“Er zal niets lopen zoals gepland”: leerlingen College Veurne gaan drie weken op inleefreis naar Malawi
Van 29 juni tot 18 juli gaan zestien leerlingen van het college in Veurne op inleefreis naar Malawi in Zuidoost-Afrika, een tweejaarlijks privé-initiatief van vier leerkrachten voor de leerlingen van het vijfde en zesde middelbaar. Onder hen ook Marie Sallaerts, Hanne Billiet en Eline Maeyaert.
Juni is een pittige maand voor Marie Sallaerts, Hanne Billiet en Eline Maeyaert, zoveel is zeker.
Hanne: “We hadden eerst drie weken examens en nadien vier vrije dagen. Op vrijdag 28 juni krijgen we ons rapport en een dag later vertrekken we. Dat is heel wat voor een 16-jarige! Maar we kijken er enorm naar uit.”
Er waren dertig kandidaten, maar slechts zestien plaatsen. Hoe komt dat?
Eline: “Er zijn slechts vier begeleiders. En het moet praktisch ook haalbaar zijn. Zeker de eerste week verblijven we bij de plaatselijke bevolking. Malawi is een van de armste landen ter wereld. We willen die mensen ook niet overspoelen.”
Marie: “Dat de vraag groter was dan het aanbod wisten we op voorhand. Iedereen die mee wilde gaan, moest een motivatiebrief schrijven met aansluitend een gesprek. Nadien was het 14 dagen wachten eer je wist of je er bij was. Op een woensdag in oktober was het zo ver. We wisten dat we via mail bericht zouden krijgen. Niemand durfde op dat scherm te kijken. En dan springen, dansen, wenen…”
Wat stond er in jullie motivatiebrief?
Hanne: “Ik weet al lang dat ik wilde meegaan. Twee jaar geleden ben ik naar de diavoorstelling over de reis naar Ecuador geweest en die heeft mijn gevoel bevestigd. Thuis hebben wij een boerderij. Zeker papa kan er moeilijk gemist worden. Ik ben nog maar één keer met mama op reis geweest. Heel leuk was dat! Mama deed in 2018 op haar 35ste iets gelijkaardigs. Met een collega is ze de arme bevolking in Zanzibar gaan helpen. Ook ik help graag anderen. Zo ben ik meter van de eerstejaarsklas op onze school.”
Eline: “Eigenlijk zijn wij in België rotverwend! Ik vind dat niet vanzelfsprekend. Malawi is een van de armste landen in de wereld. Ik zou graag zien hoe die mensen leven. Ze hebben geen luxe, maar zijn toch gelukkig. Deze reis is een unieke kans.”
Marie: “Mijn oudere zus Mina is twee jaar geleden mee geweest naar Ecuador. Ik heb haar zien vertrekken als een echte puber (glimlach), maar een stuk volwassener zien thuiskomen. De reis heeft haar met de voetjes op de grond gezet. Mina spreekt vandaag nog over die reis. Ik wil ook graag zo’n ervaring beleven.”
Wat weten jullie van het land en jullie verblijf?
Eline: “Onze leerkrachten zijn nog veel aan het regelen. We vertrekken van op Zaventem om via een tussenstop in Ethiopië te landen op de luchthaven van Lilongwe. Zestien uur zullen we in de lucht hangen, wachturen in Ethiopië niet meegerekend. De eerste nacht slapen we in de hoofdstad om nadien twee dagen met een bus door te reizen naar het noorden. Daar zullen we een kleine week het werk van de Belgische organisatie Kwasa Kwasa bekijken. Men is er een school met crèche aan het verbouwen die dienst moet doen voor meerdere dorpen. Elk van ons neemt twee valiezen mee, één met persoonlijk gerief en één met schoolgerief, computers en kleren voor de kinderen daar. We zullen er samen leven met de plaatselijke bevolking en willen zelf ook de handen uit de mouwen steken.”
“Tal van inzamelacties brachten in totaal 25.000 euro op”
Marie: “Omdat onze vluchten duur zijn en we onze reis zelf bekostigen, trachten we zo goedkoop mogelijk te logeren. We zullen wellicht meer dan eens in een tent op een matje slapen. Malawi was vroeger een kolonie van Groot-Brittannië. De meeste oudere mensen spreken en verstaan blijkbaar Engels.”
Hanne: “Naast ons sociaal project zullen we ook het land verkennen: veel wandelen, op safari gaan en een stukje van het immens grote binnenmeer bezoeken. Het zit er naar verluidt vol parasieten, muggen, spinnen, nijlpaarden en krokodillen… Malawi blijkt een prachtig land te zijn, met weinig toerisme, omdat er simpelweg weinig voorzieningen zijn. De Chinezen zitten met grote boten op dat meer en doen aan overbevissing. De weinige vis die overblijft, is voor de lokale bevolking. Als tegenprestatie geven de Chinezen geld aan de overheid om wegen aan te leggen.”
Jullie zetten acties op om geld in te zamelen?
Marie: “Juist! In de paasvakantie gingen we in het dorp rond met Beauvoordse pannenkoeken. En alle zestien samen hebben we 28 sponsors gevonden, van de plaatselijke bakker Zenona tot een megabedrijf als Volvo. We danken hen van harte. Een dessertbuffet op school bracht 1.000 euro op en een spaghettiavond in Pollinkhove genereerde ook 1.000 euro. In april was er een paella-avond in de vismijn in Nieuwpoort en hielden we op school een kaartavond waarop iedereen welkom was, goed voor 2.500 euro. Ons café in ‘t Ateljeetje in Hoogstade leverde 903 euro op en onze snoepverkoop bracht 700 euro op. Aquafin schonk nog eens 5.000 euro voor een waterproject, waardoor we in totaal met 25.000 euro naar Malawi trekken.”
Wat wordt voor jullie de grootste uitdaging?
Eline: “Ik ben nog nooit op reis geweest! Mijn allereerste reis wordt dus een vlucht van 16 uur! En nooit eerder was ik drie weken van huis. Op KLJ-kamp mis ik de koeien al… Je moet weten dat ik tijdens het schooljaar op woensdag, vrijdag, zaterdag en zondag in mijn eentje de koeien melk en tijdens de vakantie elke dag (glimlacht uitbundig)! Zo’n verre reis is dus extra spannend voor mij. En ook papa heeft moeten wennen aan het idee dat zijn dochter drie weken weggaat.”
Hanne: “Er zal niks lopen zoals gepland, wordt ons verteld. Dat belooft… Vermoeidheid, emoties, het gemis aan thuis en niet al te ziek zijn worden de grootste uitdagingen. Iedereen zal op een gegeven moment ziek zijn, voorspellen onze leerkrachten. Opletten met wat we eten en drinken is de boodschap.”
Marie: “Ik kan mijn ouders geen twee dagen missen! En internet is daar beperkt. Maar ik wil wel graag mee. Help…” (glimlach)
Zijn er ook minpuntjes?
Hanne: “Dat we dit jaar niet mee kunnen op KLJ-kamp. Vorig jaar was dat megatof. Vrienden proberen ons te overhalen om de laatste dag nog na te komen. Dat gaan we niet doen. We zullen moeten bekomen van dit avontuur. En volgend jaar is er weer een KLJ-kamp!”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier