Krak van Meulebeke: “Een titel die ik graag deel met team van 25 vrijwilligers”

(foto Luc)
Luc Bouckhuyt
Luc Bouckhuyt Medewerker KW

De Krak-teerlingen zijn geworpen in Meulebeke. Sabine Van Overbeke kwam als winnaar uit de bus. Een bekroning voor haar inzet voor de bewoners in Trooz en Pepinster die zo hard getroffen werden door de overstromingen van 14 en 15 juli 2021. Een titel die ze deelt met al haar medewerkers die de drie hulpacties hebben mogelijk gemaakt.

“De titel van Krak van Meulebeke is een complete verrassing voor mij”, aldus Sabine Van Overbeke (45). “De vier andere genomineerde kandidaten voor deze titel waren zeker even sterk als ikzelf. Ik beschouw deze titel als een erkenning voor de inzet van ons volledig team voor de slachtoffers van de overstromingen een half jaar geleden. De nood is er nog steeds zeer groot en bepaalde bewoners hebben tot op heden nog geen spatje hulp ontvangen van overheidsinstanties.”

“Dit in het België van de 21ste eeuw. We spraken met inwoners van Trooz die nu nog steeds wachten, tussen de vochtige, beschimmelde muren, op een bezoek van een verzekeringsagent om de schade op te meten. Een pure schande is zoiets. Aan de andere kant hebben we ook de enorme dankbaarheid mogen ervaren van de noodlijdenden ter plaatse. Dit zijn pas echte levensvitaminen die men opdoet… het besef dat de inzet die geleverd wordt, ook de waardering kent.”

Hulp blijft welkom

“Hoe we deze verkiezing beleefd hebben? Daar konden we helaas niet blijven bij stilstaan. Op 30 december 2021 slaagden we er in om een derde hulpkonvooi richting de Ardennen te sturen. Dat was onze eerste bekommernis. Alles is prima verlopen en we werden zeer hartelijk ontvangen.”

“Ondertussen hebben we ook veel bijgeleerd. Er is een hemelsbreed verschil met het eerste hulpkonvooi dat hier vanuit Meulebeke op 8 augustus 2021 vertrok. Alles is nu verfijnder uitgewerkt en afgetoetst op de essentiële noden van het moment. We zijn als team steeds met de voetjes op de grond blijven staan”, klinkt het bescheiden.

“We hadden absoluut niet verwacht om de Krak-titel in de macht te slepen. We zien het als een appreciatie van iedereen die aan deze hulpacties zijn of haar steentje heeft bijgedragen. Onze oprechte dank dus aan al de mensen die ons gesteund hebben, sponsoren en de zeer vele particulieren die met hulpgoederen en voeding over de brug kwamen, ook zij die zorgden voor het noodzakelijk vervoer.”

Blijven helpen

“De bereidheid tot medewerking en de vrijgevigheid was enorm groot! Ik neem hier deze gelegenheid te baat om zeker mijn echtgenoot en mijn kinderen te bedanken voor hun steun. Al die maanden hebben ze me gesteund, zowel in de voorbereiding als in de concrete uitwerking van de plannen”, aldus Sabine.

“Wat onze plannen zijn voor 2022? We blijven nu vooral contact houden met de verantwoordelijken voor hulpgoederen ter plaatse. Het is onze bedoeling om begin juli 2022 terug te gaan met hulpgoederen, want dan zullen er grotere materialen van doen zijn. Ik denk hierbij aan meubilair en grote elektrische toestellen. En dan hopen we op een even groot enthousiasme van de personen die onze actie steunen”, besluit de Krak van Meulebeke.

BIO

Privé

Sabine Van Overbeke (45) is gehuwd met Danny Bossuyt. Zij is de mama van Fien, Michiel en Jasper. Het gezin woont in de Oude Paanderstraat.

Loopbaan

Sabine gaf eerst les in Merendree, maar toen ze huwde in 2001 en naar Meulebeke verhuisde, kon ze aan de slag als leerkracht op de Paanders en in ’t Veld. Ze is ook titularis van een tweede leerjaar aan de Sint-Amandusschool.

Vrije tijd

Sabine houdt van boeken lezen en reizen. Ze is eveneens actief als bestuurslid binnen harmonie Vreugd in Deugd en lid van Femma, Ferm, het Davidsfonds en Tuinhier. Haar sociale bewogenheid leidde tot het op gang brengen van hulpkonvooien vanuit Meulebeke.

DRIE VRAGEN

Hoe gehecht ben je aan Meulebeke?

“Ik woonde tijdens mijn jeugd in het landelijke Lotenhulle in Oost-Vlaanderen. Ik studeerde toen voor onderwijzeres en kon mijn droomberoep uitoefenen in Merendree. Toen ik met Danny huwde, kwam ik in Meulebeke terecht. De afstand naar de school in Merendree werd te groot, maar gelukkig kon ik aan de slag hier in de Paandersschool en in de school ‘t Veld. Dat was voor mij een enorme aanpassing, maar Meulebeke is altijd al een dynamische gemeente geweest.”

En hier op de Paanders?

“Ja, dat is toch nog iets anders. We hebben hier een kleine leefgemeenschap waar iedereen, iedereen kent. Jaarlijks hebben we hier buurtfeesten waar iedereen op af komt. De school vertolkt hier een belangrijke rol in de sociale cohesie.”

Wat ga je het eerst doen na de coronapandemie?

“Ik kijk er echt naar uit om terug bijeen te komen met alle vrienden en familieleden. Technologie vandaag de dag is handig, maar echte ontmoetingen zijn veel meer waardevol.”