“Het zwaarste wat ik al deed”, zegt Matthieu Bonne, nadat hij afgelopen maandag het Kanaal overzwom in 12 uur en 47 minuten. Hij is nochtans van geen kleintje vervaard, want bedwong eerder al de Mont Blanc en Mount Fuji in Japan, liep de Marathon des Sables uit en werkte een Iron Man-triatlon in Australië af. “Ik kijk al uit naar nieuwe, nog zottere dingen.”
Extreme uitdagingen zijn de peper en zout in het bestaan van Matthieu Bonne (25) uit Bredene, beroepshalve redder in het Olympisch Lagobad in Brugge. Na een vakantie op Bali ontdekte hij het bergbeklimmen. “Ik trok er totaal onvoorbereid de Rinjani (3.726 m) op en ben uitgeput naar beneden gesukkeld, maar had op een vreemde manier wel genoten van de fysieke inspanning.” Matthieu zou niet veel later ook de Mont Blanc en de iconische Mount Fuji in Japan veroveren.
In 2018 stortte de Bredenaar zich op een nieuwe uitdaging, ditmaal in de woestijn. “De Marathon des Sables is een van de zwaarste ultralopen ter wereld: 250km in 6 dagen door de zandvlaktes van Marokko.” Matthieu liep een toptijd, ondanks een voorbereiding van amper tien maanden. “Het strand is dichtbij hier in Bredene, dus ik kan uitstekend in het zand lopen”, merkte de Bredenaar toen laconiek op. “Ik kick op uitdagingen en ben een beetje verslaafd aan zware fysieke inspanningen.”
Super Matt
Het bewijs hiervan volgde op het einde van datzelfde jaar in Perth (Australië) waar de ultrasporter, bij zijn collega’s intussen bekend als Super Matt, een Iron Man-triatlon afwerkte. Goed voor 3,86km zwemmen, 180,2km fietsen en 42,95km lopen. Lang nadenken over de volgende uitdaging moest Matthieu na zijn thuiskomst niet: Hij zou het Kanaal overzwemmen.
De overtocht tussen Dover en Wissant, waar Matthieu maandag aan wal kwam, telt in rechte lijn 33 kilometer. Matthieu zwom er maar liefst 56. “We wilden zondag bij dood tij vertrekken. Dan is er minder stroming. Maar door problemen met de boot vertrok ik finaal bij springtij. De veel sterkere stroming zadelde me met heel wat extra kilometers op”, verklaart hij. “Soms moest ik versnellen, omdat ik te dicht bij de shipping lane kwam of de stroming me letterlijk ter plaatse deed zwemmen.”
Kwallen
Stefaan Maene had hem de voorbije maanden nochtans niet gespaard. “Op stage in Oostenrijk had ik in 7 dagen 94 kilometer gezwommen, in ijskoud water. De week daarop lag ik soms tot 12 uur in zee. Ik haspelde op een dag 31km af en kreeg 351 kwallen op mijn weg. Allé, het waren er meer, maar na 9uur ben ik gestopt met tellen. Ik werd 15 keer door zo’n diertje gestoken.”
‘s Nachts zwemmen viel Matthieu het zwaarst. “Je bent dan compleet gedesoriënteerd. Het was echt aftellen tot de zon opkwam. Om de twintig minuten kreeg ik voeding toegestopt. Op den duur werden dat aanknopingspunten, die me mentaal overeind hielden.”
“Bizar was dat ik na 10 uur zwemmen plots Cap Gris Nez meende te zien. Onmogelijk natuurlijk, want nog veel te veraf. Het was als een fata morgana in de woestijn. En 3 uur voor het einde kreeg ik last in mijn schouder. Niet verwonderlijk na enkele duizenden armslagen. Maar het moment dat je weer voet aan wal zet, valt dat meteen van je af. Een onbeschrijflijk gevoel.”
En nu? “Er wachten nieuwe uitdagingen”, verzekert Matthieu. “Ik hou mijn droom om ooit de Mount Everest te beklimmen warm. In afwachting ligt er nog een nieuw projectje op de plank, maar dat hou ik nog even voor mezelf. Misschien ga ik ook wel verder in het langeafstandszwemmen. Ik wil nog enkele historische prestaties neerzetten. Nog zottere dingen doen. Iets doen waarin ik de pionier word. Maar eerst nog even rusten…”
(MM)
Coach Maene: “Waanzinnig straf na amper zes maanden training”
Stefaan Maene, voormalig olympisch zwemmer, begeleidde Matthieu Bonne bij zijn poging om het Kanaal over te zwemmen. “Waanzinnig straf dat hij dat voor mekaar heeft gekregen in amper zes maanden”, zegt de coach van Matthieu.
Stefaan Maene (47), houder van 78 Belgische zwemrecords, is supertrots op zijn poulain. “Ik kende hem als redder in het olympisch LAGO-bad in Brugge. Toen hij op me afstapte met het idee het Kanaal over te zwemmen, vond ik dat gekkenwerk. Matthieu was geen lange afstandszwemmer en amper zes maanden voorbereiding was ongelooflijk kort. Ik probeerde zijn enthousiasme te temperen, maar hij bleef aandringen. ‘Ok, we gaan ervoor. Maar dan op mijn manier’, heb ik hem toen gezegd. Dat Matthieu slaagde in zijn opzet, heeft veel te maken met de sterke kop die op zijn ook al sterke lijf staat. Als hij ergens voor gaat, dan doet hij dat voor het volle pond. Dat merkte ik tijdens de trainingen. Ik heb hem tot 12 uur in het water laten liggen. Hij deed dat zonder morren.”
Het klikte ook meteen tussen Stefaan en Matthieu. “Matthieu is een vriend en ik wist welke sportieve stunts al op zijn conto stonden. Veel woorden om hem aan te sturen, had ik niet nodig. Ik geloof ook niet dat hij een moment heeft getwijfeld of het zou lukken, hoewel hij de eerste kilometers met verzuring kampte.”
Of Stefaan zelf ooit het Kanaal wil overzwemmen? “Ik denk er wel vaker over na, ja. Ik overweeg zelfs heen en terug te zwemmen.”
En ook andere Kanaalzwemmers begeleiden, ziet hij na deze eerste ervaring zitten. “Dit is absoluut voor herhaling vatbaar. Wie begeleiding zoekt, weet me te vinden.”
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier