Martine Matthys wordt Brugs ereschepen: “Mijn afscheid komt twee jaar te vroeg”

Martine Matthys wordt Brugs ereschepen. Na tien jaar geeft ze, veel vroeger dan ze gewenst had, op 1 januari 2021 de fakkel door aan Pieter Marechal. Ze is te jong om met pensioen te gaan en verhuist bijgevolg van het stadhuis naar de gevangenis. Voor twee jaar, als ambtenaar.

“Uiteraard heb ik spijt dat ik nu al moet vertrekken, ik zal daar niet flauw over doen. Ik ben daar eerlijk in”, bekent Martine Matthys (60), die vorige week, tijdens de laatste gemeenteraad van het jaar, de titel van ereschepen kreeg. “Ik ben altijd correct geweest en wens ook zo behandeld te worden. Als dat niet kan, dan ligt dat niet aan mij maar wel aan de politiek!”

“Bij de jongste verkiezingen heb ik een zeer mooie score behaald. Met 3.318 stemmen was ik de zevende verkozene over alle Brugse lijsten. Op zo’n moment denk je toch dat de Bruggelingen gesproken hebben? Ik moet nu na twee jaar opstappen voor iemand die de helft minder stemmen kreeg. Het is menselijk om daar niet mee akkoord te gaan.”

Gevangenis

“Een goeie vriend zei: ze vragen de mensen om te gaan ‘kiezen’, maar eigenlijk moeten ze gaan ‘stemmen’, kiezen doen ze zelf wel. Klopt toch? Voor vele van mijn kiezers was dit onaanvaardbaar. De voorbije twee jaren heb ik veel tijd gespendeerd aan het aanhoren van hun frustraties ten overstaan van de politiek. Zelf had ik had voorgesteld om na vier jaar op te stappen, tot aan mijn pensioen, maar daar werd niet op ingegaan.”

Dus vliegt de personeelsschepen terug naar de gevangenis. Martine Matthys (lacht): “Voor ik tien jaar geleden schepen werd, had ik een carrière van 28 jaar als bestuurschef in de boekhouding van het Brugs penitentiair complex achter de rug. Ik kan dus als ambtenaar niet anders dan terugkeren naar de gevangenis. Vanaf 1 januari 2021 val ik opnieuw onder de Federale Overheidsdienst Justitie. Ik neem eerst nog enkele maanden loopbaanonderbreking om, zoals Walter Grootaers het formuleerde bij zijn afscheid aan de politiek, tijd te nemen om uit te vlooien wat ik precies ga doen .”

2500 huwelijken

“Afkicken van mij agenda. Leren stilstaan. Leren genieten. De tijd is aangebroken om geen neen meer zeggen tegen dingen die me nauw aan het hart liggen: kleinkinderen, vrienden, cursussen, reisjes, vrije tijd… Ik heb al met de directie van de gevangenis gesproken over mijn terugkeer en we zien wel wat het wordt in de toekomst. Maar ik blijf gemeenteraadslid.”

“Alle kwetsbare Bruggelingen krijgen een gele doos”

Hoe kijkt Martine Matthys terug op een politieke carrière, die in oktober 1999 startte met een eerste deelname aan de gemeenteraadsverkiezingen? “Ik werd meteen verkozen als gemeenteraadslid, met 1.030 voorkeursstemmen”, zegt de politica uit Koolkerke. In 2010 volgde zij Lieve Mus op als schepen voor Welzijn en Jeugd. Van 2012 tot 2018 had zij de bevoegdheden Welzijn en Burgerzaken onder haar hoede: “Ik heb 2.500 huwelijken voltrokken, daaraan bewaar ik de beste herinneringen.”

Gele dozen

De voorbije twee jaren was zij schepen van Personeel en Welzijn. Martine Matthys is trots op vijf realisaties, vooral op haar laatste wapenfeit: “Het project van de gele doos is vanuit Canada overgewaaid. Wij mochten in 2018 als proefproject aan 500 75-jarige Bruggelingen zo’n doos overhandigen. Deze ‘lunchbox’ dient in de koelkast geplaatst te worden en bevat alle medische en persoonlijke gegevens. Dat is nuttig voor de hulpdiensten bij een dringende interventie. Het project is nu geëvalueerd en recent bijgestuurd. Door covid-19 beseffen we dat die gele dozen niet alleen dienstig kunnen zijn voor senioren, maar voor alle kwetsbare Bruggelingen. Het project wordt uitgebreid, dat is zopas door het stadsbestuur beslist. Voortaan zullen mantelzorgers de boxen kunnen afhalen in een bibliotheek naar keuze. Van zodra de veiligheidsmaatregelen het toelaten zullen de dozen ook via de dienstencentra van Mintus, het Huis van de Bruggeling en de gemeenteafdelingen verspreid worden.”

“Wat het stadspersoneel betreft, ben ik blij, dat na hard werken het arbeidsreglement en de rechtspositieregeling van de 1.500 stadsmedewerkers, dat jarenlang rotsvast zat, eindelijk goedgekeurd is. Daardoor kwam de uitvoering van het Nieuwe Werken in een stroomversnelling terecht. Door toen al telewerk volop te faciliteren, kon de stad dit jaar perfect verder werken op het moment dat telewerk verplicht werd door de pandemie. Andere steden en gemeenten moesten op dat moment telewerk nog invoeren.”

Peperkoekenactie

“De aanwerving van een toegankelijkheidsambtenaar eerder dit jaar was een wensdroom die ik tien jaar geleden al had, toen ik schepen van Welzijn werd. De weg naar een toegankelijke stad is geen sinecure. Ondanks allerlei sensibiliseringsacties was het een zware opdracht om het beleid op één lijn te krijgen. Voorts verheugt het mij dat we extra aandacht konden besteden aan de 85-plussers in Brugge. Het gaat om 4.500 personen. De jaarlijkse peperkoekenactie onderging een transformatie. Er werden 220 vrijwilligers opgeleid om tijdens een babbel met 85-plussers verborgen armoede en dementie te detecteren.”

Spijt om zaken die nog niet gerealiseerd zijn? Martine Matthys: “Ik heb gedaan wat ik wou bereiken in die laatste twee jaar. Binnen het budget blijven wordt een uitdaging naar de toekomst toe.”

Vrouwelijke commissarissen

“Bij de korpschef, met wie ik een opperbeste relatie heb, kwam ik verschillende keren tussen voor het glazen plafond bij de lokale politie. Dat is nog altijd niet verdwenen. Al is er recent wat beweging door de toename van het aantal vrouwelijke commissarissen. Van toen ik gemeenteraadslid werd, keek ik systematisch alle collegedossiers in. Ik ging na of de regel van één derde vertegenwoordiging van het andere geslacht in de samenstelling van de selectiecommissies correct toegepast wordt. Nu wordt daar gelukkig wel aandacht aan besteed. De toekomst is verzekerd bij de lokale politie Brugge, maar de gendervertegenwoordiging in de selecties heeft nog wat opvolging nodig.”

Tot slot wil Martine Matthys deze persoonlijke boodschap, bij haar afscheid als schepen, kwijt: “In de vele mails en kaartjes word ik omschreven als een betrokken en toegankelijke schepen. Joviaal, integer. Dat is mijn ereteken voor de toekomst.”