Caroline Mervylde kreeg de titel Krak van Oostrozebeke. Ze verdient het om na jaren achter de schermen vrijwilligerswerk te hebben verricht in de plaatselijke school- en kerkgemeenschap, nu zelf eens in de schijnwerpers te staan.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
“Ik ben eigenlijk nooit graag naar school gegaan. Ik heb er dan ook alles aan gedaan om daar zo vlug mogelijk weg te geraken en ergens aan de slag te kunnen”, vertelt Caroline Mervylde. “Toen ik naar school ging, keek ik meer door het venster dan naar het bord. Ik haatte destijds de school en toppunt is dan nog dat ik trouwde met een schoolmeester.”
“Gelukkig kon ik al vlug als stopster aan de slag in de weverij ter Molst op de Ginste en in de Vier Weverkes waar ik bleef werken tot mijn 55 jaar. Precies bij de Vier weverkes heb ik de liefde voor winkeldecoratie en maken van gordijnen opgestoken. Dat was echt iets dat ik heel graag deed.”
Wat de nieuwe krak zo populair maakte bij de kinderen was haar enorme inzet voor het opluisteren van de jaarlijkse liturgische feesten. We vroegen Caroline hoe zij hierin gerold is?
“In het parochieblad had ik iets gelezen over de biddende moeders van de Ginste en dat trok mijn aandacht. Ik zocht contact met de gebedsgroep en kwam zo in contact met mensen die zich ook probeerden in te zetten voor de kerkdiensten.”
“Op zekere dag kwam de vraag of ik het zag zitten om ingeschakeld te worden in de groep catechisten. Ik ging daar meteen op in en doe dit werk intussen al 15 jaar. Het bleef niet bij de vormselcatechese alleen, er werd mij ook gevraagd mee te werken aan de opluistering van de belangrijkste liturgische diensten zoals de kerst- en paasvieringen.”
Drukke periode in kerk
“Vanaf november breekt een heel drukke periode aan voor mij. Het begint met het bezoek van de Sint in de kerk. Ik zorg voor de decoratie van de kerk en maak zelf de kledij voor de Sint en de zwarte pieten. December staat in het teken van de kerstviering. Voor de kerstviering worden zeven verhalen uit de bijbel door de kinderen opgevoerd in de kerk. Alle deelnemende kinderen zijn verkleed en ik maak al die klederen zelf. De kinderen zijn dan apetrots om te mogen optreden als engel of herder voor een bomvolle kerk. Ik steek daar heel veel werk in maar doe het vooral voor de kinderen.”
Mijn geloof is mijn drijfveer
“Ook met Lichtmis wordt een verhaal uit de bijbel uitgebeeld. Ook voor die opvoering wordt aangepaste kledij gemaakt. Hetzelfde gebeurt met palmzondag. De uitbeelding van het laatste avondmaal door de vormelingen is echt iets speciaals. We trekken dan met die viering naar verschillende kerken van de federatie.”
“Jammer genoeg zorgde corona ervoor dat al die leuke vieringen in het water vielen. Normaal wordt elk liturgisch jaar afgesloten met een dankviering in de kerk waarbij de leerlingen van het zesde leerjaar en het eerste leerjaar het bijbels verhaal ‘Daniel in de Leeuwenkuil’ opvoeren.
“Veel kinderen van de Ginste kennen mij heel goed, als ik hen nu nog ontmoet, slaan ze nog heel graag een babbeltje. Dat vrijwilligerswerk is echt mijn leven. Na al die jaren staat mijn zolder volgepropt met kleren die we gebruiken voor de vieringen.”
Waar haal je die kracht om dit vrijwilligerswerk te blijven doen?
“Ik ben een heel christelijk mens. Mijn geloofsovertuiging is de drijfveer van mijn handelen. Ik voel me daar heel goed bij. De samenkomsten met de biddende moeders geven mij veel kracht. Ook mijn bedevaarten naar Medjugorje samen met de andere leden van de gebedsgroep maken deel uit van mijn leven.
Heeft covid er niet voor gezorgd dat al die activiteiten wegvielen?
“Ja, dit covidjaar was voor mij een echte beproeving. Al die leuke dingen die ik ging doen met de kinderen zijn weggevallen. Toch kwam de opschorting van al die kerkelijke activiteiten mij niet helemaal ongelegen. Ik had wat gezondheidsproblemen en heb een opname in het ziekenhuis achter de rug. Ik moest het allemaal wat kalmer aan doen en zo kreeg ik de kans om te recupereren.”
Is er nog tijd voor de familie?
“Mijn engagement in school en kerkgemeenschap heeft er wellicht voor gezorgd dat ik de familiebanden wat verwaarloosd heb maar daar probeer ik nu wat aan te doen. In het verleden maakte ik met mijn man wel geregeld een grote reis maar door onze leeftijd hebben we die reizen geschrapt. En ik mis de kleinkinderen ook veel te veel, dat voelt niet zo goed aan vandaar dat ik nu liever thuisblijf.”
Caroline Mervylde
Geboren en getogen Ginstenaar uit de Kleine Molstenstraat. Zij groeide op in een kroostrijk gezin van zes kinderen en liep school op de Ginste. In 1976 trouwde zij met onderwijzer Arnold Vanbosseghem en ging wonen in de Dentergemstraat. Moeder van Frederic en Olivier en oma van vijf kleinkinderen
Na de lagere school volgde ze een opleiding tot naaister in de beroepsschool van Oostrozebeke. Daarna kon zij 42 jaar lang aan de slag in de Textielfirma Ter Molst. Nu is ze met pensioen
Vrijwilligerswerk in de lokale kerkgemeenschap. Caroline noemt zichzelf een diep christelijk mens. Zij is ook lid van de biddende moeders en trekt vaak op bedevaart naar Mariabedevaartsoord Medjugorje.
Bekijk de video’s en verhalen van alle Kraks 2020 op www.kw.be/proficiat
Proficiat aan alle Kraks 2020
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier