Waar de meesten van zijn leeftijdsgenootjes al lang blij zijn als ze met hun vriendjes uit de klas mee naar de middelbare school mogen, ligt dat voor de 11-jarige Laurent Simons uit Oostende net iets anders. De jongen rondde zonet zijn eerste universitaire studie aan de Universiteit Antwerpen af en mag zich vanaf nu bachelor in de fysica noemen. “Ik wil de sleutel tot onsterfelijkheid vinden, zo kan ik mijn oma en opa een nieuw hart geven”, zegt het wonderkind.
‘Eigenschappen van vortices in Lee Huang Yang condensaten’. Wie het bij deze woorden in Keulen hoort donderden, hoeft zich niet te schamen. Het is de titel van de bachelorthesis waarmee de 11-jarige Laurent Simons uit Oostende zonet zijn bachelordiploma fysica haalde. De professoren van de Universiteit Antwerpen beloonden hem met een hoogste onderscheiding nadat de kleine Laurent 85 procent haalde en daarmee met kop en schouders uitstak boven alle andere – meerderjarige – studenten in zijn klas.
Primus aan de univ, op je elfde. Hoogst uitzonderlijk, maar voor Alexander Simons en zijn Nederlandse vrouw Lydia Bakker is het geen verrassing. “Hartstikke goed van hem”, lacht moeder Lydia. “We zijn natuurlijk hartstikke trots, maar we hadden het eigenlijk ook wel verwacht. Hij is er keihard mee bezig geweest en als Laurent ergens mee bezig is, dan slaagt hij ook. Gelijk wat”, zegt de trotse mama.
IQ: 145
Laurent Simons groeide op bij zijn grootouders in Oostende. In ‘de Stad aan Zee’ startte hij op zijn vierde al in de lagere school. Toen zijn grootouders na het eerste leerjaar zagen dat Laurent toch wel heel goeie resultaten haalde, werd een IQ-test afgenomen. Laurent legde de test af in een recordsnelheid van één uur en haalde de maximumscore van 145. Twee jaar later, op zijn zesde, zat Laurent al op de banken van het Sint-Jozef Humaniora in Brugge.
Nog eens twee jaar later verkaste hij naar Eindhoven en begon hij er aan de Technische Universiteit aan een opleiding Electric Engineering. Net voor hij er – opnieuw in recordtempo – zijn diploma zou halen, ontstond er onenigheid tussen zijn ouders en de universiteit en brak hij zijn studie af. Om die vervolgens meteen door te zetten in thuisland België met een bachelor fysica aan de Universiteit Antwerpen.
Extraatje
Die opleiding duurt normaal gezien drie jaar. Laurent fietste er op een goed jaar door. “Ik had vorig jaar in april een paar projecten door elkaar lopen”, vertelt de 11-jarige, die ondertussen het Oostends verleerd lijkt en met een opvallend Nederlandse tongval praat. “Na de zomervakantie heb ik toen beslist om alles op de fysica te zetten en die projecten even te pauzeren. Ik ben dan ook blij dat ik het diploma gehaald heb en ik ben fier op mezelf. Maar het gaat me eigenlijk niet om het diploma, het gaat me om de kennis die ik heb kunnen opdoen. Dat diploma is louter een leuk extraatje”, klinkt het. Ondertussen verhuisde de jongen met zijn ouders ook van Amsterdam – waar vader Alexander een tandartspraktijk runt – naar Antwerpen.
Onsterfelijkheid
Wat hij met al die opgedane kennis wil gaan doen, daar moet Laurent Simons niet lang over nadenken. “Ik wil onsterfelijkheid bereiken. Ik wil dat doen door zoveel mogelijk onderdelen van een lichaam te kunnen vervangen door artificiële organen. Ik zie dat als een puzzel, waarvan de fysica het eerste stukje is dat ik nodig heb om de hele puzzel te kunnen leggen. Ik heb het stukje nog niet helemaal, ik heb nog niet al de kennis. Vandaar dat ik ook mijn master in de fysica wil behalen. Die onsterfelijkheid wil ik trouwens niet voor mezelf. Mijn inspiratie daarvoor zijn mijn opa en oma uit Oostende. Die zijn allebei hartpatiënt. Met mijn onderzoek en mijn studies zou ik er willen voor zorgen dat zij een kunsthart kunnen krijgen. Eigenlijk zou geen enkel kind zijn grootouders moeten missen. Dat is mijn doel, om daar iets aan te doen”, zegt hij.
Namiddagje zwembad
Veel kinderen zullen ooit al zoiets gedroomd hebben wanneer ze de gezondheidstoestand van pépé of mémé achteruit zagen gaan. Laurent Simons probeert er met zijn talent ook effectief iets aan te doen. Door keihard te werken en te studeren. Ook nu zowat al zijn leeftijdsgenootjes twee maanden genieten van dolce far niente. “Papa en mama krijgen binnenkort hun tweede prik van het coronavaccin. Dan zal er wel een reisje naar Spanje in zitten. Daar kijk ik wel heel hard naar uit, na een jaar al die coronaregels te moeten volgen. Een namiddagje aan het zwembad, dat zie ik ook wel zitten. Maar ik neem ook mijn boeken over fysica mee in mijn koffer. Er is nog zoveel te leren en ik doe het ook graag.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
