en de andere voetbalt bij Hertsberge. Natuurlijk ga ik ook bij hen graag eens kijken hoe het eraan toegaat. Hopelijk kan ik nog lang op deze manier buitenkomen en overal bij zijn. Dit maakt mij erg gelukkig”, besluit de kersverse krak.

We zijn nu een dik jaar na je ‘officeel pensioen’, is er veel veranderd?

“De grote drukte is een beetje weg, maar eigenlijk is mijn agenda nog altijd goed gevuld. Ik blijf graag bezig, thuiszitten is echt niet aan mij besteed. Het is fijn dat ik me samen met een bevriende slager nog altijd kan inzetten voor de lokale gemeenschap. Festijnen en barbecues voor verenigingen, dat doe ik heel graag. Ik ben graag bij de ‘leute’, dat kan ik eigenlijk niet missen.”

Keek je uit naar je pensioen?

“Eigenlijk niet echt. Ik heb tot op de laatste dag met heel veel plezier gewerkt. Ik ben eerder gestopt omdat het moeilijk werd om nog rustig te werken. Leveranciers willen nu graag dat je een grotere hoeveelheid afneemt, maar door het oudere cliënteel had ik geen grote hoeveelheden meer nodig.”

Kom je nog geregeld in je atelier?

“Bijna elke dag of toch om de twee dagen. Er is altijd wel iets waarvoor ik hier moet zijn. Ik heb nog altijd mijn ondernemingsnummer. Ik maak ook nog altijd mijn bekende droge worsten voor een aantal mensen, daar kan ik altijd wel iemand een plezier mee doen.”