Elias Vanhaverbeke: “Jeugdbewegingen zijn unicum in maatschappij”

Elias Vanhaverbeke: "Niemand gaat werken voor nul euro, maar de leiders van jeugdbewegingen doen dat dus wel." (foto TOGH)
Tom Gheeraert
Tom Gheeraert Medewerker KW

Elias Vanhaverbeke uit Zillebeke is een avonturier. Met het diploma van zeevaarder op zak zat hij al maandenlang op zee en vorig jaar nam hij deel aan de Mongol Rally, een race van 16.000 kilometer doorheen Centraal-Azië. Sinds enkele weken is hij echter aan een nieuw avontuur begonnen: werken op de jeugddienst van stad Ieper.

Elias Vanhaverbeke studeerde nautische wetenschappen aan de Zeevaartschool in Antwerpen. “Dat is eigenlijk een opleiding tot zeevaarder en alles wat met de haven te maken heeft. Je kunt het vergelijken met een ingenieursopleiding, maar dan specifiek voor de scheepvaart”, legt Elias uit.”Ik koos voor die studies voor het avontuur. Het leek me ook een geestig leven: lang weg zijn, maar dan ook lang thuis zijn, de wereld zien… Nu is het een passie geworden, maar niet meer professioneel.”

Waarom koos je voor een job de jeugddienst?

“Ik had een vast contract bij DEME, een internationale groep van bedrijven die zich specialiseren op het vlak van baggeren, landwinning, haveninfrastructuur, offshore services voor olie- en gasindustrie, windenergie, sanering … Ik was daar ook gelukkig en eigenlijk helemaal niet aan het uitkijken voor een andere job. Ik wilde wel blijven varen, maar toen kwam ik mijn droomjob tegen…”

Waarom is dat je droomjob?

“Ik vind jeugdbewegingen de max. Op mijn zes jaar werd ik lid van de Chiro in Ieper. Ik was 16 jaar lid, waarvan vijf jaar leider en daarvan drie jaar als hoofdleider. Het is een unicum in de maatschappij dat mensen zich engageren om iedere week opnieuw te vergaderen, activiteiten te houden én kampen te organiseren, volledig vrijwillig. Niemand doet dat nog. Er is niemand die gaat werken voor nul euro, maar de leiders van jeugdbewegingen doen dat dus wel. Daarnaast ken ik de stad goed. Het is ook een uitdagende job.”

Heb je een specifieke taak binnen de jeugddienst?

“Ik sta een beetje in als contactpersoon tussen stad en de jeugdbewegingen en -verenigingen. De jeugdraad zit daar bijvoorbeeld ook bij. Op de jeugddienst werken we in totaal met zeven inhoudelijke medewerkers, onder wie ook de verantwoordelijke voor het JOC, speelpleinwerking, vzw Uit De Marge. Maar de jeugddienst zelf dat is eigenlijk ik alleen…”

Vorig jaar nam je deel aan de Mongol Rally, een avontuurlijke race van 16.000 kilometer tussen Tsjechië en Rusland met een Fiat Panda. Schuilt er een avonturier in jou?

“Dat kan je wel zeggen. Mijn deelname aan de Mongol Rally was trouwens een van de redenen waarom ik een periode interimcontracten gedaan heb. Ik kon eigenlijk al vroeger beginnen aan mijn vast contract bij DEME, maar dan ging het onmogelijk zijn om twee à drie maanden vrijaf te nemen om mee te doen aan die wedstrijd, en terug te keren.”

Wellicht heb je van alles meegemaakt tijdens de rally. Wat zal je nooit vergeten?

“Ik zou er uren over kunnen vertellen. We hebben al onze avonturen neergeschreven in onze blog teamnavigator.be, die nog altijd online staat. Vooral aan de grensovergangen was het spannend. In Iran zijn we bijvoorbeeld drie uur ondervraagd geweest omdat ze maar niet konden begrijpen dat wij voor ons plezier met de auto naar Mongolië reden. We hebben van alles meegemaakt. Gasten die op de autosnelweg al rijdend aan 90 km per uur ons door de autoruit een hand komen geven, een praatje slaan en ons uitnodigden om bij hen thuis een kopje thee te drinken.”

Heeft de coronacrisis een impact gehad op jou?

“Ja, ik had een contract om voor DEME vijf weken op zee te zijn bij Rusland, maar door de coronamaatregelen van Rusland kon er geen bemanningswissel gebeuren. Daardoor heb ik er geen vijf weken, maar elf weken gezeten.”

Mis je Ieper als je zo lang van huis bent?

“Ik woon hier graag en wil hier blijven wonen, maar ik heb ook eens vijf maanden aan een stuk aan boord van een schip gezeten en ik moet zeggen dat ik het niet extreem veel miste. Maar ja, ik zie Ieper wel graag.”

Heb je iets met de Menenpoort?

“Ik heb nog verschillende Last Posts meegemaakt, maar veel meer dan dat kan ik er ook niet over zeggen. Ik herinner me wel nog van vroeger dat ik in de judo zat en na de training altijd moest omrijden omdat ik niet door kon aan de Menenpoort wegens de Last Post. De Menenpoort is voor mij ook altijd een intrigerend gebouw geweest. Zo vraag ik me nog steeds af naar waar de deuren op de Menenpoort leiden. Is er nog een binnenkant of zo? Ik zou die wel graag eens verkennen, zo nieuwsgierig ben ik dan wel.”

Privé: Elias Vanhaverbeke werd geboren in Ieper op 25 juni 1995. Hij is de zoon van Johan Vanhaverbeke en Ann Catteau en komt uit een kroostrijk gezin. Hij heeft nog vijf zussen en twee broers. Elias heeft een relatie met Mien Verstraete, met wie hij samenwoont in Zillebeke.

Opleiding: Het kleuter en de lagere school deed Elias in het Lyceum/Heilige Familie. Het middelbaar volgde hij in het College in Ieper. Daarna volgde hij nog een bachelor en master in de Nautische Wetenschappen aan de Zeevaartschool in Antwerpen.

Loopbaan: Na zijn studies werkte Elias vijf maanden op een vrachtschip, waarna hij enkele interimcontracten deed. Daarna heeft hij een jaar gewerkt voor het baggerbedrijf DEME. Enkele weken geleden startte hij als medewerker op de jeugddienst van Ieper.