De 29-jarige kinesist Alexander Raedt fietste eind juli drie keer de Mont Ventoux in Frankrijk op, telkens via een andere kant van de berg. Voor de Avelgemnaar betekent dit het einde van een lijdensweg en stevige revalidatie, nadat zijn leven lange tijd door blessures en ziekte werd overheerst. “Maar wat misschien nog het belangrijkste is, ik kan terug met mijn zoontje Staf (2,5 jaar) spelen! En ook met de tweeling, die in december geboren zal worden.”
Alexander begon als jonge snaak met voetballen bij KVK Avelgem. Hij bleef dit doen tot aan zijn achttiende, tot daar een abrupt einde aan kwam. “Ik kreeg plots felle rugpijn. Na een halfjaar miserie en onderzoeken bleek mijn heup de grote boosdoener te zijn”, doet Alexander zijn verhaal. “De kop en kom van mijn heup pasten niet meer perfect wat zorgde voor behoorlijk wat beschadiging. Lopen en voetballen waren vanaf dan uit den boze. Een behoorlijke kaakslag voor iemand die toch heel sportief was.”
Kinesist
Niet toevallig koos Alexander nadien het pad van de kinesitherapie als studie. “Ik werd in 2018 kinesist in Kuurne. De vele consultaties bij patiënten thuis zorgden ervoor dat ik een werkdag vaak niet pijnvrij kon afsluiten. Drie jaar later besloot ik om zelfstandig aan de slag te gaan. Ik startte InForm in de Doorniksesteenweg 23 in Avelgem. InForm is een sportmedische praktijk die kinesitherapie, personal training en groepslessen aanbiedt. Dit doe ik nu samen met mijn schoonbroer Beau Beck.”
“Toen ik van in mijn luie revalidatiezetel de Ronde van Frankrijk aan het volgen was, stelde ik mij als doel om de Mont Ventoux te beklimmen, binnen het jaar. Een stevige uitdaging maar eentje die ik kost wat kost wilde voltooien” – Alexander
In 2014 besloot Alexander om zich voor een eerste keer te laten opereren. “Als zelfstandige moet je immers blijven werken, anders komt er geen geld in het laatje. In 2021 volgde een tweede operatie. De extreme pijn verdween maar fietsen ging toch maar moeizaam. Van lopen was al helemaal geen sprake. Zes maand na de operatie was werken zonder pijnstillers na deze mislukte operatie nog niet van toepassing.”
“In juni vorig jaar volgde een derde operatie, iets wat toch risicovol was. Er zou normaal een kraakbeentransplantatie plaatsvinden maar uiteindelijk kwam er een opkuis in de plaats. Toen ik van in mijn luie revalidatiezetel de Ronde van Frankrijk aan het volgen was, stelde ik mij als doel om de Mont Ventoux te beklimmen, binnen het jaar. Een stevige uitdaging maar eentje die ik kost wat kost wilde voltooien.”
Zoontje Staf
De voorbereiding naar de beklimming van de Ventoux verliep goed. Voetballen en padellen lukten opnieuw, tot Alexanders grote vreugde. Toch bleek het leed nog niet helemaal geleden. “In mei werd klierkoorts vastgesteld na een bloedonderzoek. Dat was even serieus vloeken, maar mijn doelen werden niet gewijzigd. Ik kon mijn uitdaging met succes afronden. Op woensdag 17 juli, zaterdag 20 juli en woensdag 24 juli heb ik de 1.909 meter hoge berg vanop drie kanten beklommen. Dit was een overwinning op mezelf.”
“Op mijn 18de moest ik stoppen met voetbal. Een kaakslag voor zo’n sportieve gast als ik” – Alexander Raedt
“Veel mensen hebben mijn proces volledig meegemaakt. De revalidatie is met behulp van Miquel tot een goed einde gebracht. Iedereen die in die oefenzaal komt is er met één doel: revalideren. Om anderen te inspireren kan dit verhaal wel tellen. Dit werk alvast motiverend. Marathons zal ik niet meer kunnen lopen maar ik kan opnieuw genieten van padellen en minivoetbal, fietsen en joggen. Wat misschien nog het belangrijkste is: ik kan terug met mijn zoontje Staf (2,5 jaar) spelen. En ook met de tweeling – een meisje en een jongen – die in december geboren zal worden”, glundert Alexander.
Uit de put
Na veel tegenslag lijkt Alexander zo uit de put te zijn geklommen. “Ook onze zaak, InForm, kreeg een nieuwe elan, heel wat nieuwe patiënten vonden de weg naar onze praktijk én we maakten een bedrijfsfilmpje. We zijn op alle vlakken nog aan het groeien. Ik volgde extra opleidingen om mensen die we lang moeten begeleiden nog beter te kunnen helpen. We hebben daar nu echt een schitterende infrastructuur voor.”
“Ik ben denk ik zelf een mooi voorbeeld van hoe je geslaagd kan revalideren door door te zetten. Een revalidatie doe je niet alleen, veel mensen hebben me hierin bijgestaan. Die personen wil ik dan ook van harte bedanken. Zonder hen zou ik hier niet staan, en zou deze lijdensweg misschien geen happy-end gekend hebben,” besluit Alexander.
Het beste van KW
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
