Frank Buyse (60) zit óók thuis, maar gaat elke dag op zoek naar wat zon in donkere coronatijden. En deelt die graag. Wat hoop en humor, elke dag een vitamientje.
Genoeg gewerkt. En de baas mailde zelf: Nu en dan eens de pauzeknop indrukken. Tijd voor vrouw en kinderen. De kinderen hier zijn al heel groot, die trekken, in Gent met lief, in het Australische Perth met kersverse echtgenoot, in Ellezelles met lief en in Kortrijk met koksmaatje, bewonderenswaardig hun plan. Dus tijd voor de vrouw.
Op een bankje in de zon op de Stille Weide in Kortrijk. De hele wereld lijkt momenteel een stille weide maar dit is echt een prachtige plaats, langs de Leie. Prachtige naam ook. Alleen past de enorme waterglijbaan van Lagos Weide Kortrijk in de achtergrond er als een tang op een varken. Maar we gaan niet zeuren, we gaan op dat bankje tijd maken voor de vrouw.
We zouden er gezellig een koffie moeten bijnemen. Maar ten eerste mogen we van De Crem maar eventjes blijven zitten op ons bankje, ten tweede is er geen koffiebar in de buurt en ten derde zou die toch gesloten zijn. Het doet mij wel denken aan onze koffiemachine thuis. Kalk- en waterfilter moeten vernieuwd. Mijn vrouw heeft er meteen eentje besteld, online, wordt misschien vandaag al geleverd. Innige dankbaarheid dat dit allemaal kan, ik zou zeker deze barre tijden niet overleven zonder koffie. Zeg ik mijn vrouw op ons bankje.
Er ontspint zich een gesprek waaruit kan blijken dat ik tijd nam voor mijn vrouw, de baas zal tevreden zijn.
– “Als je een lijstje zou moeten maken van wat je het moeilijkst zou kunnen missen in deze quarantaine, wat zou dat dan zijn…? Lieveling…”
– “Euh… Op de eerste plaats mijn boeken. Die zou ik toch niet kunnen missen.”
– “Ja, zo ken ik je, schat…. En dan…?”
– “Dan internet, voor het contact met de kinderen, en televisie. Of neen, televisie niet, via internet kan je op Yelo TV nog televisie kijken, hé.”
– “Dat is waar, lieverd. En dan…?”
– “Groenten en fruit, gezond eten dus…”
– “Zo ken ik je ook, zoetje. Koffie…? Wijn…?”
– “Koffie niet echt, neen. En ik zou weliswaar niet graag onze aperitiefjes of een glas wijn bij het eten missen maar om nu te zeggen onmisbaar… (plagend) Jij zou moeilijker kunnen zonder je wijn, denk ik.”
– “‘t Is al goed. (grommend) En moeten ik serieus wachten tot de vijftiende plaats vooraleer je zal zeggen: jou zou ik ook niet kunnen missen…?”
– (geschrokken) “Oh neen… Zo bedoelde ik het niet. Natuurlijk sta jij helemaal op nummer 1!”
Opgesprongen. Armen wijd open naar de hemel. Gewonnen! Baas, opdracht volbracht. Tijd gemaakt voor de vrouw. En bevestiging gevonden, een man heeft dat soms nodig. Nog drie weken te gaan.
Dagboek in tijden van corona
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier