Lindsey 8 maanden na ongeval met visser Michael nog steeds op zoek naar antwoorden: “Ik zoek geen schuldige, maar ik wil wel gerechtigheid”
Exact acht maanden nadat Michael Hubert door een ongeval aan boord van het vissersschip O.51 ‘Stormvogel’ om het leven kwam, blijft weduwe Lindsey (31) met nog heel veel vragen zitten. Het onderzoek loopt nog steeds. Het enige wat vaststaat is dat Michael niet meer terugkomt en net dat maakt het verlies voor Lindsey ondraaglijk. “Al denk ik soms nog steeds dat hij hier op een dag gewoon zal binnenwandelen”, zegt de vrouw in tranen.
Lindsey heeft het acht maanden na het noodlottig ongeval nog steeds erg moeilijk om het verlies van haar man, waarmee ze in 2022 was getrouwd, te verwerken. Michael kwam op dinsdagavond 19 december 2023 om het leven aan boord van het vissersschip waarmee hij enkele weken eerder was vertrokken vanuit de haven van Zeebrugge. De bemanning moest nog amper 40 uren varen alvorens hun familie ze terug in hun armen zouden kunnen sluiten na weken van afwezigheid.
Bij het binnenhalen van de netten liep het echter fout. Om een of andere reden brak een veiligheid waardoor een ijzeren staaf van enkele honderden kilogram naar beneden kwam. Die viel op twee bemanningsleden. Een van hen was Michael Hubert (23) uit Bredene. Hij was op slag dood. Een ander bemanningslid raakte zwaargewond en werd naar een ziekenhuis in Engeland gebracht. Het verlies van Michael sloeg bij het jonge gezin in als een bom. Michael was immers vijf weken voor het ongeval pas papa geworden van de kleine Nayéla. Verder had hij ook nog een ander dochtertje Ilaya (nu 21 maanden).
Van dag tot dag
Lindsey staat er op dat moment plots alleen voor met twee jonge kinderen. “Ik leef op vandaag van dag tot dag”, zegt de vrouw met tranen in de ogen. “De ene dag verloopt al beter dan de andere. Ik neem nog steeds medicatie om mijn emoties te onderdrukken. Het zijn alleszins geen gemakkelijke maanden geweest, maar ik probeer mijn draai te vinden. Ik moet verder voor mijn kinderen. Al heb ik vaak met donkere gedachten gekampt. Ook nu nog en dan vooral ’s avonds als de kindjes slapen.”
Lindsey stoot ook dikwijls op muren, vooral dan bij het administratieve gedeelte die met een ongeval als dat van Michael gepaard gaat. “We hadden een jaar voor het overlijden van Michael een huis gekocht en daar hadden we een honderd procent schuldsaldoverzekering voor”, gaat Lindsey verder. “Op vandaag is de administratieve rompslomp daarrond nog steeds niet in orde. Dar betekent dat ik als alleenstaande een maandelijkse afbetaling moet verrichten van 2.000 euro. Dat is een pak geld voor een alleenstaande vrouw met twee kinderen. Uiteindelijk werkt dat wel met terugwerkende kracht, maar ondertussen moet het geld wel elke maand op tafel liggen.”
Antwoorden
Uiteindelijk is dat voor Lindsey bijzaak, want ze wil vooral een antwoord op de vele vragen die ze nog heeft. “Ik zoek geen schuldige, maar ik wil wel weten wat er nu exact gebeurd is. Dat lijkt me ook logisch”, zegt de vrouw. “Ik wil gerechtigheid. Ik heb geen zin om mijn energie daarin te stoppen. Dat brengt Michael uiteindelijk niet terug. Ik heb alle energie nodig voor mijn kindjes. Ik weet alleen van een van de inspecteurs dat de kabel die het uiteindelijk begeven heeft, rot was. Meer weet ik tot op vandaag nog steeds niet.”
Lindsey krijgt het erg moeilijk als het gaat over de goede papa die Michael was. “Hij zag zijn kindjes doodgraag en net dat maakt het zo hard. Onze oudste roept dikwijls naar het kader aan de muur in de living. Dan krijg ik het moeilijk. Men zegt wel dat kinderen dat op jonge leeftijd niet beseffen, maar Ilaya bewijst dat dat wel zo is. Echt een plaats geven zal ik nooit kunnen. Als ik het ’s avonds moeilijk heb, dan ween ik om vervolgens zo in slaap te vallen. En dan sta ik de volgende dag op en besef ik dat Michael niet meer terugkomt. Daar zal ik elke dag mee moeten leven”, besluit Lindsey.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier