“Meer dan meisjes in korte rokjes die met een stok zwaaien”: Majorettenkorps koninklijke fanfare Sint-Cecilia De Zwaan bestaat 50 jaar

Het majorettenkorps van de koninklijke fanfare Sint Cecilia De Zwaan bestaat 50 jaar. De eerste plannen werden gesmeed in 1973, waarna de majorettes in 1974 definitief van start gingen. De majorettes startten met 15 meisjes, in 2024 telt het twirling team 36 leden.

In 1974 waren majorettes in België nog niet echt gekend, het idee kwam vooral overgewaaid uit Amerika. “Wij wilden starten met een team, maar meester Vandewalle hield dat in het begin tegen”, vertelt Magda Verpoort (86), die samen met Jeanne Vanoverschelde (+) aan de wieg stond van het team. “Hij vroeg zich af wie er daar zou op afkomen. Hij wilde meisjes uit treffelijke families. Dus vroegen we het aan de meisjes van de dansgroep, die vooral dochters waren van leden van de Zwaan.”

Het allereerste uniform bestond uit dezelfde jas als de muzikanten, een witte plooirok, een gele sous-pull, lange witte botten en een hoed. “De plooirok mocht niet te kort zijn. Het uniform kostte veel geld maar Adiel Maes en zijn echtgenote sponsorden”, zegt Magda. “Ik herinner me dat mevrouw Maes de eerste keer dat we met het uniform naar buiten kwamen heel trots was. Omdat majorettes in België nog in de kinderschoenen stonden, moesten we alles zo’n beetje zelf uitzoeken. Wij wisten niet hoe de baton te gebruiken, dus leerden we vooral het marcheren aan. Jeanne had meer talent dan ik.” De familielijn van Magda zet zich nog altijd verder bij de majorettes. “Mijn dochters Anne, Nele en Inge Debusschere waren lid, mijn kleindochters Lore en Lisa Tytgat en nu ook een achterkleindochter, Nina Wybaillie.”

Longstreet-Dixie

Het allereerste korps telde 15 majorettes, met Marleen Vanoverschelde (63) en Nydia Steen (+) als hoofdmajorettes. “Wij waren één van de eerste muziekensembles die een majorettekorps hadden.Vroeger werden we veel gevraagd aan zee. Het was ontzettend warm met die uniformen aan, vooral met die sous-pull.”

Ook Inge Debusschere (58) was er van in het begin bij. “Ze was de jongste van de bende,” zegt Magda, “maar dat viel niet op omdat ze tamelijk groot was.” Het allereerste shownummer was ‘Longstreet-Dixie’. “De muzikanten wilden maar één liedje spelen, we waren dat allemaal zo beu op den duur,” waarop de hele bende aan tafel het lied begint te neuriën.

Cindy De Keukelaere (50) startte in 1982 bij de dansgroep en de majorettes. In 1992 werd ze hoofdmajorette.

Wedstrijd twirling

“Wij deden ook nog vooral uitstappen en op mars gaan. De uitstappen zijn nu veel verminderd, maar door de wedstrijden is twirling weer opgeflakkerd. Het was vooral door Kelly dat er meer werd ingezet op wedstrijden.” Kelly De Keukelaere (42), de zus van Cindy, werd op vijfjarige leeftijd lid van de majorettes, en in 2003 hoofdmajorette. “Ik heb het zaadje geplant naar de wedstrijden toe, maar het is vooral Lore die dit verder heeft gezet.” Lore Tytgat (32) is de huidige hoofdmajorette. “Dit jaar werden we met het pomponteam nationaal kampioen, al voor de zesde keer op zeven deelnames en éénmalig met team dance twirling. Er kan al gestart worden met pre-twirling vanaf de eerste kleuterklas. Voorlopig zijn er geen jongens, maar deze zijn altijd welkom. De beste twirlers in België zijn trouwens mannen.”

Van 1974 tot heden

Of er veel veranderd is in die 50 jaar? “Met de Ceciliafeesten mochten wij mee naar het station, waarna we bij mevr. Maes chocomelk en klaaskoeken kregen terwijl de mannen verder op stap gingen,” vertelt Marleen. “Kwestie van deftig te zijn!”. “De kledij is geëvolueerd, maar ook het twirlen zelf,” zegt Magda. “Bij ons was dat heel stuntelig, de techniek is intussen veel gegroeid. Er worden opleidingen gevolgd en de hoofdmajorettes behaalden hun attest van instructrice of de docentenopleiding en kunnen de geleerde technieken doorgeven aan hun team.”

“Twirling vraagt veel discipline en volharding”

Dat de term majorettes nog altijd een bijklank heeft, blijkt zelfs in 2024. “Als je op school vertelde dat je bij de majorettes was, dan werd je scheef aangekeken,” zegt Inge. “Het is meer dan alleen in een kort rokje lopen,” vult Lore aan. “Soms hoor ik iemand zeggen, dat het toch niet moeilijk is met een stok zwaaien. Dan nodig ik die uit om het eens te proberen. Twirling vraagt discipline en volharding, en je moet tegen blauwe plekken kunnen.” “Als je zegt dat je twirling doet, dan klinkt dat toch wat anders,” zegt Cindy. Op één na hebben alle dames nog hun baton als souvenir. “Iedereen kwam altijd graag naar de majorettes,” besluit Magda. “De groep hing echt aan elkaar.”