Martine D’hondt is verkozen tot Krak van Poperinge. Haar initiatief om mondmaskers te maken voor het zorgpersoneel tijdens de eerste lockdown is niet onopgemerkt voorbij gegaan.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Martine staat altijd klaar om mensen te helpen. Dat is niet enkel in haar job als verpleegkundige zo, maar ook in haar vrije tijd. Als vrijwilliger bij See and Smile reist ze naar de andere kant van de wereld om te helpen bij operaties aan cataract of gespleten lipjes. Ook toen de eerste lockdown aangekondigd werd, reageerde Martine op een noodkreet van haar collega’s en kroop ze uren achter de naaimachine.
“Ik maakte alles samen ongeveer 2.200 mondmaskers”, vertelt Martine. “Het begon toen ik te horen kreeg via mijn collega’s van het Jan Yperman dat er geen mondmaskers meer te krijgen waren. Door de plotse grote vraag was er niks meer voorradig in de winkels. Dus kroop ik achter mijn naaimachine, maakte een prototype en ging aan de slag. Die eerste weken heb ik uren en uren genaaid. Mensen hielpen met knippen en vastspelden, zodat ik kon blijven stikken. Mijn dochter bracht me zelfs eten omdat er voor koken simpelweg geen tijd was. Via verschillende bedrijven en vrijwilligers kreeg ik ook stof en ijzerdraadjes om het neusstuk te maken. Ook toen mijn overlockmachine plots in herstelling moest, kreeg ik heel vlug hulp.”
Pakketjes aan de oprit
“Ik kreeg heel veel vraag om er te maken, maar moest me uiteindelijk beperken tot het zorgpersoneel. Het was wel een grappig zicht bij mij thuis, ik maakte pakketjes klaar en bevestigde deze aan de omheining naast mijn oprit. Mensen kwamen ze dan daar ophalen. Op die manier verliep alles coronaproof. Er zijn van mijn mondmaskers zelfs tot in Brussel geraakt, een bevriende dokter is daarvoor helemaal naar Poperinge gereden. Ik maakte toen ook startpakketjes voor mensen die ze zelf wilden maken en er werd een instructiefilmpje gemaakt voor op Facebook. Maar toen na enige tijd de handel terug mee kon en mondmaskers terug in de winkel te krijgen waren, ben ik er mee gestopt. Ik maakte dan wel nog een prototype van een mondmasker met een plastieken venstertje in om liplezen mogelijk te maken, maar dat was eenmalig.”
Kerstperiode
“Toen na de eerste lockdown de operaties terug begonnen, kroop ik opnieuw achter mijn naaimachine om uiteindelijk 400 operatiemutsen te maken voor mijn collega’s. Er bleek toen immers daarvan een tekort te zijn. Ondertussen worden die nog steeds gedragen, dat is wel leuk. Ik heb er toen ook meteen voor de kerstperiode gemaakt met een kerstmotiefje op. Dat leek wel iets leuks om de feestdagen wat op te vrolijken. Ik naai al jaren, maar vooral voor mezelf en mijn kinderen en kleinkinderen.”
Ik koop nog zelden kledij in een winkel
“Ik was heel blij en vereerd met de nominatie en nu uiteindelijk ook met het resultaat. De waardering die ik krijg voor het naaien van mondmaskers is wel leuk. Sowieso verdient iedereen die iets doet voor een ander het om krak te zijn. Dat is bijvoorbeeld ook zo als we op missie gaan met See and Smile. Iedereen draagt daar zijn steentje bij om een ander te helpen, het zijn daar allemaal kraks.” (Carmen Boeraeve)
Heb je ooit iets speciaals of uitzonderlijks genaaid?
“Ik heb destijds leren naaien aan mijn grootmoeder. Zij had toen nog een naaimachine met pedalen, dus nog niet elektrisch aangedreven. Ik was een jaar of twaalf toen ik een jurkje naaide. Ondertussen heb ik, naast gewone kledij, eens de kleding genaaid voor de kindjes die voorliepen op het trouwfeest van een nichtje. Ook naaide ik de kledij voor mijn dochters voor de communie van hun kinderen.”
Koop je nog kledij in een winkel?
“Ik koop zelden kledij in een winkel. Als ik een koopje zie, zou ik dat wel nog eens kopen. Jeansbroeken maak ik ook niet zelf. Maar al de rest wel: mantels, jurken, truien, … Ik weet ondertussen hoe ik de patronen moet aanpassen. Bovendien ben ik groot van gestalte en dan is het wel gemakkelijk om bijvoorbeeld zelf broeken te naaien.”
Zou naailes geven niks voor jou zijn?
“Ik heb zelf jaren les gevolgd. Het gebeurt regelmatig dat iemand die vast zit tijdens het naaien, langskomt met zijn naaiwerk en dan help ik samen zoeken naar een oplossing. Maar echt lesgeven is niets voor mij, tenzij eens occasioneel en vrijwillig.”
Martine D’hondt
Martine is geboren en getogen in Poperinge. Ze is gehuwd met Dirk Soenen, die in 2010 overleed. Samen hebben ze drie kinderen. Martine is ‘moetje’ van 6 kleinkinderen. In april wordt het rijtje aangevuld met een zevende kleinkindje.
“Als verpleegkundige ging ik aan de slag in het Mariaziekenhuis. In 2007 ben ik dan mee verhuisd naar het Jan Yperman in Ieper. Ik heb, met uitzondering van enkele maanden, al die jaren in het operatiekwartier gewerkt, ondertussen 40 jaar.”
“Ik heb eigenlijk van mijn werk mijn hobby gemaakt. In een normaal jaar ga ik twee keer op missie met See and Smile naar Afrika om te assisteren bij operaties. Daarnaast naai ik veel. Ik spendeer mijn vrije tijd graag met m’n kleinkinderen.”
Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat
Proficiat aan alle Kraks 2020
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier