Dorp in diepe rouw na overlijden laatste zuster: “Hollebeke zal nooit meer hetzelfde zijn zonder zuster Agnes”

Agnes Recour (88) werd bekend als “zuster Agnes van Hollebeke”, waar ze een drijvende kracht was in de school en verenigingen van het Ieperse dorp. Ze moest afscheid nemen van haar medezusters en is nu overleden door ziekte. Hollebeke is in diepe rouw. “Het is ook onwezenlijk dat het doek valt over het klooster. De zusters zorgden 145 jaar voor uiterst degelijk onderwijs en veel menselijke warmte in ons dorp.”

Kloosterzuster Agnes Recour uit Roesbrugge was pas afgestudeerd als onderwijzeres in Brugge, toen ze in 1964 naar het Ieperse dorp Hollebeke kwam. Ze begon in een klas met vier leerjaren en meer dan dertig leerlingen. Vijf jaar later werd de zuster schoolhoofd en een drijvende kracht in het dorpsleven: ze engageerde zich voor jeugdbewegingen, verenigingen en de kinderopvang. Ook in haar kloosterorde, de Zusters van Liefde van Heule, nam ze een grote verantwoordelijkheid op. De zuster kreeg 21 jaar geleden een grote dankviering in de kerk van Hollebeke, toen ze afscheid nam van de dorpsschool. Oud-leerlingen gaven haar 29 rozen: één voor elk jaar dat ze in de klas stond.

Diepe rouw

De dame bleef wel actief in de school en het verenigingsleven. Voor de vormelingen bleef het een traditie om pannenkoeken te gaan eten bij zuster Agnes. Ze woonde in het klooster naast de school. Daar droeg ze zorg voor haar medezusters, van wie ze één voor één afscheid moest nemen. Bij de laatste zuster van Hollebeke werd een tijdje geleden kanker vastgesteld. Ze overleed vorige week op 88-jarige leeftijd aan de gevolgen van de ziekte. De verslagenheid in ‘haar’ dorp is groot. “Hollebeke is in diepe rouw”, stelt Els Morlion. Zij geeft vormselcatechese en ondersteunde zuster Agnes bij misvieringen en uitvaarten. “Een week geleden vroeg zuster of ik haar taak als contactpersoon namens de parochie wou overnemen. Zuster Agnes was het kloppende hart van ons dorp, een grote dame is heengegaan. Iedereen is met verstomming geslagen. Wat nu? Hollebeke zal nooit meer hetzelfde zijn zonder haar.”

Doek valt over klooster

“We dachten dat haar leven hier in Hollebeke na al die jaren nooit zou eindigen”, aldus Els. “Zuster Agnes was hier graag zuster en we hadden haar graag nog lang in ons midden gehad. We wisten uiteraard dat het de laatste tijd niet goed met haar ging en dat de dokters geen goede perspectieven gaven, maar dat het afscheid zo snel zou komen verraste ons. Het is ook onwezenlijk om te moeten aanvaarden dat hiermee het doek valt over het klooster in Hollebeke. Gedurende 145 jaar zorgden de edelmoedige Zusters van Liefde van Heule voor uiterst degelijk onderwijs en veel menselijke warmte in ons dorp. Het is nu stil in en rond het klooster.”

“Het aantal kinderen dat zuster Agnes leerde rekenen en schrijven, is niet te overzien”, vervolgt Els. “Nu nog vertelt men van over haar ophaalrondes voor de ‘buitenkinderen’, met haar kleine volgepropte Volkswagen Golf. Via het Sint-Maartenscomité kon de zuster veel kinderen van buiten Hollebeke binnenhalen voor de school. Ze speurde hen op en nodigde hen uit op het grote feest van de Sint. Ze gaf zelfs zwemles aan de kinderen en verzorgde de middagmalen voor de schooleters. Nadat de kinderen de Hollebeekse school verlieten, bleef zuster Agnes hen volgen. Toen ze stopte als directrice bleef ze verder actief in de inrichtende macht van de scholen van de Zusters van Liefde van Heule. Ze bolde zowat heel West-Vlaanderen rond om de talrijke vergaderingen bij te wonen en de scholen te bezoeken. De kilometers die ze hiervoor aflegde, zijn niet te tellen.”

Jeugdbewegingen opgericht

“Zuster Agnes richtte de Chiro op en later ook de jongerenwerking HOJ. Ze beleefde mooie tijden op de jaarlijkse kampen. Haar bezinningsmomenten waarbij de jeugd de diepere waarden van het leven leerde kennen, blijven nazinderen. Ze begeleidde de eerste communicanten, gaf vormselcatechese, richtte de parochieraad op, trok de actie Broederlijk Delen, de jaarlijkse Sterrenstoet, de ziekenzorg, de abonnering op Kerk en Leven, de vrienden van Lourdes, hield het zangkoor draaiend, verzorgde en versierde onze kerk, was lid van de kerkfabriek en heel wat andere Hollebeekse verenigingen.”

Zorg voor zusters

“Zuster Agnes volgde enthousiast een computercursus, zodat ze mee was in het digitale tijdperk. Alle verenigingen in ons dorp konden op haar medewerking en steun rekenen, ook toen ze steeds minder activiteiten kon bijwonen. Op een bewonderenswaardige wijze zorgde ze jarenlang voor haar hulpbehoevende medezusters. Ze stond altijd voor om het even wie klaar met raad en daad, in alle bescheidenheid. Door de jaren heen veroverde ze bij alle leerlingen een plaatsje in hun hart en liet er vele mooie en onvergetelijke herinneringen na. Ze blijft in ons hart en in onze gebeden. Rust zacht en à dieu.” (TP)