Lies Blontrock is de Krak van Spiere-Helkijn: “Leuk om mijn kennis en volleybalmicrobe te delen”

Onderschrift tag with 10 point dummy text. Onderschrift tag with.
Redactie KW

Lies Blontrock (24) mag zich de Krak van 2022 noemen. Ze is geregeld terug te vinden op de activiteiten van de gemeente Spiere-Helkijn. “Op mijn zestiende startte ik als monitor bij de creakampen. Later stapte ik over naar het sportkamp.”

Lees hier de verhalen van alle Kraks van 2022

De goedlachse jongedame woont al sinds haar drie jaar in Spiere-Helkijn. Geleidelijk aan vestigde Lies zich als vaste waarde tussen de monitoren van de gemeente. “Spiere-Helkijn zet zich al jaar en dag sterk in voor de jeugdwerking. Al van toen ik klein was, was er een uitgebreid aanbod voor de kinderen en jongeren. Wanneer ik nu op het sportkamp sta, waar ik vroeger als kind vertoefde, voelt het even alsof ik terugga in de tijd”, vertelt Lies Blontrock.

Lies Blontrock

Privé

Lies (24) is de dochter van Joris en Isabelle Vanroye. Zij verhuisden indertijd van Beveren-Leie naar Spiere-Helkijn. Ze is de zus van Robbe (20) en Jasper (18).

Loopbaan

Na de lagere school studeerde Lies Wiskunde-Wetenschappen aan het Sint-Jan Berchmanscollege in Avelgem. Later rondde ze de opleiding Bewegingswetenschappen, met afstudeerrichting sporttraining en coaching af aan de Gentse unief. Nu volgt ze nog een educatieve masteropleiding om later eventueel zelf les te kunnen geven.

Vrije tijd

Lies is één van de belangrijkste pijlers binnen volleybalclub Kardavo in Avelgem. Ze is er jeugdcoördinator, verzorgt de opleiding van trainers en begeleidt de jongste spelertjes.

Competitiebeest

Naast het aanbod voor kinderen en jongeren is Lies ook enthousiast over de andere activiteiten in de gemeente. “Er is elke dag wel iets te beleven. Vroeger ging ik samen met een vriendin naar de kickbokslessen. Helaas zijn die er nu niet meer.”

Ondanks het grote aanbod week de ijverige krak toch uit naar buurgemeente Avelgem om daar haar schouders onder het volleybalproject van Kerdavo te zetten. “Ik ben eigenlijk wel een competitiebeest. Ik hou van de uitdaging. Bij Kerdavo is er een jeugdwerking die op niveau speelt. Tot nog toe zijn de volwassen volleybalploegen in Spiere-Helkijn enkel recreatief.”

Kerdavo

Op haar vijftiende startte Lies Blontrock als speelster bij volleybalclub Kerdavo in Avelgem. Amper twee jaar later werd ze trainer bij de jongste spelertjes. “Dat werd me gevraagd. Ik wilde graag mijn kennis delen met de allerjongsten.”

Inmiddels is Lies al drie jaar jeugdcoördinator van de plaatselijke club. Ze staat in voor de begeleiding van de trainers en spelers. “Ik probeer mijn kennis over te dragen op de trainers. Op die manier hoop ik het clubniveau hogerop te tillen. Eigenlijk is alles gelinkt met elkaar. In het licht van mijn studies geeft de functie jeugdcoördinator me veel voldoening.”

De toekomstplannen zijn voor Lies nog niet vast bepaald. “Op dit moment geef ik les als interim op het Sint-Jan Berchmanscollege in Avelgem.”

Iets betekenen

“Later wil ik graag iets in wetenschappelijke richting doen. Zo kan ik mijn kennis gebruiken om echt invloed te hebben, om iets te betekenen. Ik ben heel erg geïnteresseerd in de onderzoeken in de sportwereld”, vertelt de jongedame uit Spiere-Helkijn.

Bij volleybalclub Kerdavo wil Lies de lijn graag doortrekken. “Ik vind het leuk om trainers op te leiden en in te staan voor de jeugd.” Een professionele volleybaltoekomst lijkt haar net iets lastiger te liggen. “Het valt op dat de professionele volleybalwereld een moeilijk terrein is voor vrouwen. Je moet al zeer opmerkelijke dingen verrichten en de juiste mensen tegenkomen.”

Maar rouwig is de nieuwe krak hier niet om. “Ik zit goed bij Kerdavo. Jongeren dagelijks de volleybalmicrobe doorgeven en trainers mijn kennis bijbrengen, is het plezantste wat er is”, sluit Lies glimlachend af.

“Geeft veel voldoening om de spelertjes te zien groeien”

Had je verwacht om de Krak-titel in de wacht te slepen? Ken je de andere kandidaten?

“Neen, ik had niet meteen verwacht om Krak van Spiere-Helkijn te worden maar ben er wel blij mee. Martin Benoit ken ik niet echt, André Van de Velde daarentegen wel. Ik kom hem wel eens tegen in de sporthal tijdens het sportkamp.”

Op zo’n jonge leeftijd legde je al een flinke weg af. Is er een persoon die een belangrijke rol speelde, iemand die je motiveerde?

“Er is niet meteen één specifiek iemand die me inspireerde. Ik haal mijn motivatie uit de dingen die ik doe en de reacties die ik krijg. Het geeft me enorm veel voldoening om de spelertjes dagelijks te zien groeien maar ook om de schouderklopjes van de ouders te mogen ontvangen.”

Je dagelijks vrijwillig inzetten voor een volleybalclub vergt wel wat toewijding. Waar haal je je motivatie vandaag?

“De reacties brengen altijd wel iets teweeg. Je voelt de dankbaarheid van de ouders goed aan. Daarnaast draait het uiteindelijk ook maar om één ding; er zijn voor die jonge gastjes”, knipoogt Lies.