Lieze Baert van Den Arend is de jongste cafébazin van Tielt

Sinds Den Arend op vrijdag 12 juni eindelijk de deuren mocht openzwaaien, is het nog geen seconde stil geweest in het café. De herberg van Lieze Baert is al een maand lang een van dé hotspots van de stad. En als het van haar afhangt, blijft het nog héél lang zo. “Ik ben nu de jongste cafébazin van de stad, maar ik wil de oudste worden”, knipoogt ze.

We treffen Lieze op een late maandagochtend in de sfeervolle ‘gelagzaal’ van Den Arend. Met kleine oogjes en een wat hese stem, want het weekend was (opnieuw) erg druk. “Maar ik geniet met volle teugen van wat ik nu meemaak”, glundert ze. “Ik ben vooral blij dat de Tieltenaar mijn concept van bij de start weet te waarderen.”

Hoe ben je eigenlijk in de horecasector gerold?

“Op mijn vijftiende kreeg ik de kans om bij Piadza, net aan de overkant van de Markt, een vakantiejob te doen. Ik heb meteen toegehapt en ben eigenlijk nooit meer uit de Tieltse horeca verdwenen. Daarna werkte ik nog in De Traagheid, de zomerbar Treelove en in de feestzaal De Post van mijn ouders. Ik heb me overal als een visje in het water gevoeld.”

Zo goed als je hele familie heeft een link met de horecawereld van de Europastad…

“Dat klopt. Mijn ouders hebben hun eigen feestzaal, mijn broer Sies runt De Keet en mijn jongste broer Miel is dj. Alleen mijn zus Fien is een compleet andere weg ingeslagen: zij is advocate. Eigenlijk vullen we elkaar perfect aan, want we zijn allemaal in een andere tak van de horeca actief.”

Was een eigen café een stille droom van je?

(blaast) “Eigenlijk niet. Ik was met mijn vriend op zoek naar een eigen stekje. Via-via hoorden we dat het appartement boven dit pand te koop stond. Bleek dat ook de handelsruimte beneden, waar vroeger Cathy Fashion gevestigd was, óók op de markt was gebracht. Mijn eerste idee was om een ijssalon te starten. Ik heb een diploma als ambachtelijk ijsmaker op zak en dat leek me wel een leuk bestaan, alleen telt Tielt al een aantal uitstekende crèmeries. Tijdens gesprekken met goeie vrienden vond ik het gat in de markt. Ik hoorde heel vaak dat onze stad nog een gezellig en laagdrempelig praatcafé miste, een plek die elke dag van de week open was. De rest is geschiedenis…”

En Den Arend zag het levenslicht. Al moest je de geboorte wel enkele maanden uitstellen, met ‘dank’ aan de coronacrisis.

“Ik heb aanvankelijk stevig gevloekt. Het plan was om eind april van start te gaan en ik was echt aan het aftellen. Maar dan werden we met het virus geconfronteerd. Achteraf bekeken was die extra tijd meer dan welkom. Ik heb de opstart tot in de kleinste details kunnen voorbereiden en kreeg veel meer tijd om goed na te denken. Zo was ik aanvankelijk van plan om een interieur vol groentinten te realiseren, maar tijdens de lockdown hebben we het over een compleet andere boeg gegooid.”

Vrijdag 12 juni was het zover: Den Arend mocht zijn eerste klanten verwelkomen. Hoe nerveus was je?

“Dat kan je je niet voorstellen. Ik had al een pak ervaring in de horecasector, maar dit ging over mijn eigen zaak, hé. Ik was ook erg benieuwd of er überhaupt klanten zouden opdagen en wat ze van het café zouden vinden. Maar die vrees bleek onterecht: het was meteen vollen bak. Het was een echte overrompeling. Voor ik het wist, was die eerste dag voorbij.”

Ik ben nu de jongste cafébazin van Tielt. Ik heb de ambitie om de oudste te worden

Hoe blik je terug op je eerste maand?

“Het was een periode waar ik erg veel heb bijgeleerd. De werking van Den Arend is nu al compleet anders dan tijdens die eerste avond. We werken nu al veel efficiënter en die evolutie blijft duren. Ik heb ook veel te danken aan Jochen Lefebre van Ter Halle. Dankzij hem is de zaak ook tijdens de week open en hij staat me bij met raad en daad.”

Is een eigen café opstarten de beste beslissing van je leven?

“Toch een van de betere. (lacht) Ik amuseer me rot en het doet me erg veel deugd dat de mensen appreciëren wat we hier uit de grond hebben gestampt. Maar tegelijk wil ik ook mijn job als opvoeder in het internaat behouden. Die combinatie is perfect, want op beide plaatsen kan ik met mensen werken. Dat heb ik echt nodig.”

Met Den Arend haal je ook een stevige brok Tieltse geschiedenis van onder het stof. Al sinds 1850 was hier een café te vinden.

“Klopt. Tot 1940 was Den Arend een vaste waarde op de Markt. Toen ik dat verleden onder ogen kreeg, moest ik ook niet lang meer nadenken over een naam. Het voelde gewoon natuurlijk aan om Den Arend nieuw leven in te blazen, want het draagt ook bij tot de authenticiteit van het café. In de zaak prijken enkele foto’s van hoe het café er in vervlogen tijden uit zag, maar we missen nog enkele beelden van het interieur. Mocht iemand ons daar aan kunnen helpen…”

Op het raam van het café heb je de periodes van het café duidelijk in de verf gezet: 1850-1940 en 2020-… Hoe lang blijf je hier aan het roer?

“Ik ben nu de jongste cafébazin van Tielt en ik heb de ambitie om de oudste te worden. Met andere woorden: ik wil hier nog héél veel jaren slijten.”