Nadège Bakam is de Krak van Diksmuide: “Deze titel is voor alle vrijwilligers die ons helpen”

Van links naar rechts Vanessa D'Handschotter, Frederica Pick, Nadége Bakam, Ilse De Ruytter en Rosette Vermote. © ACK
Annie Callewaert
Annie Callewaert Medewerker KW

Nadège Bakam werd verkozen tot Krak van Diksmuide. Nadège zet zich in voor haar geboorteland Kameroen. Hoewel ze werkt als poetshulp en vier kinderen heeft, trekt ze in haar vrije tijd rond om op verschillende evenementen en feestjes oliebollen en bakbananen te gaan bakken. De opbrengst daarvan gaat integraal naar verschillende projecten in Kameroen.

Toen ze hoorde dat ze de Krak geworden was, reageerde Nadège enorm emotioneel. “Het is een erkenning voor mijn jarenlange inzet. Het is tevens belangrijk voor de bekendmaking van sommige problemen in Kameroen en om mensen kennis te laten maken met de cultuur van Kameroen. Ik wil deze titel dan ook opdragen aan alle vrijwilligers die meehielpen en meehelpen om de activiteiten die ik organiseer tot een goed einde te brengen”, aldus Nadège.

Vrijwilliger

“In 2018 kwam ik naar België en ik startte meteen als vrijwilliger voor 11.11.11. Toevallig zag ik een SOS-bericht van een school in Kameroen. Er was geen vloer in de lokalen en de aarde zat vol met beestjes die op de benen van de kinderen kropen. Dat deed mij direct weer denken aan mijn schooltijd daar. Ik diende meteen een subsidieaanvraag in en op 15 augustus ben ik dan voor het eerst oliebollen gaan bakken. Ik verkocht ook koekjes ten voordele van dit project. Het geld heb ik dan naar ginder opgestuurd en de werken zijn ondertussen gestart.”

“Bij de opening van de nieuwe school kon ik samen met Vanessa D’Handschotter naar Kameroen om de werken te gaan bekijken. Toevallig bezochten we daar een weeshuis waar kinderen met een beperking, doofstomme kinderen en albinokinderen worden opgevangen. De uitrusting van het weeshuis was bijna minder dan de basis. Dus besloot ik om daar iets voor te gaan doen. Ik begon met peters en meters voor hen te zoeken. Wie iedere maand 15 euro stortte, betaalde daarmee het schoolgeld, de medicatie en dergelijke voor één kind. Door dan hier verder te gaan met het bakken en ook benefietmaaltijden te organiseren, kon ik bedden laten maken voor het weeshuis, zorgen voor kussens en matrassen. Ik kon er ook voor zorgen dat ze varkens hadden om te kweken en als toemaatje kregen ze een schommel, want daar was niets van speeltuigen.”

Hulp ter plaatse

“In de nieuwe school zullen we ook zorgen voor een degelijke vloer. Intussen hebben we ook toiletten gerealiseerd in de school, zijn er waterputten geïnstalleerd en nu zijn we nog altijd bezig om verdere hulp te bieden waar nodig. Ik kreeg hiervoor ook subsidie van de provincie en van de stad Diksmuide. De rest verdien ik door het bakken van bakbananen en oliebollen, een koekenverkoop en organiseren van benefietmaaltijden in samenwerking met Femma Diksmuide en vrijwilligers. Er is ter plaatse iemand aangesteld om de werken op te volgen en te zorgen dat alles correct verloopt. Alle materialen laten we ter plaatse maken, zodat ook die mensen er iets aan verdienen en zo een stap vooruit zetten.”

Wie is Nadège Bakam?

Privé

Nadège werd geboren in Kameroen op 8 juli 1980. Ze woonde daar tot haar dertigste en is toen naar België gekomen. Ze woont in Woumen en is mama van vier kinderen.

Opleiding

In Kameroen volgde Nadège de algemene middelbare school tot haar 17de. Eens in België leerde ze Nederlands.

Vrije tijd

Al haar vrije tijd besteedt ze aan vrijwilligerswerk en oliebollen en bakbananen bakken voor Kameroen. Daarnaast geeft ze ook nog workshops in scholen, organiseert ze een koekenverkoop, is ze vrijwilliger voor 11.11.11, staat op de Fairtrademarkt en gaat af en toe, met haar eigen centen naar Kameroen om te zien hoe goed de werken daar opschieten.

“Ik droom nog van de bouw van een school of ziekenhuis”

Wat is het nieuwste project waar je je voor inzet?

“Mijn nieuwste project is de bouw van drie serres in Kameroen zodat de mensen het hele jaar door veel groenten op een kleine oppervlakte kunnen kweken. De serres zijn nodig om de productie te verhogen. De mensen die de serres gaan bouwen, zorgen ook voor een opleiding van de mensen die er gaan in werken. Dat wordt dan weer een stap in de richting van hongerbestrijding.”

Hoe kijk je terug op het voorbije jaar?

“Het was een heel druk jaar waarbij heel wat oliebollen en bakbananen door mijn handen gingen, maar het loonde, want we hebben twee watervoorzieningen in één jaar kunnen realiseren.”

Wat denk je in de toekomst nog te bereiken?

“Tegen eind dit jaar hoop ik de serres en de vijfde watervoorziening klaar te hebben. Tegen 2030 droom ik van de bouw van een school of van een ziekenhuis. Gezondheidszorg is heel belangrijk en nog niet voor iedereen dichtbij toegankelijk in Kameroen. Een ziekenhuis zou een hele stap vooruit zijn, mensen zouden meteen toegang tot zorg krijgen. Al was het maar een polikliniek, het zou al heel wat zijn.”