Op vrijdag 21 januari is Achiel Luypaert, bezieler van Primeurs Achiel in de Nieuwstraat, overleden op 86-jarige leeftijd. Vorig jaar zong Achiel nog voor zijn 85ste verjaardag vanop zijn balkon boven de winkel voor een schaars publiek. “Pépé was graag onder de mensen. Hij was hard, maar werd enorm gerespecteerd”, vertellen zijn kleinzonen.
Primeurs Achiel is in heel Oostende bekend: de zaak op de Groentemarkt is gespecialiseerd in groenten en fruit, delicatessen, kaas en charcuterie en wijn en sterke dranken. Stichter Achiel Luypaert mag gerust een icoon genoemd worden. Zijn verlies laat een grote leegte achter bij zijn familie, vrienden, kennissen, personeel en klanten van de winkel. Het nieuws van Achiels overlijden sloeg bij nagenoeg de hele stad in als een bom. Achiel kwam tot vorig jaar in september nog geregeld over de vloer in zijn winkel, maar een tumor hield hem meer en meer binnen.
Volksmens
“Weinigen waren op de hoogte dat pépé ziek was”, steekt kleinzoon Igor van wal. “Pépé was niet de man om zijn problemen met de wereld te delen. Hij droeg de diagnose waardig en als een groot man, zoals hij was.” Achiel kreeg in september vorig jaar te horen van de dokter dat er een tumor was ontdekt op zijn darmen. “Het nieuws viel hem bijzonder zwaar”, vervolgt Igor.
“Pépé was iemand die zo graag leefde. Hij was een man van het volk en vertoefde heel graag tussen de mensen. Toen hij het nieuws te horen kreeg, wou hij niemand lastig vallen met zijn ziekte. Hij kon gerust nog enkele jaren mee, maar het lot heeft er anders over beslist. Pépé belandde enkele weken geleden in het ziekenhuis. Hij was zijn eetlust verloren, waarschijnlijk door de chemokuur. Vorige vrijdag mocht hij van de dokter naar huis om verder aan te sterken. Hij kon verder revalideren in het ziekenhuis, maar hij stond erop om dat thuis te doen, in zijn vertrouwde omgeving. Diezelfde avond is hij gestorven.”
Puntjes op de i
Om terug te keren naar het begin van Primeurs Achiel, dat gerust Achiels levenswerk genoemd mag worden, moeten we naar 1 februari 1929. Die dag openden Achiels ouders, Maurice Luypaert en Irma Andries, de kruidenierszaak ‘Epicerie Etoile’. Achiel werd geboren op 4 mei 1935. Toen hij in 1956 de winkel van zijn ouders overnam, veranderde hij de naam naar Primeurs Achiel. Het begin van een mooi verhaal, want Primeurs Achiel groeide uit tot een begrip in Oostende. Achiel zwaaide er de plak met harde hand. Streng, maar correct.
“Onze grootvader werd enorm gerespecteerd”, zegt zijn andere kleinzoon Boris. “Hij was inderdaad enorm streng. Hij zette meerdere keren de puntjes op de i. Kafferde hij je uit omdat je iets niet gedaan had op zijn manier, dan was hij dat na vijf minuten alweer vergeten. Hij was eigenlijk de goedheid zelve, dat kan het personeel hier beamen. Maar het moest in orde zijn. Lag er bijvoorbeeld een asperge scheef, dan moesten we die recht leggen. Iedereen wist wel dat als Achiel langs kwam, alles picobello in orde moest zijn. Maar hij was ook de enige van wie men dat verdroeg. Omdat iedereen weet wat voor een man hij was. Wij als kleinzonen keken enorm naar hem op. Van hem, en van onze ouders natuurlijk, hebben we de stiel grotendeels geleerd.”
Harde werker
Achiel was een man die weinig slaap nodig had en vooral een harde werker. “Pépé ging in de vroege uurtjes al naar de vroegmarkt en van daar ging het richting winkel. Daar was hij dan aanwezig tot 21 uur ’s avonds en dan zakte hij nog af naar de Cromwell om er zijn vrienden te trakteren op een frisse pint. Daar bleef hij soms plakken tot 3 uur ’s nachts. Hij was enorm graag onder de mensen. Om 6 uur stond hij daar terug hé, fris en monter. We hebben ons altijd afgevraagd hoe hij het voor elkaar kreeg. Maar zijn winkel was alles voor hem, het was zijn levenswerk”, aldus Igor.
Achiel leed enorm onder de coronacrisis. Hij miste de mensen enorm. “Zijn 85ste verjaardag in mei 2020 zou er eentje in mineur zijn, maar daar had pépé wat op gevonden”, lacht Boris. “Hij moest en zou zingen voor zijn verjaardag voor plein publiek. Hij kondigde het aan en om 20 uur verscheen hij op zijn balkon en bracht er My way van Frank Sinatra. Hij bedankte iedereen om al die jaren in de winkel te blijven geloven. Hij zei hoe trots hij was op zijn kinderen, kleinkinderen en het personeel. Ik heb geleefd op het ritme van mijn hart, zei hij toen. Het volk toen zien luisteren naar zijn serenade, dat deed hem deugd. Hij heeft altijd gezegd dat hij een waardig afscheid wou en dat willen we hem geven. Zijn ziel zal eeuwig in de winkel blijven hangen, daar gaan we voor zorgen, samen met onze ouders.”
Uitvaart
Achiel wordt op dinsdag 1 februari begraven. De afscheidsceremonie start om 11 uur in de Sint-Petrus-en-Pauluskerk. Er is geen beperking op het aantal aanwezigen, maar er wordt gevraagd om een mondmasker te dragen. Er zal ook een livestream zijn. De link wordt later bekend gemaakt op de website van de winkel en op de Facebookpagina.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
