Geen Nicolas Cleppe meer in de resterende crossen van het seizoen. Het profcontract van de 25-jarige veldrijder liep eind december ten einde en de plaatsjes waren na dit coronajaar heel duur. Ondanks contacten met wegteams moet de naar Wielsbeke uitgeweken Ingelmunsternaar noodgedwongen een punt zetten achter zijn carrière.
Op woensdag 30 december reed Nicolas Cleppe in Bredene zijn allerlaatste cross als prof. De naar Wielsbeke uitgeweken Ingelmunsternaar zag zijn contract bij Telenet Baloise Lions, waarvoor hij maar liefst tien seizoenen reed, niet verlengd worden en de interesse van de andere ploegen bleef uit. “Het is enorm spijtig dat het zo moet eindigen”, zucht Nicolas. “Vooral van Sven Nys had ik meer klasse verwacht. Ik zag hem wekelijks, maar hij zei nooit iets. Ik heb uiteindelijk zelf moeten bellen om te weten hoe het zat. Of het iets financieel is? Dat geloof ik niet. De voorbije jaren zijn met Daan Soete, Quinten Hermans, Corné Van Kessel en Tom Meeusen enkele grote namen vertrokken en met Trek heeft hij recent nog een grote sponsor binnengehaald.”
Cleppe toonde de voorbije seizoenen met onder meer de bergtrui in Tour de Wallonie in 2018 en eindwinst in de Ronde van Luik in 2019 dat hij ook heel wat potentieel heeft op de weg en hoopte in die richting zijn carrière verder te zetten. “Maar ook daar bleef het stil. Terwijl ik er nochtans van overtuigd ben dat ik voor heel wat teams een meerwaarde zou zijn. Het klopt dat ik gesproken heb met Bingoal-Wallonie Bruxelles en Alpecin-Fenix. Bij de Waalse formatie is de deal afgesprongen nadat een nieuwe sponsor in extremis afhaakte, bij Alpecin-Fenix was hun ploeg al compleet. Adrie van der Poel heeft zijn best gedaan om me nog binnen te krijgen, maar het mocht niet zijn. Misschien heb ik gewoon pech met corona. Er is veel onzekerheid. Als je ziet dat zelfs Julien Vermote en Guillaume Van Keirsbulck nog geen ploeg gevonden hebben…”
WK-herinneringen
Zijn afscheid doet uiteraard pijn, maar Nicolas blikt tevreden terug op de voorbije 15 jaar in het wielerwereldje. Het begon allemaal op 10-jarige leeftijd bij de miniemen, toen hij na een goed rapport zijn eerste – tweedehands – koersfiets kreeg. “Ik had meteen een voorkeur voor het veldrijden. Ik heb zelfs nog met mijn mountainbike gecrost bij de nevenbond LRC. Fantastisch! In mijn eerste seizoen combineerde ik de cross nog met voetbal – ik had drie jaar als spits gespeeld bij Lendelede en ging dan een seizoen als keeper bij Ingelmunster aan de slag – maar daarna lag mijn passie bij de fiets. Het ging jaar na jaar beter en als tweedejaarsnieuweling mocht ik mijn eerste contract bij Telenet ondertekenen. Vanaf dan droomde ik van meer…”
“Als jonge renner bij de nevenbond LRC crossen met een mountainbike… Fantastische herinneringen!”
“Iedere jonge renner droomt ervan om prof te worden en dat is mij uiteindelijk gelukt. Ik hou er heel wat mooie herinneringen aan over”, gaat Nicolas verder. “Vooral het WK als junior in het Amerikaanse Louisville in 2013 en het WK als belofte in het Luxemburgse Bieles in 2017 zullen mij het meest bijblijven. Dat Amerikaanse WK viel bijna letterlijk in het water. Door de hevige regen was er overstromingsgevaar, waardoor alle wedstrijden plots op zaterdag moesten verreden worden. Daardoor moesten wij al om 9.45 uur starten. Ik werd er uiteindelijk vijfde en eerste Belg, op anderhalve minuut van Mathieu van der Poel.”
“Het Luxemburgse WK blijft dan weer bij doordat het die dag lekke banden regende. Alleen Joris Nieuwenhuis bleef gespaard en won zo de wereldtitel. Zelf leek ik op weg naar de tweede plaats, maar een lekke band in de slotfase sloeg me uiteindelijk terug naar de vijfde stek.”
Eerste profzege
Aan de Amerikaanse crossen houdt Nicolas nog mooie herinneringen over, want hij boekte er in 2018 in zijn tweede profjaar zijn eerste overwinning. “Die zege in de Jingle Cross zal ik nooit vergeten. Ik won zonder echt moeite te doen met anderhalve minuut voorsprong. Daarnaast onthoud ik ook mijn zevende plaats in de Wereldbeker in Waterloo in 2019. Twee dagen ervoor was ik op hetzelfde parcours nog tweede geworden na Laurens Sweeck. Het lag er razendsnel bij. Maar daarna viel de regen met bakken uit de lucht en stond het parcours onder water. Het was heerlijk om door de modder te ploeteren.”
Een laatste crossherinnering die Nicolas zal bijblijven is zijn tweede plaats op het BK in Oostende in 2017. “Ik had het beste van mezelf gegeven en was heel content met die tweede stek. Zeker zo dicht bij huis. Quinten Hermans was beter, daar moest ik mij bij neerleggen. Dat het bij de jeugd vaak een tweestrijd was tussen Quinten en ik? Dat klopt. We stuwden elkaar naar een hoger niveau en uiteindelijk blijkt hij meer talent te hebben. Zelf zie ik Quinten evolueren naar een wegrenner, een beetje zoals Gianni Vermeersch.”
Eerste oudejaar
Ondertussen is de Wielsbekenaar aan de slag in het bedrijf van zijn vader: Voegwerken Sacha Cleppe. “Of ik ervaring heb in die stiel? Zeker! Toen ik nog naar school ging, trok ik in de vakanties steevast met mijn vader op pad. Ik weet dus waaraan ik mij mag verwachten. Door de regen heb ik deze week niet veel moeten werken, maar ik heb van de vrije tijd gebruik gemaakt om te sporten. Dat zal ik blijven doen. Ik heb altijd graag gelopen en focus mij op de Hel van Kasterlee, de zwaarste duatlon ter wereld. En misschien probeer ik eens een marathon te lopen. Koersen bij de elite zonder contract zal ik niet doen, het is tijd voor iets nieuws. De voorbije jaren stond alles in het teken van de sport. Nu kan ik eens genieten van een aperitief in het weekend of ontbijtkoeken op zondagmorgen… Ik heb zelfs voor de eerste keer oudejaarsavond kunnen vieren. Die Irish coffee heeft gesmaakt, al zat die wel snel in mijn hoofd”, lacht Nicolas Cleppe, die in 2022 in het huwelijksbootje zal stappen met Anke Bontinck.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
